Samuel Haily Jace Alia

Ze begon te praten, goed, goed. Betekende dat het spul werkte. Het had blijkbaar nog een betere werking dan hij had gedacht, het meisje begon zelfs te knipperen op een manier die niet meer als normaal beschouwd kon worden. Ietwat verleidelijk, om het zo maar te zeggen. 'Hij wilde jou nemen, heb ik gezien. Stiekem vond ik het goed van je, maar stoute meisjes worden altijd gestraft.' Het voordeel was, dat ze zich ook niet veel meer zou herinneren van dit gesprek. Zijn kusjes in haar hals werden iets ruwer. 'Zeg eens, lieve meid, wat heb je liever? Erg veel pijn, of een heel klein beetje pijn dat meteen weg is en omslaat in genot?' Tja, misschien zou hij zijn plannen wel herzien. Hij vond dat het spul een verrassend leuk effect had op Haily en om eerlijk te zijn vond hij haar wel leuk zo, ze sprak niet tegen en had geen grote bek. Hij liet haar dus de keuze en beide opties stonden hem aan, hij had er geen flauw idee van wat zij zou kiezen, maar veel maakte het hem niet uit. Misschien moest hij toch maar eens wat spul naar Jace toe brengen, zien of het bij zijn meid ook hetzelfde effect had. Zijn handen verplaatsen zich naar de rand van haar shirt, waarna hij deze voorzichtig over haar hoofd trok en aan de kant gooide en nu ook haar schouders zachtjes bewerkte met zijn lippen. Niet dat als ze voor de tweede optie koos, hij haar hier zou nemen, hoor. Hij had wel een beter plekje, zijn eigen slaapkamer bijvoorbeeld. Hij zou meteen ook een stuk voorzichtiger zijn tegenover vorige keer, zeker als hij geen tegenwerking kreeg. Nou ja, eerst afwachten, hij had heus ook nog een paar pijnlijke dingen die hij op haar wilde toepassen.

Ze trok een wenkbrauw op toen Jace even gefrustreerd leek en trok daarna een laken van de bank, om dat over zich heen te leggen. 'Je hebt nog geen antwoord gegeven,' aarzelde ze. 'Op de vraag of Black boos was.' Een flauw glimlachje op haar lippen, waarna ze een klein beetje onderuit zakte en merkte dat het gillen was opgehouden. Goed voor haar hoofdpijn, maar misschien minder goed voor Haily. Of ja, dood kon ze niet zijn, toch? Of het moest een ongelukje geweest zijn, van hem. Een rilling liep langs haar ruggengraat omhoog en resulteerde in even trillen, waarna ze het lakentje iets steviger om zich heen trok. Nee, Haily zou wel nog leven, misschien was het slechts even pauze daar. Ze wilde er niet aan denken en haar oren wilden het geluid al zeker niet opvangen, dat zorgde er immers voor dat haar hoofd nog net iets meer pijn deed - al moest ze toegeven dat het ondertussen al een hele verbetering was. Ze kon ermee leven, laten we het zo zeggen. Wat ze wel merkte, was dat deze houding niet heel erg comfortabel was en ze gooide haar benen op de bank, waarna ze met haar hoofd op een paar kussens ging liggen en zo naar Jace keek, wachtend op antwoord dat misschien niet eens zou komen. Nou ja, ze verwachtte wel een antwoord en anders zou ze wel wat andere dingen vragen. Of niet, als hij iets te humeurig werd.

'Hij wilde jou nemen, heb ik gezien. Stiekem vond ik het goed van je, maar stoute meisjes worden altijd gestraft.' Nog steeds knipperde ze alsof ze een of andere hoer was die al heel lang geen slag meer had geslagen, tenminste zo zou ze het noemen als ze zelf bij bewustzijn was. Wat ze niet was en ze wist het niet eens. Ze wist niet dat ze zich als één of andere debiel gedroeg en ze wist niet dat Sam haar kusjes gaf. Of, ze had tenminste niet door wat hij deed, want bij alles wat hij deed giechelde ze opnieuw en alles vond ze prima. 'Maar ik kan ook op een andere manier stout zijn hoor,' onschuldig, lieflijk keek ze hem aan. 'Zeg eens, lieve meid, wat heb je liever? Erg veel pijn, of een heel klein beetje pijn dat meteen weg is en omslaat in genot?' Zachtjes beet ze op haar lip, keek hem vanonder haar wimpers aan en duwde hem toen van haar af. 'Laat me het antwoord geven op een fysieke manier,' haar ogen twinkelden en langzaam gleed ze van zijn schoot af. Haar lichaam trilde een beetje vanwege de drugs die erin opgelost waren, maar uiteindelijk zat ze toch voor hem op de grond en haar vingers trilden nog erger, maar ze maakte toch Sam zijn broek los. Ook hield ze zijn gezicht strak in de gaten, maar wel met een onschuldige blik in haar ogen. Alsof ze echt niet zo stout was om dit te doen, hoor. Nee, zou ze nóóit doen. Terwijl ze zijn broek naar beneden trok met een hand, streelde ze met haar andere hand langzaam over zijn buik naar beneden en een seconde later zakte ze nog iets naar beneden, omdat ze er anders niet bij kon. Haar tong ging heel lichtjes, bijna plagend over zijn geslachtsdeel en weer een seconde later was ze hem aan het pijpen. (snap je nu hoe kut dit schrijft)

'Je hebt nog geen antwoord gegeven,' aarzelde ze. 'Op de vraag of Black boos was.' Het ging haar ook eigenlijk niets aan, helemaal niets, maar hij wilde wel een spelletje doen hoor. 'Wil je vraag en antwoord doen dan? Dan heb ik namelijk ook nog wel wat vragen voor jou.' Zonder zijn blik van het beeldscherm af te halen, trok hij een wenkbrauw op en nam gewoon nog een slokje van zijn bier. Het was waar dat hij genoeg vragen had voor het meisje, maar zonder dat ze toestemde in het spelletje ging hij die niet stellen. Eerst toestemmen, dan pas vragen wat zij niet wilde vertellen. En ze konden het natuurlijk zo spannend maken als ze zelf wilden. Levens konden gewed worden als er geen eerlijk antwoord werd gegeven, maar zo gingen ze het niet doen. Gewoon een onschuldig spelletje vraag-en-antwoord, maar misschien moest hij dan wel even laten merken dat het aardig zou zijn als hij haar eerste vraag beantwoordde. 'Nee, hij was niet boos. Zijn man daarentegen was laaiend, wat ik wel kan begrijpen als zo'n kreng probeert je aan te vallen, maar ze had geluk en was door de klap tegen de muur al buiten bewustzijn, anders had het haar iets meer pijn gedaan. Black kon erom lachen en onze opdracht gaat gewoon door, was dat wat je wilde horen of is er nog meer?'

De drugs had zijn werk geweldig gedaan, het was zelfs meer dan hij verwacht had. Hij liet zich gewillig achterover duwen, waarna Haily zijn broek opende en met haar andere hand over zijn buik streelde. Hij grijnsde, omdat hij het best komisch vond hoe ze werkelijk was, maar toen hij haar lippen om zich heen voelde sluiten, sloot hij zijn ogen en verliet een zucht van genot zijn lippen. Wacht, wat had hij net gezegd over deze kamer? Hij tilde het gezicht van het meisje op, drukte zacht een kusje op haar lippen en sloeg toen haar benen rond zijn middel. 'Niet hier,' aarzelde hij, waarna hij zijn broek verder uitstampte en ondertussen de sluiting van haar bh had losgemaakt. Een moment later legde hij haar op het bed neer, drukte een kusje op haar buik en likte toen zachtjes met zijn tong verder naar beneden, soms afgewisseld door zijn lippen tegen haar bleke huid. Hij trok zijn eigen shirt uit, waarna hij voorzichtig haar slipje uittrok en ook deze aan de kant gooide. Hij spreidde haar benen, drukte een paar kusjes op de binnenkant van haar bovenbenen en ging zo steeds verder naar onder, om zo uiteindelijk bij de ietwat gevoeligere plek aan te komen, waar hij zachtjes met zijn tong overheen ging. Zijn handen legde hij om haar heupen heen, om haar zo iets dichter tegen zich aan te trekken. Het was wel bijna de omgekeerde wereld, alsof Haily er totaal geen spijt van zou hebben. Nou ja, nu niet, maar morgen misschien wel. Ach, deerde hem niet nu. Niet zoveel, eigenlijk. Hij vroeg zich af of hij Haily zou ver zou krijgen dat Jace het tot beneden zou horen, zou wel grappig zijn. Nou ja, hij had Haily en Jace niet, moest hij ook maar een iets andere meid uitgekozen hebben. Ach.

Ze gniffelde even, waarna ze op haar zij ging liggen. 'Jij met je spelletjes, maar voor mij is het goed,' zei ze; waarna ze aandachtig luisterde naar zijn antwoord. Niet boos dus, was goed. Ook goed dat ze de opdracht nog hadden, maar daar had ze niets mee te maken, wilde ze ook niets mee te maken hebben om eerlijk te zijn. 'Ja, precies wat ik wilde horen. Nu is het aan jou, ik ken de spelregels. Geen twee vragen, ieder om de beurt.' Niet dat ze nu echt golden, of ja, ze golden wel, ze zou er alleen niet voor gestraft worden. Dat was het verschil. Goed, ze lag best goed zo. Geen reden om weer rechtop te gaan zitten, voelde ook nog eens beter voor haar hoofd dit. Het enige wat ze zich afvroeg, was hoe het met Haily ging. Ze hoopte wel dat het goed ging, ze kon niets wijs worden uit de geluiden die ze hoorde, simpelweg omdat er geen meer waren na het hevige gegil. En voller krijg ik stukje niet.

Alsof je een klein kind een lolly gaf, je kon zien aan Samuel's gezicht dat het flink wat genot bij hem naar boven bracht en Haily wist dat. Ze was misschien onder invloed van drugs en had geen idee wat ze precies aan het doen was, maar ze wist wel dat hij het heerlijk vond. Dat was niet moeilijk om te zien. Verbaasd keek ze hem aan toen hij haar gezicht optilde, vond hij het niet fijn? Wilde hij dit niet? Haar ogen schoten alle kanten op, omdat ze niet precies wist hoe ze nu op hem moest reageren. Je zou het schattig kunnen noemen hoe ze er nu uit zag, kwetsbaar bijna, maar ze had al snel door waarom ze op moest houden. 'Niet hier,' dat verklaarde heel veel, zeker toen ze uiteindelijk op een bed werd gelegd dat een stuk groter was. Ook verdwenen haar bh, broek en slipje al erg snel van haar lichaam en daar lag ze dan. Naakt. Uitdagend. Zachtjes kreunde ze terwijl Samuel overal op haar lichaam kusjes begon te drukken, het voelde geweldig en je kon wel merken dat dit niet de eerste keer was dat hij het bij een meisje deed, maar het was wel de eerste keer dat hij het bij Haily deed en zij ook nog eens vrijwillig meewerkte. Was dat dubbelop? Maakte niet uit. Toen hij langzaam weer omhoog kwam, kreunde ze onwillekeurig nog een keertje en sloeg haar armen om zijn nek heen, om zachtjes haar lippen op die van hem te planten.

'Jij met je spelletjes, maar voor mij is het goed. Ja, precies wat ik wilde horen. Nu is het aan jou, ik ken de spelregels. Geen twee vragen, ieder om de beurt.' Hij schoot in de lach toen ze erover begon dat hij altijd spelletjes speelde, maar dat klopte wel tenminste wel als het over Alia ging. 'Wat had je liever gehad, meisje van Samuel of van mij? En waar baseer je de keuze die je maakt op?' Hij wist dat het een soort van dubbele vraag was, maar misschien merkte ze het niet, hoewel het natuurlijk wel een gemene vraag was. Sam liet Haily veel meer gillen dan dat Jace Alia had laten gillen, maar Haily gaf meer aanleiding om haar pijn te doen. Jace daarentegen speelde constant spelletjes met Alia die pijn veroorzaakten en ze kon toch niets winnen, alleen verliezen of houden wat ze al had. Dus dit zou waarschijnlijk wel een lastige keuze voor haar worden. Jace of Samuel. Jace wist wel dat hij blij was Alia te hebben, dat andere kreng hoefde hij niet.

Hij liet haar bewegingen gewillig toe en beet zelfs zachtjes op Haily's onderlip, waarna hij het meisje iets naar achteren schoof om zo zelf beter te zitten. Wat die drugs ook met haar deed, het was geweldig. Zijn behoefte om haar te pijnigen was ongeveer weg, aangezien hij nu zijn handen vol had met welke naam je dit ook gaf. Zijn liepen verlieten de hare niet en zachtjes drukte hij zich in haar, waarna zijn lippen de hare even loslieten om er een zachte kreun door te laten. Hij verstrengelde zijn vingers stevig met de hare, waarna hij zachtjes begon te stoten, haar lippen weer zacht zoende en diezelfde kussen opnieuw in haar hals plaatste. Hoewel hij het tempo langzamerhand opdreef, bleef het geweldig aanvoelen. Zonder tegenwerking was het misschien zelfs fijner, omdat hij dan nergens anders mee rekening moest houden. Zijn nagels haakten zich in de lakens, terwijl zijn hand nog steeds op de hare drukte. Het was wel duidelijk dat zij helemaal niet besefte waar ze precies mee bezig was, haar bewustzijn was helemaal weggevaagd en ze liet zich nu meeslepen door pure gevoelens, niet door gedachten. Het was ook een feit dat hij dit tegen haar kon en zou gebruiken, maar dat was nu niets om zich zorgen over te maken. Heel misschien zou ze het zich nog herinneren, heel misschien. En in haar situatie leverde dat iets heel ongemakkelijk op. Glimlachend drukte hij zijn lippen weer op de hare, duwde met zijn tong haar lippen zachtjes uit elkaar, waarna hij haar tong vond en daar plagerig mee speelde. En als ze het zich dan niet herinnerde, zou hij er wel voor zorgen dat de gedachten terug in haar hoofd werden geprint.

Zijn vraag had haar enigszins verward, misschien omdat ze het niet heel erg goed had begrepen of simpelweg omdat het nou net een moeilijke vraag was, een ingewikkelde. 'Ik ken de andere jongen niet genoeg om dat echt te weten, maar als ik me baseer op het uiterlijk zou ik voor jou kiezen. Niet omdat je knapper bent, maar omdat de andere jongen een beetje angstaanjagend is met dat witte haar.' Ze wist niet of dat ongeveer een antwoord was, of ja, het was een antwoord, maar ze wist niet of het goed aansloot op zijn vraag. Nu was het dus weer aan haar en om eerlijk te zijn had ze maar één vraag gehad, waardoor ze even langer moest nadenken. Wat waren goede vragen, welke vragen waren dom? Waar kon ze wat mee en waarmee niet? 'Heb je nooit spijt, nadat je iemand om het leven bracht? Schuld?' Zij kon het zich persoonlijk niet inbeelden hoe hij ongestoord verder ging, het was een leven, een mensenleven. Een onschuldig leven. Oké, een opdracht kon ze nog wel begrijpen, dat waren meestal mensen die ook iets verkeerd hadden gedaan, maar onschuldige mensen? Nee, dat kon ze niet begrijpen en ze snapte niet hoe hij er wel mee kon leven.

Haily wist verder niet precies wat ze hier nou van moest vinden, want het voelde geweldig, maar haar geweten vertelde steeds opnieuw dat ze dit niet moest willen. Ze zou het niet zomaar goed moeten vinden dat Samuel en zij seks hadden. Moest het niet willen. Mocht niet. Echter, al haar gedachtes dat ze het niet moest doen, werden verdrongen door het feit dat het heerlijk voelde om Sam in haar te voelen. Niet aan denken. Gewoon mee laten voeren door wat er gebeurde. Haar lichaam was in vervoering en ze vond het heerlijk. Geweldig. Fantastisch. Heel eventjes liet hij haar lippen los en net op dat moment gaf hij een wat hardere stoot in haar dan dat hij eerder had gedaan, waardoor er een flinke kreun over haar lippen rolde en haar rug zo bolde dat hij nog net iets dieper in haar kwam te zitten. Opnieuw kreunde ze. Haar lippen veranderden in een glimlach toen ze voelde dat zijn tong binnen drong en met die van haar begon te spelen. Uitdagend trok ze af en toe haar tong een stukje terug, om te zorgen dat hij iets meer moeite voor haar moest doen, terwijl hij dat in feite al deed want hij ging steeds harder en ze voelde dat hij op zijn hoogtepunt ging komen. Hoefde nog niet hoor, ze kon nog best wel wat langer door gaan.

'Ik ken de andere jongen niet genoeg om dat echt te weten, maar als ik me baseer op het uiterlijk zou ik voor jou kiezen. Niet omdat je knapper bent, maar omdat de andere jongen een beetje angstaanjagend is met dat witte haar.' Jace kon er wel om lachen, het stond Sam goed hoor, daar niet van, maar het kon voor ''onschuldige'' meisjes inderdaad wel afschrikwekkend zijn. Zelf had hij daar nog nooit echt zo naar gekeken, het haar van zijn partner boeide hem in geen enkel opzicht. 'Heb je nooit spijt, nadat je iemand om het leven bracht? Schuld?' Hmm, ging hij daar eerlijk antwoord op geven of niet? Waarom ook niet, ze had er toch niets aan. 'Het is net als alcohol, je raakt eraan gewend. De enige keer dat ik er spijt van had was toen ik per ongeluk een klein kind doodde omdat een of andere gast hem als schild gebruikte, die man heeft het ook niet overleefd.' Het kindje was pas een jaar of vijf geweest en dat was iets wat bij Jace niet door de beugel kon. Kinderen speelden niet mee in het spel dat hij speelde. 'Wat eet je liever, pizza of spaghetti? Dan weet ik wat je vanavond te eten krijgt.'

Zijn ademhaling versnelde beetje bij beetje en voor hij het wist had hij zijn hoogtepunt bereikt en verliet een iets hevigere kreun zijn lippen. Hij ging echter nog even door, omdat hij doorhad dat Haily het blijkbaar even geweldig vond als hij en hij wilde haar ook wel een goed gevoel bezorgen, er was maar heel even nodig voor haar en na nog heel even doorgaan, trok hij zich terug en drukte een kus op haar lippen. 'Bedankt,' fluisterde hij, ietwat hees. Hij streelde een lok achter haar oor, drukte een kus op haar voorhoofd en tilde het meisje op, om haar daarna onder de lakens van zijn bed te leggen. Zou wel grappig zijn als ze morgenochtend opstond, helemaal naakt, met hem naast zich. Misschien besefte ze dan meteen wat er aan de hand geweest was, ach. 'Tenzij je nog niet moe bent, maar ik weet ook niet wat jij precies wilt gaan doen dan.' Hij drukte een kusje op haar voorhoofd, waarna hij snel een boxer uit de kast haalde en deze aantrok. 'Tenzij je honger hebt, of dorst of iets anders, dan kunnen we dat wel gaan halen.' Hij had wel honger, eigenlijk. Dorst ook en zin in een sigaret, maar dat laatste had vorige keer een niet zo'n positieve reactie uitgelokt. Ach, dan maar even op het balkon, beneden. Misschien dat hij vanaf het balkon nog wat hoorde van beneden, al betwijfelde hij of Jace evenveel plezier had als hij. Hij liep langs de koelkast, waar hij een blikje bier uithaalde en liep toen verder, het balkon op, waarna hij een sigaret aanstak en het blikje opende. Geslaagde avond? Zeker wel, meer dan geslaagd. De ochtend zou misschien nog beter zijn.

'Dan zou ik er nooit aan wennen, lijkt me dus eerder iets dat aangeboren is. Ongeveer.' Ze moest even lachen om zijn volgende vraag, hoe hij van serieus naar onserieus ging. 'Pizza, ik lust namelijk geen spaghetti en pizza is mijn favoriet.' O, na haar vorige vraag had ze ook wat andere bedacht. Ook leuke, voor haar dan. Zo kon zij alles een beetje peilen en zien hoe het vork precies in de steel zat. Gevatte vragen, dat wel. Dingen die ze niet zou durven vragen wanneer ze geen vrijheid had, maar nu de spelregels een beetje waren aangepast, moest het wel lukken om de vraag over haar lippen te krijgen. 'Hoe voel je je op dit moment, wat voel je?' Ja, zijn gevoelens peilen. Dat kon ze dan wel in verband trekken met zijn gelaatsuitdrukkingen en dat was misschien iets wat ze later kon gebruiken. Of ja, later. Wat was tijd in deze situatie? Het stond een beetje gelijk aan geluk, hoe langer je leefde, hoe meer geluk je had. Of hoe minder, als je het vergeleek met pijn. In deze situatie kon je wel meerdere dingen gaan vergelijken, maar dit hele gedoe werd er dan ook niet beter op. Ze wist heus wel wat er zou gaan gebeuren wanneer deze twee dagen voorbij waren en dan zou het niet uitmaken dat ze er geweest waren. En toch was ze blij dat ze ze had, al klopte het helemaal niet en was er geen logica. Ze wilde snel uit deze situatie, maar wilde liever niet gedood worden. Ze wilde lang leven, maar niet hier. Ze wilde geen pijn en wilde dat dit alles snel voorbij was, al vond ze de twee extra dagen geweldig. Ze begreep zichzelf niet en nu snapte ze ook waarom niemand anders haar ingewikkelde gedachten niet begreep.

Heel even, nog heel eventjes ging hij door en daarna verspreidde een gelukzalig gevoel zich door Haily's lichaam. Een trilling van genot. Haar maag trok samen en er kwamen nog wat kreunen over haar lippen rollen, tot Samuel uiteindelijk toch klaar was, haar zonder enige moeite optilde en onder de dekens legde. Nieuwsgierig keek ze hem aan, benieuwd naar wat er verder ging gebeuren. Wat hij nog voor haar in petto had. En hij bedankte haar, wat schattig! Niet dat het voor haar erg was geweest hoor, ze had het heerlijk gevonden. Veel beter dan wat ze al ooit eerder mee had gemaakt, veel, veel beter. 'Tenzij je nog niet moe bent, maar ik weet ook niet wat jij precies wilt gaan doen dan.' O, daar hoefde hij zich geen zorgen over te maken, ze had allang iets gezien wat ze van hem wilde hebben. Wat hij voor haar moest doen. Haily had namelijk zijn tatoeage in het zicht gekregen en was er nieuwsgierig naar geworden. Toen hij weer terug was en op het balkon ging staan roken, liep ze naar hem toe, stal zijn sigaret en nam een trekje. Daarna gaf ze de sigaret weer aan hem terug en blies de rook voor haar uit, niet in zijn gezicht want dat zou hij vast niet leuk vinden. 'Zet je zelf ook tatoeages? Ik wil er hier,' zachtjes wreef ze over haar linkerborst, 'wel eentje.' Uitdagend keek ze hem aan, eens zien wat hij ging zeggen, hopelijk deed hij het.

'Dan zou ik er nooit aan wennen, lijkt me dus eerder iets dat aangeboren is. Ongeveer.' Nou, daar kon je een discussie over houden, hoor. Jace was niet altijd een moordenaar geweest, niet toen hij een klein jongetje was tenminste. 'Pizza, ik lust namelijk geen spaghetti en pizza is mijn favoriet.' Mooi, daar was hij het wel mee eens, pizza kon zijn goedkeuring verdragen. Eigenlijk kon ieder eten zijn goedkeuring wel verdragen, zolang hij het maar kreeg voor hij chagrijnig werd en dingen kapot ging maken. 'Hoe voel je je op dit moment, wat voel je?' Dát, was een erg gemene vraag, maar hij ging wel antwoord geven. 'Hmm, dat kan je verschillend opvatten. Aan de ene kant heb ik de neiging om je naar me toe te trekken, míjn kleding van je lijf te scheuren en je gewoon opnieuw te nemen, wat denk ik gelijk staat aan dat ik me aangetrokken tot je voel. Aan de andere kant ben ik hongerig en verder ben ik chagrijnig vanwege het feit dat Samuel dat kreng van hem niet met rust kan laten terwijl we moeten overleggen.' Dat was het wel zo ongeveer. 'Denk je hier ooit levend vandaan te komen?'

Geamuseerd keek hij toe hoe Haily een trekje van zijn sigaret nam en hij moest toegeven dat hij dat niet verwacht had, zeker niet na haar eerste reactie op het spul. Toen ze de sigaret weer teruggaf, gooide hij deze achteloos weg en klemde zijn armen om haar middel. Hij grinnikte zachtjes om haar volgende eis, vraag, zoiets. 'Ik heb de spullen en ik kan tekenen, je moet alleen van risico's houden.' Hij drukte een kusje op haar voorhoofd, liet haar los en nam haar hand vast, om haar naar de woonkamer te begeleiden, waar hij zijn spullen uit de kast haalde en deze mooi uitstalde. 'Wat voor iets wil je? Kleur, details, alles vertellen.' Hij vond het wel grappig, eigenlijk. Hij wilde het ook wel mooi maken, maar of zij er dan achteraf blij mee zou zijn... Ach, haar eigen schuld. Zij had hem gewild, hij had hem gezet en dus aan haar eisen voldaan. 'En wat zei je? Linkerborst?' Hij grinnikte even. 'Ik geloof wel dat dat een pijnlijke plek is.' Hij nam alvast een blad en een pen, om ongeveer een schets te maken, terwijl hij wachtte op een antwoord, beschrijving, zoiets.

Zijn antwoord had haar enigszins een ongemakkelijk gevoel gegeven, maar zijn volgende vraag maakte dat het wel weer oké voelde. 'Nee, dat denk ik niet,' begon ze, 'en als ik hier uitkom, dan heb ik zowel mentale als fysieke littekens waar ik niet mee wil leven.' Zij ging een beetje overeind zitten. 'En uiteindelijk doe je het toch, dus ga je gang. Ik ga uiteindelijk toch dood, dus een beetje spijt meer of minder maakt me echt niet veel uit.' Waar ze mee bezig was? Ze had geen idee, alles wat ze deed of zei was voor haar en iedereen een groot raadsel. Een rekensom zonder oplossing. Nou ja, niemand zou het weten, alleen zij en Jace, al zou zij het spoedig vergeten zijn. Als ze dood was, wat ze sowieso binnenkort zou zijn. Ze kwam voorzichtig overeind, ging op zijn schoot zitten en legde haar handen op zijn wangen. 'En je moet me beloven dat het niet zoveel pijn doet als eerst. Het moet... leuk blijven.' Ze drukte haar lippen zachtjes tegen de zijne, waarna ze kort glimlachte. 'En daarna wil ik pizza, men zegt dat je van deze dingen honger krijgt.'

Heel eventjes drukte ze haar lippen zachtjes op die van hem toen hij zijn armen om haar middel sloeg en ze grijnsde tegen zijn lippen aan. 'Ik heb de spullen en ik kan tekenen, je moet alleen van risico's houden.' Risico, deed ze dat nu niet al de hele tijd? Hij trok haar mee naar binnen en in kleermakerszit ging ze op de grond zitten, wachtend tot hij zou zeggen hoe ze moest liggen of zitten om die tatoeage te zetten. 'Wat voor iets wil je? Kleur, details, alles vertellen. Ik geloof wel dat dat een pijnlijke plek is.' O, dat was wel lastig, om eerlijk te zijn. 'Ehm, het liefste zwart, grijs en wit, maar wat het is mag je me mee verrassen. En pijn, ik denk dat ik daar wel tegen kan, hoor. Verras me maar gewoon, doe je best.' Met eens bons liet ze zichzelf achterover vallen en haar benen strekte ze omhoog, om daarna op haar schouders te leunen en hem nieuwsgierig aan te kijken. Benieuwd wat hij ervan ging maken was ze zeker wel, want die tatoeage op zijn arm was niet iets wat zij ooit zou kiezen, maar het stond best wel mooi, als ze eerlijk was. Heel eerlijk dat wel. Ondertussen begon er een beetje hoofdpijn bij Haily op te komen, een eerste teken dat de drugs uit gingen werken, maar ze had niet door wat het betekende en dus richtte ze er geen aandacht op.

'Nee, dat denk ik niet en als ik hier uitkom, dan heb ik zowel mentale als fysieke littekens waar ik niet mee wil leven. En uiteindelijk doe je het toch, dus ga je gang. Ik ga uiteindelijk toch dood, dus een beetje spijt meer of minder maakt me echt niet veel uit.' Waar had dat kind het nou weer over? Dit was echt onzin, ze had vrij en moest die tijd benutten, niet gaan zitten mijmeren over hoeveel pijn en littekens ze wel niet over hield aan wat hij met haar deed. 'En je moet me beloven dat het niet zoveel pijn doet als eerst. Het moet... leuk blijven. En daarna wil ik pizza, men zegt dat je van deze dingen honger krijgt.' Het kusje dat ze hem gaf was de druppel, hij tilde haar aan haar middel op, stond op en legde het meisje terug op het stuk van de bank waar ze eerst lag. Zelf ging hij ook weer terug zetten en keek opnieuw naar de televisie. 'Het gebeurt niet, Alia. Ik weiger het,' en hij zou het blijven weigeren. Opeens stond hij op, liep naar de telefoon en belde één of andere pizzakoerier die nogal wat contacten had in de criminele wereld en dus ook altijd bij Jace en Samuel bezorgde. Was heel handig hoor. 'Wat voor pizza wil je?'

Zwart, grijs en wit. Yin-yang was een optie, of een paar vogeltjes, was wel altijd mooi. Kon hij nog wel iets onder zetten, dan. Van haar sleutelbeen tot haar linkerborst, was wel goed zo. Hij haalde de benodigde spullen, ging toen naar het meisje toe en duwde haar benen omlaag. 'Niet wegtrekken, dan heb je zo'n lelijke streep.' Hij zette het dingetje aan, doopte het in de zwarte inkt en begon met de vogeltjes aan haar sleutelbeen, vervolgde deze met nog een paar tot hij aan het einde van de zijkant van haar linkerborst was. Nou, dat zag er al goed uit. Nu nog een leuk zinnetje eronder en dan was het klaar. Grijze inkt met een beetje zwart. 'Nothing haunts us like the things we don't say,' mompelde hij, waarna hij aan de letters begon. Na ongeveer tien minuten was het geheel klaar en hij moest zeggen dat hij er erg tevreden mee was. Hij zou over een paar dagen wel zien wat er ervan vond, nu was het bedtijd, ongeveer. Hij tilde het meisje opnieuw op, drukte een kus in haar hals en legde haar opnieuw onder de lakens. De spullen ruimde hij later wel op. Eens Haily neerlag, ging hij aan de andere kant van het bed liggen en sloeg hij zijn armen om haar heen, waarna hij een kusje op haar schouder drukte. 'Je moet weten, zoals dit ben je veel leuker, al betwijfel ik of je morgenochtend nog zo leuk bent.' Hij trok het meisje nog iets dichter tegen zich aan, bleef nog zachte kusjes tegen haar schouderblad drukken en wachtte toen tot zij in slaap viel, waarna hij ook onder zeil zou gaan.

'Dan niet, maar ik denk niet dat je dat nog een kans krijgt zonder dat ik het ook wil.' Ze zei het ietwat geërgerd, wegens het feit dat ze zonet ongeveer afgewezen was. En hoewel het haar niet uitmaakte wat mensen van haar vonden, voelde dit niet zo fijn aan. Hij stond op, liep naar de telefoon en vroeg welke pizza ze wilde. 'Salami,' mompelde ze, waarna ze een poging deed om de televisie te volgen. Ze stampte het laken bruut van zich af en ging toen languit op de bank liggen wegens het feit dat de film haar geen bal interesseerde. Stomme film was het, misschien gewoon omdat ze hem nog niet vanaf het begin bekeken had. Nou en, hij bleef stom. De grapjes die gemaakt werken waren totaal niet grappig en misschien kwam dat ook wel door haar humeur. Nou ja, ze moest wel toegeven dat het vreemd was om zich zo te gedragen, maar ach. Het was gewoon vreemd, dit alles. Net zoals het vreemd was dat hij een minuut geleden had gezegd dat hij haar kleding af haar lichaam wilde scheuren en zich aangetrokken tot haar voelde, maar haar tegelijkertijd wel gewoon afwees. Misschien was zij niet gek, maar was Jace gek. Nou ja, kans verkeken.

'Niet wegtrekken, dan heb je zo'n lelijke streep.' Haar benen werden naar beneden geduwd en nieuwsgierig bleef Haily hem aankijken, wachtend tot hij zou gaan beginnen. Het deed pijn, ja. Daar had hij echt gelijk in gehad, het voelde verschrikkelijk aan en ze vond het helemaal niets, maar ze bleef wel doodstil liggen, bang om de tatoeage te verpesten en dat wilde ze ook niet. Bovendien wilde ze Sam niet teleur stellen en dat ging wel gebeuren als ze bewoog, dus mocht ze niet bewegen. Duidelijk. 'Nothing haunts us like the things we don't say,' verbaasd keek ze naar hem op. De woorden drongen niet meer tot haar hersenen door en ze snapte dus ook niet dat die tekst nu op haar borst stond. De hoofdpijn die ze in eerste instantie had, was al een stuk erger geworden en het was gewoon niet leuk meer. Het deed echt pijn en dat ook nog in combinatie met de tatoeage die gezet werd. Opnieuw werd ze in bed gelegd en toen hij ernaast ging liggen, nestelde ze zich tegen hem aan en legde haar hoofd vlakbij zijn schouder. 'Je moet weten, zoals dit ben je veel leuker, al betwijfel ik of je morgenochtend nog zo leuk bent.' Wat hij met die opmerking bedoelde wist ze niet helemaal, misschien kwam ze er de volgende ochtend achter, want nu viel ze binnen een paar secondes in slaap en krulde ze zich nog eens goed op tegen Sam.

'Dan niet, maar ik denk niet dat je dat nog een kans krijgt zonder dat ik het ook wil.' Jace schoot in de lach toen hij haar mopperende toon hoorde, ze moest niet serieus denken dat het hem iets uitmaakte of ze het vrijwillig deed of niet. 'Lieve, lieve Alia, ik heb jouw toestemming niet eens nodig om seks met je te hebben en je hoeft het ook niet vrijwillig te doen. Daar heb jij gewoon niets, helemaal niets over te zeggen. En ondertussen vind ik je een beetje irritant geworden, kom ik breng je naar je kamer, dan kan je gaan slapen als je dat wilt.' Hij had nog niets met de telefoon gedaan en dus legde hij hem weer neer, liep naar het meisje toe en tilde de koppige gedaante op, om ermee naar boven te lopen. 'Ik weet dat dit niet helemaal geldt onder vrijheid, maar ik moet je ergens kunnen laten 's nachts dus dan zijn de regels ietsje aangepast. Geen zorgen, het is gewoon een eigen kamer voor je. Ik zal er niet zijn en je mag zelf weten of je al gaat slapen of niet. Dat is geheel je eigen keuze.' Eenmaal bij de desbetreffende kamer, opende hij de deur, duwde het meisje naar binnen en deed de deur weer op slot. Binnen een minuut was hij ook in zijn eigen kamer, kleedde zich om en liet zichzelf op het bed vallen. Hij was moe, wilde slapen en had geen zin in gezeik. Slapen. Dat ging hij nu dus ook gewoon doen.

De nacht leek heel snel voorbij te zijn gegaan, maar toen hij zijn ogen opende en Haily nog stevig tegen zich aangedrukt lag, grijnsde hij even en streelde een lok achter haar oor. 'Goedemorgen, schoonheid,' fluisterde hij in haar oor, waarna hij zijn armen nog iets steviger om haar lichaam knelde. Ja, hij was echt benieuwd naar haar reactie. Het was goed mogelijk dat ze de boel bij elkaar zou gaan schelden, maar dan zou hij alleen maar lachen en haar duidelijk maken hoe fijn ze het gisteren niet had gevonden. Hij had het ook leuk gevonden, hoor, daar niet van. Maar hij vond het nu nog steeds leuk en dat zou bij kleine Haily wel volledig anders zijn. God, dit was nu al geweldig. Haily moest maar even snel wakker worden. Misschien zou ze al gaan gillen als ze zag hoe ze hier lag, naakt, dichtbij hem. En een tatoeage op haar borst die niet geheel opgemerkt zou worden. Ze zou haar huid wel voelen branden, schuren. En niet te vergeten was het ook een redelijk opvallende plaats. Uiteindelijk drukte hij nog een paar kusjes in haar hals, op haar oor, in de hoop dat de schone slaapster spoedig haar ogen zou openen en door zou hebben wat er allemaal precies aan de hand was. Drama, dat zou het opleveren. En vooral veel gezeik, waar hij zich niets van aan zou trekken. Hij had nu ook een paar dingen die hij tegen haar kon gebruiken, wanneer het hem te veel werd en wanneer het dus gewoon nodig was. Zou ze misschien ook niet eens weten.

Had ze geslapen? Nee, bijna niet. Enkel liggen woelen, een comfortabele houding zoeken in een bed dat ze niet gewoon was. Plus het feit dat ze opgesloten was. Daar nog eens bovenop dat ze ook alleen was. Het resulteerde ook alleen maar in het feit dat haar humeur het nu flink liet afweten en ook haar motivatie om overeind te komen liet haar in de steek. Slapen, ja, ze wilde wel slapen, maar dat kon ze niet wanneer ze alleen was. Dat was zo'n stomme gewoonte van haar en hoewel ze het Jace niet kwalijk kon nemen dat hij de deur op slot had gedaan, was ze diep vanbinnen toch nog boos op hem. Oké, niet zo diep vanbinnen. gewoon boos, om meerdere dingen. Dingen die hij gezegd had, ook. Ach. Ze sliep straks misschien nog wel even, op de bank. Een poging tot slapen, zoiets. Ze zou het wel tegen Jace zeggen straks, dat hij de volgende keer de deur open moest laten of een eindje verder moest liggen, zijn, zitten. Hij zou het misschien vreemd vinden, maar dat maakte haar op dit moment vrij weinig uit. Ze krulde zich weer op in de dekens, trok deze tot aan haar schouders en draaide nog maar een keertje om. Een diepe zucht verliet haar lippen en ze sloot haar ogen opnieuw, wat alweer een tevergeefse poging tot slapen opleverde. Stomme Jace. Stomme kamer.

Kreunend opende Haily haar ogen, waar was ze nu weer? Een bed. Dat kon ze dan nog wel herkennen. Dekens, kussen. Ja, ze lag echt in een bed, maar ze wist niet echt hoe ze daar gekomen was. 'Goedemorgen, schoonheid,' de armen die zich strakker om haar heen sloten benamen bijna haar adem en daardoor gingen haar ogen een stuk sneller open dan dat ze normaal zouden doen. Ze was ook een stuk sneller bij positieven. En het was duidelijk dat ze in zijn principe snel wakker moest worden, want de kusjes in haar nek lieten de haren op haar rug overeind staan. 'Wát doe je,' ze moest nog even in het ritme komen, dus haar stem was niet zo vals als dat die normaal gesproken zou zijn, maar toch was het wel vals hoor. Gewoon, typisch Haily. Tot die ''typische Haily'' merkte dat ze naakt was, daarbij bedacht dat ze gisteren drugs ingespoten had gekregen en het voelde alsof Samuel ook bijna helemaal naakt was. Je hoefde geen professor te zijn om te weten wat dat betekende. 'Wel godverdomme, laat me onmiddellijk los jij vuile klootzak.' Meteen spartelde ze in zijn armen om los te komen, maar die lagen vrij strak om haar buik heen geslagen en dat lukte dus niet helemaal zoals Haily het graag wilde zien. 'Wat is er? Kan je geen meisje krijgen zonder dat ze ingespoten is met drugs en je haar moet dwingen?' Want Haily kon zich dan misschien niets van de vorige avond herinneren, ze ging er niet vanuit dat ze vrijwillig meegewerkt had aan de praktijken die Sam met haar had uitgehaald. Hopelijk niet, tenminste. Nee, zal vast wel niet, zo veel drugs had hij toch niet bij haar naar binnen gespoten? En anders, dan ging hij flink problemen krijgen. En Haily had de tatoeage nog niet eens ontdekt, dat zat er ook nog aan te komen.

Jace had prima geslapen, om eerlijk te zijn. Kreunend rekte hij zichzelf uit, keek op de wekker hoe laat het was en tot zijn schrik was het pas negen uur. Veel te vroeg om eruit te komen, wat dus betekende dat Alia ook nog niet uit bed mocht komen, pas als hij ook uit zijn slaapkamer was. Anders kon hij haar toch niet in de gaten houden? Logische verklaring en het was niet zijn schuld. Zij had maar gewoon niet zo moeilijk moeten doen over het feit dat hij zich aangetrokken tot haar lichaam voelde, over het punt dat ze werd opgesloten en gewoon over alles. Ze moest niet moeilijk doen. Waarom deden meisjes eigenlijk altijd moeilijk? Altijd hadden ze wel iets om over te zeuren, zaniken, zeiken. Al-tijd. Stelden ze zich daar op in? Was dat een aangeboren gen dat mannen niet hadden? Nee, mannen hadden het gen dat ze absoluut niet tegen dat gezeik van wijven konden, maar daar ging het nu niet om. Enfin, Alia moest gewoon maar wachten als ze uit bed zou willen komen, want haar kamer kwam ze sowieso niet uit. Ging ze maar op de vloer zitten, het zou hem een zorg zijn. Eventjes klakte hij met zijn tong, sloot zijn ogen opnieuw en draaide zich op zijn zij. Hij ging gewoon door slapen en was niet van plan zijn rust door wie dan ook te laten verstoren. Zeker niet door Alia, Samuel of dat kreng van hem. Als hij haar nou ook even stil kon houden, dan waren ze allemaal tevreden.

Het grappige was dat Haily precies reageerde zoals hij had verwacht. Misschien nog net iets erger, maar het was wel ongeveer deze reactie die hij zich had ingebeeld. Hij verslapte zijn greep, zodat ze weg kon komen en gniffelde om al haar beschuldigingen, waarna hij rechtop ging zitten. 'Ik had je zelfs een keuze gegeven, waar jij vond het nodig om 'stout' te zijn, zoals jij dat beschreef.' Hij begon opnieuw te lachen. 'Jij bent begonnen hoor en als je niet weet waar ik op doel, je verricht goed mondwerk.' Hij strekte zich even uit, haalde een hand door zijn haar heen en wachtte op de volgende reeks beschuldigingen. 'Ik vind trouwens ook dat je in de spiegel moet kijken, misschien herinner je je dan nog iets van de geweldige avond.' O, nu zou de bom pas echt barsten en dit was al zo'n vermakelijk geheel. Uiteindelijk stond hij toch ietwat moeizaam op, liep hij naar de spullen die hij gisteren had gebruikt en begon deze op te ruimen, waarna hij ze allemaal netjes in de kast plaatste. Nu was het gewoon wachten op de volgende reactie van het meisje, misschien moest hij dat proces nog eens dubbel versnellen. Sigaretten, waar lagen die? Op het balkon, kon wel. Nou ja, daar maar heen dan. Eenmaal daar kwam hij tot de ontdekking dat ze daar nog degelijk lagen en snel stak hij er ééntje op, waarna hij wachtte tot Haily woedend voor zijn neus zou staan bij het zien van haar borst. Hij had het wel mooi gevonden hoor, maar of zij het zo tof zou vinden was een raadsel. Waarschijnlijk niet. Hij blies de rook de lucht in, grijnsde even en nam toen nog een trekje.

Uiteindelijk had ze haar ogen zo'n vijftal minuten kunnen sluiten, maar meer was er ook niet van gekomen. Ze stampte het laken van zich af, sloeg er één been over en grinnikte even om de houding waarin ze lag. Ja, hoe ongemakkelijker hoe beter. Of ja, anderen zouden deze houding niet comfortabel vinden, al vond zij hem precies goed. Nou ja, of ze ook zou kunnen slapen zo was ongeveer een raadsel, maar ze voelde zich wel aardig slaperig worden. Of het kwam door de vermoeidheid die nu zijn tol eiste, kon natuurlijk ook. Maakte eigenlijk niet zo heel veel uit, zolang ze maar kon slapen. Zelfs een tiental minuten zou goed zijn. Ze duwde haar hoofd nog iets dieper in het kussen, verschoof nog een heel klein beetje en voelde hoe ze langzaam maar zeker in slaap viel. Haar oogleden vielen dicht, zonder dat zij ervoor koos. Het was alleen hopen dat Jace haar straks niet wakker kwam maken, of Haily weer begon te gillen. Zoiets. Ze zuchtte, liet de vermoeidheid haar hele lichaam overnemen en viel uiteindelijk in slaap.

Hij liet haar los en vrijwel meteen schoot ze overeind, weg uit zijn greep. Weg van het bed om hem nog eens extra vals aan te kijken. De klootzak. 'Ik had je zelfs een keuze gegeven, waar jij vond het nodig om 'stout' te zijn, zoals jij dat beschreef. Jij bent begonnen hoor en als je niet weet waar ik op doel, je verricht goed mondwerk.' Bijna kwam er een hoestbui op in Haily's keel, maar ze hield het tegen en keek hem met grote ogen aan. Nee. Bedoelde hij zoenen of..? Nee. Kon niet. Dat had ze niet gedaan. Ooit had ze het een keer eerder gedaan en ze had een afspraak met haar zelf dat ze dat nooit meer zou doen. Nooit. Dat had ze niet gedaan. Basterd. Klootzak. Asshole. Hij haalde haar van haar eigen beloftes af, daar zou hij voor boeten. 'Ik vind trouwens ook dat je in de spiegel moet kijken, misschien herinner je je dan nog iets van de geweldige avond.' Die zin snapte ze niet, maar ze draaide zich wel automatisch om naar de spiegel, zodra hij op het balkon was. Haar pupillen werden zo groot als schoteltjes toen ze de tatoeage zag. Eerst ontcijferde ze de letters en toen ze door had wat er stond, veranderde haar ongeloof in woede. Haar hand sloot zich om een klein, glazen vaasje en met een ruk draaide ze zich om. Schoot haar hand naar achteren en ze gooide het vaasje met een klap kapot tegen zijn hoofd aan. Het leuke was dat er drie van die vaasjes op een rij stonden, van groot naar klein en ze net de kleinste tegen zijn hoofd kapot had gegooid. In een rap tempo volgden de andere twee ook nog, die keihard tegen zijn hoofd kwam en alleen de grootste kreeg scheuren, maar brak niet. De andere twee braken onmiddellijk. Je kon veel van Haily zeggen, maar ze kon wel mikken.

Jace vond het totaal niet interessant om nog te slapen met de herrie die weer eens uit Samuel's kamer kwam. Konden die twee het nooit rustig aan doen? Gisteren had hij duidelijk gehoord dat ze elkaar aan het bevredigen waren en hoe Sam dat voor elkaar kreeg was sowieso al een wonder, maar dat het ook nog zo hard moest was hij niet van gediend. Nu werd hij weer wakker door eerst een meid die het ergens niet mee eens was en toen werden er ook nog eens met spullen gegooid?! Nou, nu was hij toch al wakker, dankzij Samuel en dat kreng van hem. Hij moest haar echt eens leren om haar mond te houden of tenminste zachter te gillen, Alia deed dat niet en Jace was heel erg blij dat dat kind gewoon stil was af en toe. Tenminste, niet als je haar aan het verkrachten was hoor, maar dan zou geen enkel meisje stil zijn. Logisch, eigenlijk. Ondertussen liep hij de gang over, haalde Alia's deur van het slot en liep weer verder naar beneden. Naar de keuken. Eenmaal daar maakte hij eerst koffie, om daarna te besluiten dat roerei wel weer eens lekker kon zijn. Op zoek naar die verdomde eieren.

Het lachen was van korte duur toen hij de glazen tegen zijn hoofd voelde en bloed naar beneden voelde vloeien. 'Wel verdomme,' siste hij, waarna hij met zijn hand over zijn voorhoofd wreef en zo een hele streep bloed op zijn hand terechtkwam. 'Klein kreng dat je bent,' mompelde hij, waarna hij op Haily afliep en één van de scherven van de grond haalde. Zijn hand sloot zich om haar hals, waarna hij haar tegen de muur aandrukte. Hij zette de scherf tegen haar wang en ritste ongeveer zo haar huid open, waarna ook bloed over haar gezicht vloeide. 'Dat was niet zo slim,' snauwde hij. Hij drukte het meisje nog iets steviger tegen de muur, sloeg haar hoofd nog eens tegen de wand en knikte tevreden toen een beetje bloed achterbleef op het behangpapier. Hij tilde het meisje weer op, gooide haar de kamer van eerder binnen en klikte haar handen aan haar bed vast. 'Domme meid,' fluisterde hij, waarna hij een propje maakte en in haar mond propte, om daarna een doek om haar mond heen te wikkelen, zodat het kind tenminste niet zoveel geluid meer maakte. Kijk, nu kon hij ongestoord zijn gang gaan. Hij bekeek het meisje eens goed, grijnsde toen en liep de kamer heel even uit. Terug naar zijn spullen die hij eerder had gebruikt en nog wat haarkleurspul van hem. Hij had altijd wel wat extra van dat spul, dus één doosje meer of minder maakte niet zo veel uit. Hij maakte één van haar armen los, klikte die toen weer vast toen hij in een betere positie lag en bond toen ook haar benen aan elkaar. Hij doopte de naald in zwarte inkt en zette toen dezelfde tatoeage als hij had op zijn arm, precies op dezelfde plek op haar arm. Het vergde zo'n tien minuten en omdat ze deze niet mocht beschadigen, wikkelde hij er een folie omheen. Hij haalde zijn hand door haar rode lokken en grijnsde even. 'Wat denk je, zullen we voor platina blond gaan?'

Natuurlijk, had ze echt verwacht dat ze kon slapen? Ze was wakker geworden op het moment dat de hel boven losgebarsten leek te zijn, dus het was niet eens de schuld van Jace die de deur van het slot was komen halen. Moeizaam kwam ze uit het bed, streek haar shirt glad en liep de kamer uit, naar de woonkamer, naar de keuken. Ja, naar Jace toe. Die hopelijk niet al te gefrustreerd zou zijn over het geluid van boven. 'Zijn ze nou het hele huis aan het afbreken of hoe zit het,' mompelde ze geërgerd, waarna ze een stoel naar achteren trok en zich daar op neer liet vallen. Ze geeuwde diep en steunde met één arm op de tafel, waarna ze haar hoofd op haar handpalm legde. 'En wil je volgende keer de deur openlaten? Ik kan niet tegen alleen zijn, namelijk,' aarzelde ze. Natuurlijk kon hij er niet veel aan doen, hij wist het namelijk niet, maar ze wilde het toch even zeggen. Zodat hij er de volgende keer dan rekening mee kon houden, of zo. 'En als je het niet erg vindt, zou ik straks ook graag even douchen of een bad nemen, wat je ook ter beschikking hebt hier.' Ja, het was misschien veel gevraagd, maar ze had vrij gekregen en dan mocht ze toch doen of zeggen wat ze wilde? Wel, hij kon het haar dus niet kwalijk nemen.

'Wel verdomme. Klein kreng dat je bent,' het was geheel zijn eigen schuld hoor. Haily had hem niet gedwongen om drugs bij haar naar binnen te spuiten, ze had hem niet gedwongen seks met haar te hebben (hij dwong haar dat wist ze gewoon zeker) en ze had hem ook niet gedwongen om die stomme tatoeage te zetten. Dus gooide zij vaasjes tegen zijn hoofd kapot. Eigen schuld, dikke bult. Letterlijk een dikke bult, want hij bloedde en dat voelde heel goed om te zien. Alleen vond hij het duidelijk niet zo leuk, gezien dat hij haar opeens tegen de muur aandrukte en een flinke snee over haar wang maakte. Haily kon wel tegen bloed, dus dat was het probleem niet, maar het voelde gewoon niet zo heel erg fijn aan. Opeens duwde hij haar ook nog met een klap tegen de muur aan, waardoor er nog wat extra duizeligheid op kwam en daarna sleurde hij haar mee naar de kamer waar ze al eerder verbleven had en werd ze aan handboeien vast gelegd. Domme meid,' en wat wilde hij daar nu weer mee zeggen? Ze was niet dom. Nooit geweest ook, stomme klootzak. O, het werd nog erger hoor, ze kreeg ook nog een prop in haar mond geduwd met een doek erom, die ging ze er dus pas uit krijgen als hij besloot dat hij eruit mocht. Verdomme. Verdomme. Het feit dat hij grijnsde alsof hij haar heel erg veel pijn ging doen, maakte het ook niet beter. Opeens verliet hij de kamer en kwam hij net zo snel weer terug, met flink wat spullen in zijn hand en nieuwsgierig hield ze hem in de gaten. Het wakkerde haar nieuwsgierigheid ook nog eens aan dat haar hand los gemaakt werd, om op een andere manier weer vast te worden gemaakt en toen pas zag ze wat de bedoeling was. Tijden het maken van de tatoeage probeerde ze alle kanten op te gaan (wat er lastig is met vastgebonden handen en voeten), maar haar ene arm zat zo vast dat die niet bewogen kon worden. 'Wat denk je, zullen we voor platina blond gaan?' Wacht, wat. Haar haren?! Nee. Nee. Nee. Met grote ogen schudde ze haar hoofd. Kon niet. Mocht niet.

'Zijn ze nou het hele huis aan het afbreken of hoe zit het,' Jace schoot in de lach toen hij hoorde dat Alia net zo chagrijnig werd van Samuel en zijn meid als dat hij dat werd. Maar het leek er inderdaad wel op, hoewel het na wat gevloek van Samuel wel verstomd was. Geen gillen meer, geen gekreun dat je door het hele huis kon horen. Geen spullen die kapot gegooid werden. Dus je had een paar opties, Haily was dood, Haily was bewusteloos, Haily had een prop in haar mond. Als Jace moest kiezen dan hoopte hij de eerste, maar hij gokte op de laatste. Sam doodde zijn speeltjes meestal niet zo snel en Jace kreeg het idee dat Samuel dit wel een heel erg leuk speeltje vond. Ze werkte tenminste tegen en dat deden niet alle meisjes die je mee nam. Of nou, gewoon van de straat afplukte. 'En wil je volgende keer de deur openlaten? Ik kan niet tegen alleen zijn, namelijk. En als je het niet erg vindt, zou ik straks ook graag even douchen of een bad nemen, wat je ook ter beschikking hebt hier.' Heel even twijfelde Jace, maar op dat punt kon hij haar echt haar zin niet geven. 'Het spijt me Alia, ik vertrouw je niet genoeg om je deur open te laten terwijl ik slaap. En de badkamer is gewoon één van de deuren boven, in een kast daar liggen handdoeken, washandjes, zeep en alles wat je nodig kan hebben. Ga je gang, dit is nog steeds je vrije dag, ik houd je niet tegen.

Ze werkte tegen, was ook een normale reactie en dat begreep hij wel. Alleen het feit dat ze niet kon praten, gillen of wat dan ook, was al een hele verbetering op zich. Hij zag ook duidelijk dat ze geen andere haarkleur wilde, waarna hij even moest lachen. 'Nog één keer een grote mond, nog één ding verkeerd doen en ik kleur het, waarna ik er ook nog eens een stukje afknip.' Zo, dat zou Haily misschien wel temmen, ongeveer. Hij nam al zijn spullen, zette deze in de woonkamer en liep toen naar de badkamer, om zichzelf op te lappen, ongeveer. Het was een grote wond en een litteken zou het zeker wel blijven, al kon verzorgen geen kwaad. Hij doopte een washandje in het water, reinigde het bloed van zijn gezicht en doopte de wond toen in met wat ontsmettingsmiddel, dat aardig prikte. Nou, aardig mikken kon ze wel. Verdomme. Nou ja, de wond zag er al bij al nog oké uit zonder al het bloed. Ach, hij zag wel in hoeverre het goed genas. Maakte hem niet echt zoveel uit. Hij ruimde alle spullen in de badkamer op, zette de spullen van net ook weer weg en liep naar de keuken, om te kijken of er wat te eten viel. Niet dat hij echt heel erg veel honger had, maar hij wilde wel iets eten. Hij had geluk dat er nog wat brood was, daar een beetje chocoladepasta en het zat weer goed. O, nog een glas chocolademelk, ook niet vergeten. Hij had niet echt zin om het nog eens op te warmen, dus dronk hij het maar zo. Was wel goed. Haily mocht wel even afkoelen, hij zocht haar later wel weer een keertje op, na de plannen die hij met Jace zou gaan maken. Hoe lang hadden ze gehad? Een weekje? Ja, zoiets.

'Dan zet je een extra bed in mijn kamer en draai je de deur op slot, dat is ook goed. Zolang ik niet alleen ben.' Ze trok haar knieën op en glimlachte na Jace's antwoord op haar andere vraag. Douchen mocht dus wel gewoon, top. Ging ze maar eens doen dan, wakker worden. Zoiets. Gewoon één van de deuren boven, zou ze wel vinden. Ze stond op, liep de eetkamer uit en liep de trap op, die gelukkig niet al te hard kraakte. Dat was namelijk nog zoiets stoms waar ze een hekel aan had ; krakende trappen. Nou, één van de deuren. Er waren meerdere deuren, dus het was hopen dat ze niet eerst tien verkeerde kamers inliep. Nou ja, de eerste deur was een kamer die op slot zat, wat betekende dat dat de badkamer niet was. De tweede was een slaapkamer met wat kapotte spullen, dat was al zeker de badkamer niet. Uiteindelijk had ze toch de juiste kamer gevonden, waarna ze enthousiast naar de douche liep. Een regendouche, beter gezegd. Ze had zo'n ding altijd al uit willen proberen en om eerlijk te zijn had ze niet verwacht die hier aan te treffen. Ze trok haar kleding uit, vouwde Jace's shirt netjes op en haalde alles uit de kasten wat ze nodig had. Een grote handdoek, zeep, shampoo en een washandje, precies zoals Jace had beschreven. Ze zette de kraan open, waarna warm water uit de douchekop liep en zij eronder stapte, het water over zich heen voelde en glimlachte.

Ja, natuurlijk moest hij erom lachen. Zo als ze hier lag kon ze niets, helemaal niets en hij kon gewoon doen wat hij wilde met haar. Niets. Dat was zo weinig en toch was het zo. Zelfs kronkelen was bijna onmogelijk, zo strak had hij haar vast gemaakt. Niet eerlijk. 'Nog één keer een grote mond, nog één ding verkeerd doen en ik kleur het, waarna ik er ook nog eens een stukje afknip.' Dat was niet eerlijk. Opnieuw, niet eerlijk. Chantage. Bedreigen. Ja, hij bedreigde haar haren! Waar haalde hij in godsnaam het lef vandaan? Haily had heel erg de neiging om keihard te gaan gillen, hem een klap in zijn gezicht te geven of gewoon zijn keel door te snijden. Geen van allen behoorde tot haar mogelijkheden. Eigenlijk behoorde niets dat ze op dit moment wilde tot haar mogelijkheden, ze kon zelfs niet eens dood gaan. Zelfs dáár had ze hem voor nodig. Gemeen. Stom. Niet aardig. Haily kreunde zachtjes toen ze in een andere houding probeerde te gaan liggen, maar het lukte niet. En dat folie kreeg ze ook al niet van haar arm af, dat kietelde oké. Kon hij niet gewoon één keer aardig voor haar zijn? Hij had haar ontvoerd, verkrachtte haar, spoot drugs naar binnen en tatoeëerde haar ook nog eens. Kon het nog erger? Langzaam, heel langzaam liep er een traan over haar wang naar beneden. Hij was nu toch weg, dus wat zou het uitmaken? Ze wilde hem niet kennen. Wilde weg hier. Dood was nog beter dan hier te blijven. Nog een traan.

'Dan zet je een extra bed in mijn kamer en draai je de deur op slot, dat is ook goed. Zolang ik niet alleen ben.' Waar had zij het nou weer over? Als hij een extra bed in haar kamer zette, om haar daarna in diezelfde kamer op te sluiten, dan was haar ''probleem'' toch nog steeds niet opgelost? Je weet wel, hij ging niet bij haar slapen en liet haar ook niet bij hem slapen, dus er klopte iets heel erg niet in haar redenering, maar dat zou dan wel weer aan hem liggen. Jammer genoeg kon hij zijn theorie niet delen met Alia want die ging er al weer vandoor, maar in plaats daarvan kwam Samuel naar beneden en verbaasd trok Jace een wenkbrauw naar hem op. 'Je maakt wel erg veel herrie met dat kind van je, het verbaasd me eigenlijk dat ze nu stil is.' Merkte hij droogjes op. 'Maar enfin, ben je hier om te bespreken hoe we die gast de dood in gaan jagen of ga je dalijk weer plezier hebben met dat kreng? Want als je haar niet kwijt wilt raken, zullen we eerst die man dood moeten zien te krijgen en dan kan je je onverdeelde aandacht waar aan haar besteden. Zachtjes als het kan, jullie maken erg veel herrie.' De laatste zin mompelde hij er chagrijnig achteraan.

Hij grinnikte om de woorden van Jace, waarna hij op één van de stoelen ging zitten. 'Gisteren was ze leuk, maar vandaag is ze niet te harden,' mompelde hij. 'Je moest eens weten hoe het er gisteren aan toeging, ik kreeg bijna medelijden met je. Alhoewel ik niet denk dat die meid van jou dingen naar je hoofd gooit, ach.' Hij ging wat beter zitten en grijnsde even. 'Maar inderdaad, ik ben hier om Black's opdracht te bespreken, aangezien we maar een weekje hebben en ik mijn speeltje liever nog niet kwijt wil. En zeker niet aan één van zijn mannen.' Hij stond op, begon door de eetkamer te ijsberen. 'Dus, hoe komen we met hem in contact? Gaan we naar hem toe en maken we het snel af, of spelen we even een spelletje?' Hij hield zijn hoofd even schuin. 'Letten we op of hij nog handlangers heeft, zoeken we dingen op? Je zegt het maar.' Tja, dat was ongeveer zijn aanpak, brainstormen. Zijn gedachten de vrije loop laten, soms tot ergernis van een ander, maar al die keren had het hem vrij weinig geboeid wat anderen dachten. Moesten ze maar mee leren leven en als ze dat niet konden, moesten ze maar vertrekken. Of maakte hij ze af, kon ook nog altijd, al zou hij Jace niet zo snel afmaken. Hij had al veel aan de jongen gehad en hij was, hoewel hij soms redelijk koppig was, altijd al een goede partner geweest. Ach, erg veel had hij Jace nog niet horen klagen en dat was alleen maar goed. Hij dacht trouwens ook niet dat hij dat ooit wel zou gaan doen, hoor. Misschien ooit, tijdens zijn midlifecrisis, maar die liet vast nog even op zich wachten.

Lili doucht c:

'Gisteren was ze leuk, maar vandaag is ze niet te harden. Je moest eens weten hoe het er gisteren aan toeging, ik kreeg bijna medelijden met je. Alhoewel ik niet denk dat die meid van jou dingen naar je hoofd gooit, ach.' Een sarcastisch lachje rolde over Jace z'n lippen. 'Ik kreeg anders bijna medelijden met dat kreng van je, gezien de geluiden die van boven kwamen en dat vanochtend duidelijk werd dat ze het niet helemaal mee had gekregen.' Eventjes trok hij een wenkbrauw op naar Sam, want hij wist heel goed dat hij gelijk had. Als Haily wel had gewild, dan waren er vanochtend geen dingen tegen de muur (of tegen iemand) aan gegooid en dat was heel erg duidelijk. 'Maakt niet uit, ik zat erover te denken om gewoon vanavond Chinees te halen, dan kan dat kind van je ook eten want ik heb het idee dat je vergeet dat ze dat ook nodig heeft als ze moet overleven, om dan te overleggen hoe we het gaan doen. Ik heb namelijk totaal geen zin en geen idee op dit moment, dus ik ga buiten even trainen. Zie maar wat je doet, ik hoor het wel van je.' Eventjes knikte hij naar Samuel, waarna hij zelf naar buiten verdween en de doelwitten neer begon te zetten. Hij zou dalijk wel een geluidsdemper van binnen halen want die was hij natuurlijk weer vergeten, maar eerst moest hij die doelwitten op een wat moeilijkere plaats zien te krijgen. Dat was wel handig als je wilde trainen, want als het te makkelijk was dan had je er al helemaal niets aan.

'Ik had haar wat spul ingespoten, misschien een idee voor jou.' Het was niet dat Jace echt nog antwoord zou geven op zijn vraag, de jongen was inmiddels al weer naar buiten gegaan om te trainen na de blijde boodschap dat er vandaag Chinees zou worden besteld. Een plan kwam later wel. Nou ja, dan ging hij wel weer naar boven. Naar het vervelende kind toe. Of ja, mits ze nog vervelend zou doen. Hij geloofde van wel, trouwens. Ach. Ze kon toch niet praten dus dat was al een hele verbetering op zich. Hij liep weer naar de kamer van Haily toe, trof haar nog steeds op dezelfde plek aan - logisch ook - en ging toen weer voor het meisje zitten, waarna hij zag hoe opgedroogde tranen op haar wangen kleefden. Ach ach, kleine meid had gehuild. Met zijn duim veegde hij de tranen weg, keek haar toen even grijnzend aan en haalde de prop uit haar mond. 'Jace gaat Chinees bestellen, ga je eten of weiger je? Anders verhonger je maar, jouw keuze.' Mocht ze zelf weten, of ze wilde eten of niet. Hij ging haar niet dwingen en een persoon kon ongeveer twee weken zonder voedsel, na twee weken werden slachtoffers meestal ook vervangen. Drinken kon hij haar wel via een andere manier toedienen, ongeveer. Ach. Hij zeg wel weer hoe het koppige kind op zijn aanbod zou reageren, meer dan het zeggen of aanbieden kon hij ook niet doen. 'En als je lief bent, mag je straks misschien wel los.' Tja, ook dit was weer aan aanbod. Niet dat hij haar echt zou geloven als ze zei dat ze braaf zou zijn, maar wat zij niet wist was dat de gevolgen achteraf dan misschien een stuk zwaarder zouden zijn dan lieve Haily had verwacht.

Ze kon wel zeggen dat de douche deugd had gedaan, meer dan deugd. Haar spieren waren er losser door geworden en de stress van de voorbije dagen was ook grotendeels weggespoeld. Goed, er moest een moment zijn dat ze uit de douche moest en dat moment was ongeveer nu aangebroken. Met tegenzin draaide ze de kraan uit, voelde hoe de frisse lucht haar meteen kippenvel bezorgde en ze nam de handdoek die ze zonet klaar had gelegd, waarna ze deze om zich heen wikkelde. Kleding. Tja, ze had die van Jace, maar dat was geen kleding voor haar. Misschien wilde hij dat shirt wel terug, maar god, waar lag de vrouwenkleding dan? Ze zuchtte, veegde de damp van de spiegel af en bekeek zichzelf even, waarna ze haar hoofd schudde en haar ondergoed aantrok, de handdoek op de grond liet liggen en weer naar beneden liep. Jace zoeken. Ze trof hem echter niet aan in de keuken, wat betekende dat hij ergens anders heen was gegaan. 'Jace?' aarzelde ze. 'Waar ben je?' Toen ze de keuken weer uitliep, botste ze bijna tegen hem op en even lachte ze. 'Daar ben je dus,' mompelde ze. 'Maar, ik heb een vraagje. Heb je nog meidenkleding? Jouw shirt is heel comfortabel, hoor, maar je begrijpt me wel.' Ze slikte even moeizaam, waarna ze naar de grond keek. Toen weer omhoog, recht in zijn ogen. Geen idee of hij dat leuk vond, maakte niet uit. Ze wilde alleen antwoord op haar vraag en snel, want alleen ondergoed dragen was een beetje fris, al zeker met de deur open.

Hij kwam de kamer weer binnen en met een doodse blik keek Haily hem aan, natuurlijk merkte hij de opgedroogde tranen die op haar wangen lagen op en hij veegde ze weg. Aan zijn gezicht kon je zien hoe leuk hij dit vond, maar heel erg deren deed het haar niet. Nu niet, tenminste. 'Jace gaat Chinees bestellen, ga je eten of weiger je? Anders verhonger je maar, jouw keuze.' De prop werd ook uit haar mond gehaald en heel even trok ze een wenkbrauw op, maar ze knikte langzaam. Ze had honger, dat was geen geheim. Ieder meisje zou honger krijgen als je mishandeld werd door een of andere psychopaat, maar het ging haar vooral om het feit dat ze dan heel even los kon. Heel even geen Samuel die constant met zijn handen aan haar zat. Dat zou voor Haily een hele opluchting zijn, één klein momentje dat ze niet bang hoefde te zijn voor zijn acties. Want ze gaf het dan misschien niet altijd toe, ze was heus wel bang hoor, gevoelens had ze echt nog wel een klein beetje. 'En als je lief bent, mag je straks misschien wel los.' Wat wilde hij hier nou weer mee bereiken? 'Het enige wat ik op dit moment kan doen is je een grote bek geven, maar verder kan ik amper bewegen. Hoe in godsnaam zou ik níet lief kunnen zijn op deze manier?'

'Ik had haar wat spul ingespoten, misschien een idee voor jou.' O, Jace hoorde heel goed wat Samuel zei, maar dat was nou niet bepaald zijn tactiek met werken. Hij had er niet eens zin in, om eerlijk te zijn. Als hij Alia tot iets wilde dwingen, dan deed hij dat zelf wel, geen drugs voor nodig. En als hij haar bewusteloos wilde, dan sloeg hij haar bewusteloos of gaf alcohol, gezien het feit dat ze daar overduidelijk niet tegen kon. Maar dat maakte nu niet uit, want hij ging toch trainen. Even zijn gedachten van Alia en Sam afzetten, dat had hij toch echt wel nodig. 'Daar ben je dus. Maar, ik heb een vraagje. Heb je nog meidenkleding? Jouw shirt is heel comfortabel, hoor, maar je begrijpt me wel.' Opeens botste Alia tegen hem aan en verbaasd richtte hij zijn blik op het meisje, maar haar vraag was niet eens zo zinloos. 'Natuurlijk, die liggen boven op zolder als het goed is, zoek maar wat uit. Er is toch niemand anders die het draagt op dit moment.' Waarna Jace weer naar buiten liep en nu moet ik de hond uitlaten, dus jij bent maar aan de beurt.

Hij legde zijn vinger op haar lippen, als teken dat ze stil moest zijn, of ja, geen grote bek opzetten. Alleen praten wanneer nodig was. 'Dus, jij weet helemaal niets meer van gisteren?' Hij verstrengelde zijn vingers met de hare, zorgde ervoor dat ze plat op haar rug lag. Hij drukte kusjes op haar buik, liet zijn tong zachtjes over haar huid glijden. 'Dit niet?' Hij ging boven haar hangen, beet even - voorzichtig - op haar lip. 'Helemaal niets?' Hij ging weer zitten, schudde zachtjes zijn hoofd. 'Jammer, het was nochtans heel erg fijn met je gisteren.' Hij zuchtte, stond op en draaide de deur op slot, waarna hij de boeien van het meisje losmaakte en ook haar voeten van de touwen verloste. 'Ik waarschuw je, als je me te hard gaat irriteren bind ik je weer vast en krijg je voedsel via een infuus, goed?' Hij streelde haar wang even, waarna hij kleding van de grond raapte en die naar haar toegooide. 'Trek maar aan,' mompelde hij, waarna hij zijn spullen van de grond raapte en op een iets hogere plek zette, waar zij er niet zo snel bij zou kunnen. Straks weer even wegleggen, wanneer hij hier wegging. Hij zou eerst nog wat tijd spenderen met Haily. Lieve, kleine Haily. Tja, hij had wel al gemerkt dat ze een stuk kleiner was dan hij. Vond hij wel schattig. Kleine meisjes met een grote attitude, daar viel Haily wel onder.

Op zolder, boven. Oké, goed. Jace was weer weg, zij mocht naar de zolder. Nou ja, ze liep de trap op, zocht naar iets wat op een luik moest lijken en toen ze dat eenmaal had gevonden, trok ze het naar beneden, waarna een trap haar de doorgang naar zolder bood. Het was geen stoffige zolder, wat een voordeel was. Het was zelfs redelijk net te noemen, hier en daar een beetje rommel, maar over het algemeen beviel het haar hier prima. Ze had altijd al op zolder geslapen toen ze jonger was, ook wanneer daar heel erg veel dozen stonden. In die dozen vond je vaker leuke spullen, wat het nog eens zo leuk maakte. Ook hier stonden heel wat dozen, maar of ze deze mocht doorzoeken wist ze niet. Goed, ze had vrije dagen, toch? Eerst kleding, die netjes op een rekje hing. Ze had al snel wat leuks gevonden, een short, niet al te kort, maar ook weer niet al te lang. Daarbovenop een simpel, zwart hemdje zonder mouwen. Prima, hoefde niet meer te zijn. Eens ze deze dingen aan had getrokken - die gelukkig ook precies haar maat waren - zocht ze naar dozen waar Jace's naam op stond, waarna ze deze ook vond en opende. Verschillende papieren met handgeschreven teksten. Verhalen? Gedichten? Ze las er een paar, waarna ze haar hoofd schuin hield en er steeds meer las. Ja, ze waren goed, maar ze geloofde niet dat ze van Jace waren. Jace was... Geen schrijver, mensen die zo waren konden geen schrijvers zijn. Of wel? Ja, het kon wel, maar. Nee, het verwarde haar. Ze stopte alles weer in de doos, waarna ze zo voorzichtig mogelijk de zoldertrap afliep en deze weer achter zich sloot, waarna ze met de doos naar haar slaapkamer liep. Voorzichtig, ze wilde niet betrapt worden. Jace zou dit vast niet leuk vinden en ze ging het hem ook niet vertellen, maar met die teksten zou ze een paar nachten zoet zijn wanneer de deur weer op slot ging. Het waren mooie teksten, echt. Ze had er met plezier al een paar gelezen.