Aryen & Maya

Kijk, dit was precies wat ze nodig had. De honger die ze proefde, de handen die haar optilden en ondersteunden terwijl zij haar benen om zijn middel klemde. De lippen, die overduidelijk meer wilden. Zij ook, zij wilde ook meer. Daarom vond ze het helemaal niet erg dat hij haar meenam, de dansvloer verlatend. Ze protesteerde niet toen ze ineens buiten stonden, waar het toch wel een stuk frisser was dan binnen op de verhitte dansvloer. Het deerde haar niet. Op het moment dat ze de muur tegen haar rug voelde, koud tegen haar bijna ontblote huid, wist ze hoe ver het was. Tenminste, hoe ver ze wilde dat het ging. Ze gaf zich over aan hem, nu hij zijn lippen op de hare drukte. De alcohol mocht haar dan misschien een beetje naar het hoofd gestegen zijn, ze was er erg zeker van dat ze dit wilde. Dat ze hem wilde, om duidelijk te zijn. Hoewel het vanuit haar posities een beetje lastig ging, drukte Maya haar onderlichaam wat steviger tegen het zijne aan, schuurde er overheen en glimlachte tegen zijn lippen. Als hij zich nu niet terugtrok, zouden ze misschien beter naar haar schattige appartementje kunnen gaan, de nacht daar voortzetten. Toch een positief ding dat ze hier redelijk in de buurt woonde nu, ze zouden er makkelijk kunnen komen. Ze beet even op zijn onderlip, likte met haar tong over zijn lippen heen, in de hoop dat hij haar toegang zou verschaffen. Come on.

Aryen wist dat dit gebeurde omdat hij net iets teveel had gedronken. Grenzen die vervagen, die dingen. Toch vond hij het niet erg. Zeker niet toen hij letterlijk voelde dat Maya het allesbehalve erg vond. Hij voelde hoe ze tegen hem aan schuurde en merkte dat hij dat zelf niet echt onprettig vond. De glimlach die hij daarna tegen zijn lippen voelde, vertelde hem ook wat hij wel al langer wist. Het viel hem nu pas op dat het hier best koud was en Maya had al minder kleding aan dan hij. Als hij zijn gang mocht gaan, zou hij het liefst hier en nu verderzetten waarmee ze bezig waren, maar hij was nog net genoeg bij zinnen om te weten dat dat voor beide partijen niet al te comfortabel zou zijn. Veel tijd om daarover na te denken kreeg hij niet. Maya's tong streek over zijn lippen heen, in een subtiele poging om zijn lippen te spreiden. Hij liet het ook toe en opende zijn mond een klein beetje, zodat hun tongen elkaar konden vinden. Een briesje bracht hem echter weer uit het moment en hij maakte zich los van Maya. Niet om te stoppen. Integendeel. Hij wist dat het daarvoor al te laat zou zijn. Hij liet haar echter zakken, zodat ze weer op de grond kon staan, en zette enkele stappen achteruit. Hij wenkte haar door kort zijn hoofd opzij te knikken, als hint dat hij wilde vertrekken naar waar ze eerder vandaan waren gekomen. Naar het appartement waar Maya nu al een tijdje verbleef. Niet de meest ideale of romantische plek, maar de gedachtes in zijn hoofd waren nu ook niet bepaald enorm romantisch.

Hij had het zich zelf al bedacht, om terug te gaan naar haar appartement, waar het stukken warmer was dan hierbuiten. Goed zo. Dat zei haar genoeg over zijn intenties en ze kon niet zeggen dat ze het er op enige manier oneens mee was.
De wandeling naar haar appartement verliep in een waas. Pas bij de deur van het appartement realiseerde Maya zich dat ze wel even een sleutel moest pakken. Met wat onhandige vingers opende ze de deur, liep samen met Aryen naar boven en ze sloot de deur van het appartement achter zich. Het was niet veel wat ze hier had, maar het was zeker veel warmer dan buiten. En comfortabeler als ze eenmaal uit de kleren zouden gaan. Lang liet Maya niet op zich wachten, haar hele lichaam verlangde naar de liefde die ze hier vannacht kon krijgen en ze was zeker niet van plan om dat verlangen de kop in te drukken. Dit keer was zij degene die Aryen tegen de muur aan drukte, haar handen om zijn polsen waardoor hij niet zou kunnen tegenstribbelen. En haar lippen, nogmaals, op die van hem. Ditmaal nam ze niet de tijd om voorzichtig zijn lippen af te tasten met haar tong. Fuck it, ze wilde gewoon met hem tongen. En wel meer dan dat, maar ze moesten toch echt ergens beginnen. Dit was een goed begin.

De wandeling verliep vlot. Vlotter dan hij verwacht had. Misschien ook deels doordat hij wilde dat het vlot ging. Maya haalde de sleutel boven, de deur werd geopend en liepen ze het appartement in. De deur werd zo snel mogelijk weer gesloten en vrijwel meteen daarna voelde Aryen de harde muur tegen zijn rug. Nog geen moment later klemden haar handen zich om zijn polsen en gewillig liet Aryen zich meeslepen in het moment. Maya was ondertussen een stuk minder subtiel geworden en haar tong vond de zijne. Aryen voelde zich ook steeds minder geduldig en maakte zijn polsen los, zodat zijn handen weer vrij waren. Die vonden op hun beurt de weg onder Maya's shirt en zijn vingertoppen streken iets minder teder dan goed was over haar huid. Hij had er geen zin meer in om te vragen of ze dit wel een goed idee vond. Anders zouden ze hier niet zijn. Hij had eigenlijk geen zin om ergens rekening mee te houden, dus in plaats van haar shirtje over haar hoofd te trekken, scheurde hij het van haar schouders af, waardoor het slechts een lapje stof was dat op de grond viel.

Oeps, daar ging het leuke shirtje dat ze speciaal voor de gelegenheid aangetrokken had. Nou ja, voor liefde moesten soms offers gemaakt worden. Lichamelijke liefde dan, want daar ging het hier om. Nu ze zijn polsen niet meer vast hoefde te houden, had ook Maya de mogelijkheid om haar handen op zijn lichaam te leggen. Handen verdwenen onder zijn shirt, voelden daar de huid. Ze wilde meer dan alleen voelen, dus moest ze hem even loslaten om in een vloeiende beweging ook hem van de kleding om zijn bovenlijf te ontdoen. Dat was stukken beter zo. Subtiel trok ze hem nu ook in de richting van het matras, want veel langer wilde Maya niet meer wachten. Ze legde één hand om zijn nek en zoende hem wederom, terwijl ze met haar andere hand al bezig was met de vervelende broeksknoop. Gelukkig had ze hier wel ervaring mee en kreeg ze het onding met niet al te veel moeite los. Beter. Nu gleed ze met haar hand de ontstane ruimte door en, met haar hand nog niet onder zijn onderbroek, kneep ze zachtjes. Hetgeen dat ze daar voelde beviel haar wel.

Aryen voelde zijn jas van zijn schouders glijden, waarna die op de grond viel en hij Maya's warme handen onder zijn shirt voelde. Het duurde echter niet lang voordat ook zijn shirt over zijn hoofd getrokken werd, waarna die ergens anders heen werd gegooid. Maya leidde hem in de richting van het matras en Aryen liet zich met een glimlach meeslepen. Het was duidelijk dat ze vrij ongeduldig begon te worden, nu meer dan voorheen, maar ook Aryen wilde niet al te lang meer wachten. Hij boog zich over Maya heen, die met haar rug op het matras lag, waarna hij zijn mond verplaatste naar haar hals en daar zachtjes zijn lippen over haar huid liet glijdend. Een beetje plagend, misschien iets minder opdringerig dan eerder, maar dat vond hij alleen maar prettig. Op deze manier zou ze niet weten wat ze moest verwachten. Een zachte zucht ontsnapte zijn mond toen hij Maya's hand voelde, waarna hij zijn lippen weer op haar huid drukte. Zijn eigen handen bewogen richting haar knie, waarna hij zachtjes zijn vingers naar boven bracht, een miniem contact met de huid houdend. Eens hij bij haar bovenbenen kwam, was zijn hand iets dwingender en kneep die in de huid bij haar dijen. Zijn mond bewoog ondertussen richting haar sleutelbeen, waar hij haar huid ook zacht aanraakte met zijn lippen. Ondertussen had zijn hand het contact met haar been verbroken en bewoog hij zich richting de knop van haar broek, waarna hij deze opende en met beide handen haar broek een stuk omlaag trok, voor zover dat lukte. Zijn eigen broek, die ondertussen al een stuk omlaag was gezakt, trapte hij niet veel later met weinig moeite op de grond.

Dit was vele malen beter. Beiden ontdaan van een aantal kledingstukken, haar naakte rug tegen het matras en het prettige gewicht van Aryan boven haar. Zijn broek, die ze zo goed en kwaad als het ging naar beneden gewerkt had, trok hij zelf uiteindelijk helemaal uit. Haar eigen broek, die strak om haar lichaam had gezeten, gleed nu ook van haar heupen af. Het was hier gelukkig niet koud, anders was het misschien nog wel een beetje onprettig geweest. Nu hoefde ze zich daar geen zorgen om te maken, terwijl ze haar hoofd op het matras liet rusten en genoot van de aanrakingen in haar hals. Haar voeten stonden iets gespreid op het matras, waardoor Aryen letterlijk tussen haar benen lag. Haar handen lagen op zijn heupen, gleden over zijn rug en ze zette haar nagels even in de huid toen hij een gevoelig plekje raakte. Langzamer. Even de tijd nemen om te genieten van het moment, wat wie wist hoe lang het zou duren voor ze weer zoiets zou kunnen doen. Handen gleden naar zijn hals, bleven in zijn nek rusten en met wat moeite hief ze haar hoofd weer, tot haar mond ter hoogte van zijn oorlel was. Zachtjes beet ze erin, maar dit maakte haar nog niet tevreden. Zachtjes duwde ze zijn gezicht weer naar het hare toe en ze kuste hem wederom. Langzamer. Prima. Om het gevoel, dat ietwat verdoezeld werd door de alcohol, langer vast te kunnen houden. Ze vond dit fijn. Met haar linkerhand, die ook om zijn hals had gelegen, gleed ze nu weer af naar zijn onderlichaam en subtiel drukte ze het tegen zich aan. Hij was fijn. Zijn lichaam was fijn en voelde vertrouwd, zelfs al was hij eigenlijk een onbekende.

Hij wist dat hij niet veel geduld meer had en behendig greep hij naar zijn jeans, die nog in de buurt lag. Voor de zekerheid had hij altijd wel zijn voorzorgen genomen, wat wel vaker van pas was gekomen. Met zijn vrije hand tastte hij zijn broekzak af, op zoek naar een condoom. Met zijn tanden scheurde hij de verpakking een stukje open, waarna hij hem over zijn lengte schoof. Maya's mond ging zijn oor langs, om daarna terug op zijn lippen terecht te komen. Aryen had geen zin in al dat verdere voorspel - voor nu vond hij het wel prima - en hij dacht Maya zich ook wel zo voelde. Hij schuifelde wat heen en weer, om zichzelf beter te positioneren. Niet dat dat nog zoveel moeite koste, aangezien Maya's benen al aan weerskanten van zich lagen. Met zijn ene arm tilde hij Maya's been iets omhoog, losjes over zijn schouders terwijl hij zijn lippen van haar mond losmaakte, om daarna weer naar haar hals te bewegen en zichzelf ietwat ruwer dan hij zelf gewild had - wellicht door de opwinding en de alcohol - bij haar naar binnen duwde. 'Sorry,' fluisterde hij zachtjes in de buurt van haar oor, voor het geval dat het voor haar net iets minder comfortabel was. Aryen beet op Maya's onderlip terwijl hij het tempo waarop zijn heupen bewogen gestaag opvoerde.

Ze was blij dat hij beter voorbereid was dan zij, hoewel het anders ook niet veel gemaakt had. Maar goed, beter het zekere voor het onzekere nemen. De tijd voor voorspel was overduidelijk voorbij, maar dat deerde haar alles behalve. Ze was klaar voor hem en een geluidje ontsnapte haar toen ze hem voelde. Wat ruwer dan normaal bij een eerste keer tussen twee mensen die elkaar nog aan het aftasten waren, maar Maya kon het hebben, shit, ze vond het wel lekker. Ze was wel wat gewend, wist ook wel waar haar voorkeur lag. En laten we eerlijk zijn, haar voorkeur paste hier wel.
Haar ene been lag nog steeds over zijn schouder. Haar andere been had ze zo gemanoeuvreerd dat ze hem omklemde en met het door hem steeds verder opgevoerde tempo mee kon bewegen. Zijn tanden in haar onderlip. Een uitdagende blik zijn kant op, waarna ze hem ook in zijn onderlip beet, om daarna over te gaan in een zoen. Dit om haar eigen genot iets te dempen, maar ook omdat hij nog steeds heerlijk smaakte. En nu ze toch bezig waren, proefde ze liever zo veel mogelijk van hem. Nu het nog schaamteloos kon.

Het leek Maya niet de deren dat de alcohol Aryens grenzen op dit gebied wat vervaagde, waardoor hij misschien niet echt rekening hield met wat voor haar fijn was. Integendeel: ze leek het meer dan oké te vinden. Haar andere been omklemde hem, wat voor Aryen het teken was dat hij het tempo nog net iets meer kon verhogen, misschien nog net iets ruwer in zijn bewegingen. De geluidjes die Maya's mond zo nu en dan ontsnapten, voelde hij tegen zijn lippen. Aryen vond ze geweldig. Zijn ene hand sloot zich zachtjes op Maya's hals, oefende daar een beetje druk op uit - niet te veel, maar toch voldoende aanwezig. Het was lang geleden dat iets zo was gelopen en Aryen vond het heerlijk. Hij wilde praten, maar ook weer niet. Hij wist dat wat uit zijn mond zou komen een onsamenhangend gebrabbel zou worden. Dus besloot hij om niets te zeggen en zijn acties te laten spreken, af en toe afgewisseld met zijn ademhaling die net iets luider werd des te meer hij bewoog.

Hij had al snel door dat ze wel wat kon hebben. Dat ze het wel lekker vond zo. De snellere bewegingen, nog iets ruwer dan voorheen, waardeerde ze. De hand die hij om haar keel lag, verbeterde de situatie alleen nog maar meer. De druk die ze voelde, het gevoel dat ze bijna niet meer adem kon halen, daar kickte ze ergens wel op. Het gaf haar een soort adrenaline, een rush die emoties door haar lichaam deed golven, net zoals het plezier dat ze had. Het duurde dan ook niet lang of ze begon te trillen van genot, bereikte een hoogtepunt en daarbij kon ze natuurlijk niet stil blijven. Haar nagels verdwenen in Aryen zijn rug terwijl haar lichaam zich aanspande en de scheuten van genot door haar lichaam flitsten. Zo fijn. Zo heerlijk. Hij was hier goed in, dit was gewoon goed. Ze wilde iets zeggen, maar besloot nog even te wachten en hem zijn gang te laten gaan. Haar hele lichaam was nu gevoelig voor de aanrakingen, dus vervelend was het zeker niet.

Toen Maya haar hoogtepunt bereikte en haar nagels zich in Aryens rug boorden, werd het voor hem ook moeilijker om zichzelf tegen te houden. Met nog enkele stevige stoten bereikte hij ook zijn hoogtepunt, waarna hij zijn eigen geluiden van genot probeerde te dempen door zijn lippen tegen Maya's sleutelbeen te drukken. Hij liet zich naast haar vallen en streek een lok haar uit haar gezicht. Pas nu merkte hij hoe uitgeput hij was. Hij likte over zijn lippen, waarna hij naar het plafond staarde. 'Volgens mij is het niet al te slim om nu nog naar huis te rijden,' fluisterde hij. Hij was dronken. Overduidelijk. Misschien herinnerde hij hier zich morgen niets meer van, maar zou Maya's naakte lichaam en dat van zichzelf duidelijkheid bieden. Misschien keek hij hier morgen wel helemaal anders op terug. Misschien ook niet. Hij wist het niet, wist niet veel meer op dit moment, als hij heel eerlijk moest zijn. 'Volgende keer mag je me gerust informeren over wat er in die drankjes zit.' Zijn zinnen hingen niet echt meer samen en het kostte hem alsmaar meer moeite om te spreken. Hij voelde zich wel prettig. De kater die hij morgen zou hebben, was iets waar hij zich voorlopig nog geen zorgen over hoefde te maken. Zeker niet nu hij voelde dat zijn oogleden zachtjes dichtvielen en hij met zijn vinger cirkeltjes tekende op Maya's been.

Toen hij van haar af rolde, merkte ze dat ze aan het hijgen was. En haar hele lichaam tintelde. Ze voelde hem nog steeds, of beter het gebrek aan zijn aanwezigheid in haar lichaam. Man, dat zou ze zo nog een keer kunnen doen, als ze daar de kans voor kreeg. Ze lachte om wat hij zei en kroop wat tegen hem aan. Klaar om zijn lichaamswarmte te missen, was ze nog niet. 'Misschien had je dan wel nee gezegd,' mompelde ze zachtjes, terwijl ze haar hoofd tegen zijn schouder legde. Hij was overduidelijk nog iets verder heen dan zij, als was Maya ook bij lange na niet nuchter meer. Het was lang geleden dat ze zo los was gegaan op alcohol. Even hief ze haar hoofd iets, drukte nog een kus tegen zijn kaak en legde haar hoofd weer neer. Zijn hand bewoog ritmisch over haar been en bracht haar bijna in een soort van trance, die tot gevolg had dat vermoeidheid zich van haar meester begon te maken. Hij mocht toch niet meer rijden, dan bleef hij maar hier liggen, bij haar. Ze trok de deken iets over zich heen, zodat ze de volgende ochtend niet rillend koud zou worden, en merkte al snel dat ze weg begon te doezelen.

Hij besefte niet echt waar hij was eens hij zijn ogen opende, maar hij merkte al vrij snel dat hij niet thuis was. Net zoals het feit dat hij enorme koppijn had. Flarden van gisterenavond flitsten voorbij en beetje bij beetje viel alles op zijn plek. Een blik opzij maakte nog maar eens duidelijk dat wat hij vermoedde, ook echt klopte: hij was bij Maya. Zij sliep nog vredig, waardoor het voor Aryen een uitgelezen kans was om zich uit te voeten te maken. Hij was een beetje te ver gegaan. Niet echt een beetje: veel te ver. Hij wist alleen niet of hij er spijt van had, maar hij wist wel dat hij niet met het verdere verloop van deze gehele situatie te maken wilde hebben. Voorzichtig schoof hij de lakens van zich af, waarna hij probeerde om zonder al te veel lawaai overeind te komen. Dat ging echter een beetje moeilijk, omdat hij nog enigszins duizelig was door de alcohol. Hij had écht niet gemerkt dat die drankjes zo zwaar zouden doorwegen. Toen hij merkte dat Maya nog vredig lag te slapen, raapte hij zijn jack van de grond. Daarin zaten nog wat zakjes die gisteren niet verkocht raakten en aangezien Aryen op een wel heel erg laffe manier vertrok, besloot hij om die restanten - wat nog best veel was, bij nader inzien - naast Maya neer te leggen. Wie weet, misschien had ze er nog wat aan. Eens bij de voordeur aangekomen, wierp hij nog een laatste blik achterom, om daarna de deur te openen en naar beneden te lopen. Zijn wagen stond nog netjes op de parkeerplek en niet veel later was Aryen op weg naar zijn eigen bed, om daar zijn roes verder uit te slapen en dit avontuurtje hopelijk niet al te erg meer te beklagen.

Het duurde nog eventjes voordat ook Maya wakker werd, maar ze realiseerde zich al snel dat ze alleen was. Even fronste ze, maar haar naakte lichaam suggereerde dat alles wat gisteren gebeurd was, geen droom was geweest. Met wat moeite kwam ze overeind, niet zo duizelig als Aryen eerder was geweest, maar ook niet helemaal stabiel. Snel pakte ze wat kleren van de grond terwijl ze zich probeerde ter herinneren wat er gisteren allemaal gebeurd was. Veel, veel te veel. Maar het was goed geweest, realiseerde ze zich. Hoewel ze op romantische manier niets voor de jongeman voelde, was het zeker niet onprettig geweest om de avond met hem te spenderen en de nacht zo te eindigen. Ergens was het misschien wel jammer dat hij al vertrokken was, al begreep ze het wel. Hij had vast andere dingen te doen, of wilde de situatie niet onder ogen komen. Ze pakte haar telefoon op, die ergens op de grond terecht gekomen was, maar merkte toen de zakjes op die op de grond lagen. Een flauwe glimlach gleed over haar lippen. Was dit zijn manier om dankjewel te zeggen? Ze raapte de zakjes op en stopte ze in een lade, voor later. Klassiek hoor, Aryen. Ze zocht zijn nummer op in haar telefoon en stuurde een enkel berichtje naar de jongeman. "Dankjewel voor vannacht."
Hierna legde ze haar telefoon weer neer, rekte ze zich nog eens uit. De hoofdpijn was vrij aanwezig en het voelde alsof er een aantal kaboutertjes op haar hersenpan aan het inslaan waren, maar het zou allemaal nogal meevallen. Snel vulde ze een glas water en dronk deze gulzig leeg, waarna ze er nog een vulde en ditmaal twee aspirines slikte. Gisteren was leuk geweest, maar wat als hij er nu spijt van had? Zonde, ze zou dit best nog een keertje over willen doen.

Zijn roes verder uitslapen was een plan dat hij wel kon schrappen. De hoofdpijn hield aan en in slapen had hij eigenlijk geen zin meer. Hij was te wakker nu. Hij voelde zijn telefoon in zijn broekzak vibreren, waarna hij een berichtje van Maya las. Hij was nog te erg van de kaart om te achterhalen of dit wel of geen sarcasme was, maar hij besloot dat het wel oké zat. Dacht hij. Anders zouden er wel één of meerdere scheldwoorden volgen na de boodschap, zoals zijn ervaring het hem geleerd had, maar dat was niet het geval. Hij begaf zich richting de badkamer, waar hij het medicijnenkastje opende en daar zocht naar het eerste beste middeltje om die vervelende koppijn te stillen. Toen hij dat echter vrij snel vond, slikte hij ze binnen met wat kraantjeswater. Gelukkig dat hij vannacht niet terug was gekomen. Misschien had zijn huis er dan helemaal niet meer netjes bijgelegen, maar nu was het prima. Aryen was tevreden. Hij staarde nog even naar het berichtje op zijn telefoon, om daarna slechts een lachende emoticon te sturen. Hij wist niet echt wat anders te antwoorden. De hoofdpijn nam ook zijn talent om een degelijke conversatie te houden weg.