Levi, Arya, Chris en Roran vs. The world.

Hij schudde zijn hoofd en stak zijn hand op naar zijn broer, die hij waarschijnlijk beter vertrouwde dan Arya, gezien de waakzame blik die zij hem toegeworpen had. Nou ja, hij begreep het waarschijnlijk wel of zo, aangezien Elena wel Arya haar dochter was en dat was toch wel wat waard voor het meisje met de rode haren. Zelf verliet hij het huis nu ook en hij liet zich achter het stuur glijden, checkte even hoe laat het was en liet de motor toen aanslaan, om er maar direct vandoor te rijden. Ze hadden nog wel tijd, daar niet van. Maar Levi was liever een paar minuten te vroeg, dan een paar minuten laat op locatie en hij drukte het gaspedaal dan ook een aardig stukje in, hoewel de vele smalle wegen zijn rijstijl belemmerden. Misschien was dat wel goed voor Christianne en Arya, aangezien hij niet wist aan wat voor een rijstijl die gewend waren. Niet aan die van hem, in ieder geval.

Toen ze boven was, had Chris haar haren ook even lichtelijk gefatsoeneerd en nu ze achterin de wagen zat, besloot ze dat dit nog wel eens vrij ongemakkelijk kon worden. Voor iedereen. Maakte haar niet zo heel veel uit, want het zou toch wel gebeuren. Gebeurtenissen die ze toch niet tegen kon gaan, dus waarom zich ertegen verzetten? Het kwam wel goed, ze maakte zich niet al te veel zorgen om dit gedoe. Of ja, misschien ook wel. Ze wist alleen dat het geen nut zat om erom te stressen en dus deed ze dat ook niet. Een zuchtje verliet haar lippen en ze keek uit het raam, naar de smalle wegen waar ze momenteel overheen reden. Binnendoor, maar niet over makkelijke wegen. Het zou haar een worst zijn.

Arya zou het nooit goed vinden als Levi op deze manier zou rijden met Elena in de auto, maar aangezien die er nu niet was kon het haar niets schelen hoe hard hij reed. Of ja, kon haar wel schelen, het moest harder. 'Kom op Levi, kan je niet sneller?' Glimlachend keek ze het raam uit, naar alle kleine straatjes die hier waren en ze wist dat ze persoonlijk nooit de weg zou onthouden. Mocht Levi haar achter laten bij die sauna, dan zou ze Elena nooit meer zien. Hmpf, misschien moest ze toch maar eens opletten waar die kronkelweggetjes allemaal goed voor waren. Kon wel handig zijn, wist je? Opeens waren ze uit al die stomme weggetjes, op een snelweg of tenminste daar leek het op, niet van die domme vragen stellen hoor, Arya had geen benul van wegen en zeker niet in deze achterbuurten van de stad. Misschien moest ze maar voor Levi een keer een motor kopen waar ze dan achterop kon, dat was ook wel leuk.

Hij wist heel erg goed dat de meisjes zenuwachtig waren voor het feit dat ze met een flink aantal naakte mannen in een sauna zouden zitten, misschien lieten ze het niet merken, maar het was gewoon overduidelijk. Bovendien, ieder meisje zou het erg ongemakkelijk vinden, niet alleen Chris of Arya. Over Chris gesproken, hij vroeg zich af of ze het mooi zou vinden. Nee, niet de mannen, iets anders. Een klein sieraad dat hij voor haar had gekocht en hoopte dat ze het aan zou nemen. Hij wilde het vanavond geven, maar hij moest eerst zorgen dat Arya Chris mee nam met winkelen. Misschien kon hij dat kreng straks wel even apart nemen. Toen Roran weer opkeek, zag hij dat ze ondertussen bij de sauna aan waren gekomen en er met koeienletters ''AFGEHUURD'' op stond. Waarschijnlijk tegen de zin van de eigenaar, maar daar kon hij niets aan doen. Het enige wat nu nog moest was gewoon naar binnen en die zaak regelen.

Hij snoof even toen hij Arya haar stem hoorde. 'Niet nu, mijn liefste Arya,' antwoordde hij. Hoewel hij het niet erg vond het gaspedaal wat dieper in te trappen, was het daar gewoon niet het moment voor. Ze reden nu op een wat bredere weg, iets minder verlaten dan de voorgaande wegen en al snel kwamen ze bij een groot en luxueus gebouw. Sauna. Dit was het adres dat ze gekregen hadden en aangezien er stond aangegeven dat het afgehuurd was, moest dit het wel zijn. Hij parkeerde de wagen en zette de motor af, waarna hij de deur opende en uitstapte. Ze waren prima op tijd, enkele minuten te vroeg misschien. Nou ja, daar hoefde hij zich niet druk om te maken. Hij en Roran moesten zich nog.. uitkleden, Arya en Christianne moesten ook nog wat kleren uitdoen. Dit was wel een iets andere afspraak dan ze normaal hadden, met wie dan ook. Opnieuw keek hij op de klok, merkte dat hij ongeduldig begon te worden. Ja, dat was vast en zeker heel handig.

Ze waren er en ze moest toegeven dat het er mooi uitzag. Chris ging niet zo vaak naar de sauna, dus wist ze ook eigenlijk niet of dit superieur luxe was, of gewoon normaal. Nou ja, dat maakte ook niet zo uit. Ze was niet van plan om er een gewoonte van te maken, sauna's bezoeken. Dat vond ze ongemakkelijk, aangezien je over het algemeen naakt een sauna in moest. Behalve nu dus, maar als ze naakt had moeten gaan, was ze zeker weten thuisgebleven en waarschijnlijk hadden Levi en Roran het dan ook nooit toegestaan als ze mee wilde gaan. Arya had dan ook niet mee mogen gaan. Ze stapte uit, wachtte tot ze naar binnen gingen. Of in ieder geval tot Roran of Levi voorop ging, want hoewel ze nu dus één groep waren, -wat Chris nog steeds raar vond- was Levi nog steeds de leider en Roran hoorde daarbij. Of zo. Klonk sowieso raar op deze manier.

'Niet nu, mijn liefste Arya.' Ze hoorde hem snuiven en ergens moest ze er wel om lachen, Arya hield wel van snelheid en als ze hem een motor zou kopen, dan kon dat nog wel eens heel leuk worden. En heel gevaarlijk, Levi kennende, Arya kennende. Ondertussen waren ze al bij de sauna aangekomen en nieuwsgierig keek ze naar buiten. Het afgelopen jaar was ze een paar keer bij een sauna geweest, maar dit was duidelijk een hele chique, want alles was perfect afgewerkt. Misschien dat het op het eerste oog wat rommelig leek doordat de sauna duidelijk eventjes was ''overgenomen'', maar het was een prima sauna en normaal gesproken had Arya er prima kunnen relaxen. Dat was nu alleen niet het geval. Achter Roran en Levi liep ze een kleedkamer binnen, waar ze zich duidelijk uit moest kleden en bij hen had ze daar nog niet zo heel erg veel van, maar ergens was ze toch wel bang voor wat er ging komen. Waarschijnlijk werd er naar haar gestaard en om eerlijk te zijn hield ze daar niet zo van. Snel trok ze haar kleren uit, gooide ze op een hoopje en wachtte tot de mannen ook klaar zouden zijn. En Chris, die moest ze niet vergeten natuurlijk, dat zou ook zo slordig zijn.

Ze waren allemaal uitgestapt nu en liepen naar de kleedkamer toe. Roran had een harde blik op zijn gezicht en hield de omgeving strak in de gaten, maar het kon er allemaal mee door en hoewel je af en toe wel wat mannen zag, zagen ze er niet vijandig uit en konden ze gewoon doorlopen. Dat was maar goed ook, anders moesten ze nog moeilijk gaan doen en daar had hij helemaal geen zin in. Het was al heel wat dat hij naakt in die klote sauna moest, dat Chris in bikini mee ging en dat die mannen waarschijnlijk constant naar haar zouden staren, dan hoefde hij er niet nog een keer problemen bij, mochten ze dat niet erg vinden. Bijna schorvoetend liep hij richting de kleedkamer, om daar naar binnen te gaan en dan moest hij zijn kleding uit gaan trekken. Hij schaamde zich niet voor zijn lichaam hoor, hij wist dat het voor de meeste meiden een perfect lichaam was (dat nu wel bij Chris hoorde dat het even duidelijk was) en dat andere mannen hem naakt zouden zien maakte ook niet uit. Alleen dat Arya hem naakt zag? Hij mocht haar wel hoor, maar ze was nou niet echt een vriendin van hem. Daarvoor had hij ook nog gewoon niet genoeg aandacht aan haar besteed. Uiteindelijk liet hij toch zijn kleding van z'n lichaam afvallen en gooide ze op een stapel.

Even beet Levi op zijn lip toen hij de kleedkamer in liep. De eerstvolgende keer dat hij deze ruimte zou verlaten, moest hij naakt zijn. Nou, dat was wel heel ongemakkelijk zeg, dat was geen leugen. Hij zuchtte, kleedde zich vrij langzaam uit maar toch ook weer niet opvallend langzaam. Zo dat hij precies op tijd klaar zou zijn, niet te laat zou komen. Arya was al klaar, maar die mocht tenminste haar bikini nog aanhouden. Niet dat dat niet verleidelijk was, dat moest je niet denken. Haar in bikini was ook een hoop blote huid en waarschijnlijk wist ze dat ook wel, ze stond niet zo zeker te wachten als ze in eerste instantie had geleken. Hij vond het ergens wel schattig, hoewel hij niet van plan was dat tegen haar te zeggen, hij zou haar daar echt niet blij mee maken of zo. Een grinnikje, waarna hij ook de laatste kledingstukken van zijn lichaam verwijderde. Oh hell.

Ze was ergens heel erg gelukkig dat ze niet naakt hoefde, dat zou het geheel wel een stukje meer awkward hebben gemaakt. Nu kon ze in de kleedkamer het shirt over haar hoofd trekken, de glanzende schoenen onder het bankje neerzetten en de korte broek bij het shirt deponeren, waarna ze wachtte. Eerst zwijgend, op haar plek, toen liet ze haar blik over Roran glijden en verdomme, hoe kon ze haar ogen nou van hem af gaan houden straks? Nou, dat zou hem niet worden. Met afgemeten passen liep ze naar hem toe, sloeg haar armen om zijn nek. Hij zag er niet al te vrolijk uit en dat vond ze afschuwelijk, dus ze besloot dat ze gewoon bij hem zou blijven. De mannen zouden naar haar lichaam willen kijken, dat vonden ze namelijk heel erg interessant, zij zou bij Roran blijven. Op zijn schoot, om precies te zijn. Zachtjes drukte ze een kus op zijn lippen en daarna keek ze hem aan. 'Niet zo depressief kijken, oké?' vroeg ze zachtjes, waarna ze zijn mondhoeken omhoog duwde naar een flauw lachje.

Levi grinnikte. Waarom grinnikte hij. Klopte niet. Er was niets grappigs aan wat ze nu gingen doen en o, Arya had moeite haar ogen van zijn lichaam af te houden toen hij helemaal naakt was. Fack, fack, fack. Dat was niet handig. Niet dat het leek alsof hij zijn ogen wel van haar lichaam af kon houden, maar dat was toch anders. Zij had een bikini aan, hij niet. Hij had niets aan. Erg, erg verleidelijk en ze had de neiging meteen naar hem toe te lopen en gewoon te beginnen aan wat ze de vorige dag niet gekund had, maar ze moest haar hoofd erbij houden. Was noodzaak, nu tenminste wel. Oké, focus Arya, je kan het. Je kan het. Nee, ze kon het niet en was eigenlijk ook nog wel zenuwachtig, maar daar ging ze niets van zeggen tegen Levi, anders mocht ze nooit meer mee met een opdracht. En dit was nog niet eens echt een opdracht, het was meer een kennismaking -met naakte lullen hihi- en dan misschien een opdracht krijgen. Je wist maar nooit. Ondertussen bleef ze Levi recht aankijken, wachtend tot hij de kleedkamer uit zou lopen.

Hij kon er wel om lachen dat Chris opeens naar hem toe liep, haar armen om zijn nek heen sloeg en een kusje op zijn lippen gaf. 'Niet zo depressief kijken, oké?' Glimlachend trok hij het meisje tegen hem aan en zoende haar op d'r mond, niet van plan los te laten of wat dan ook te doen. Eigenlijk wilde hij hier gewoon blijven, met Chris en doen waar ze allebei heel erg de neiging toe hadden -hij merkte heus wel dat Chris ook een bepaalde neiging had hoor- en die gasten voor shit in de sauna laten zitten, maar hij wist dat dat niet kon. Het zou hun geloofwaardigheid een flink stuk laten dalen. Dus, hij liet het meisje ook maar weer los, drukte grijnzend een kusje op haar voorhoofd en keek toen Levi aan. Hij gebaarde met zijn hoofd naar de deur, dat Lei voor moest gaan. Dat was altijd. Sowieso was het altijd dat Roran meer op de achtergrond stond en Levi was gewoon de belangrijkste, voor het praten tenminste over de rest kon je een discussie houden. En nu hadden ze ook nog die twee meiden bij zich, dus daar moesten ze een beetje de aandacht van weg houden, als het even kon.

De spanning in de kleedkamer alleen al was verschrikkelijk, hoewel het een ander soort spanning was dan die die ze zo zouden betreden. Deze spanning was op liefde én lust gebaseerd, terwijl die van straks vooral op lust gebaseerd zou zijn. Niet dat Levi van plan was het toe te staan dat er echt iets gebeurde, maar dat zou de baas aan de andere kant waarschijnlijk ook wel in zijn achterhoofd houden. Hij wierp een snelle blik op Roran en Christianne, maar besloot dat zij ook klaar waren om te gaan. Nou ja, klaar kon je het niet echt noemen aangezien het eruit zag alsof Roran de laatste stukken kleding van Christianne haar lichaam wilde scheuren en geen fuck meer gaf om de opdracht, wat hij op zich wel begreep. Straks, dan mochten die twee met elkaar uitvreten wat ze wilden. Nu, nu moesten ze focussen. Hij opende de deur naar de sauna en toen hij zeker wist dat de andere drie hem volgden, liep hij verder.

Er verscheen een dunne laag kippenvel op haar armen toen hun lichamen dicht tegen elkaar aan gedrukt waren, zijn lippen tegen die van haar. Niet lang genoeg, helaas. Ze moesten zich nu niet laten afleiden, niet nu. Hoe graag ze ook wilde. Een lachje dat nauwelijks zichtbaar was toen ze hem losliet, met haar vinger over zijn borst gleed. Plagend. Daarna verloor ze het flauwe lachje en werd ze serieuzer, aangezien Levi de ruimte wilde verlaten en ze wist dat zij er ook achteraan moesten gaan, aardig snel. Anders zou het eruitzien alsof ze geen echte groep waren die samenwerkte, of zo. Ze had geen serieus idee over hoe organisaties als dit werkten, maar het klonk haar logisch in de oren dat het ongeveer zo in elkaar zat. Even wachtte ze tot Roran ook in beweging kwam.

Arya was te nieuwsgierig om niet meteen achter Levi aan te gaan, dus volgde ze hem op de voet en trippelde snel achter hem aan. Niet moeilijk doen, gewoon erachteraan. Toen ze de sauna binnen kwam, zaten de andere mannen er al en ze werd meteen van top tot teen bekeken. Hele kleine, bijna niet zichtbare blosjes werden op haar wangen zichtbaar. En hoewel ze haar best deed om ze niet te laten zien, kon je aan de gezichten van die mannen zien dat ze het overduidelijk wel zagen. Een aantal grijnsden haar hebberig toe, maar Arya deed net alsof ze het niet zag. Achter haar voelde ze dat Roran en Chris ook naar binnen kwamen en het was duidelijk dat ze moesten gaan zitten. 'Eindelijk ontmoeten we dan ook die twee krengen van jullie,' vrijwel meteen verstijfde Arya. Wat voor kennismaking was dit? 'Chu ik had gezegd je bek dicht te houden anders geef ik Levi als eerste opdracht jou van kant te maken, duidelijk? Je laat die meiden met rust.'

Roran wilde inderdaad Chris niet zomaar laten gaan, maar het moest wel en Levi verdween de deur al door, Arya volgde bijna op zijn voeten -dat ze er niet op stond was nog bijna een wonder, zo nieuwsgierig zag het eruit- en daardoor liep Roran er met Chris ook maar achteraan. Hij sloot de deur achter het meisje, liet zichzelf neer zakken op de bank en gebaarde met zijn hoofd naar Chris om ook te komen zitten. Die eerste opmerking die gemaakt werd, was meteen een rake en hij wist dat dat een verkeerde opmerking maakte. Alleen de baas van al die mannen gaf hem ook al een waarschuwing en Roran wist heel goed dat Levi die opdracht meteen aan zou nemen. Arya of Chris zou die zelfs nog wel uit kunnen voeren, mochten ze de behoefte hebben om die man te vermoorden.

Met een koele blik op zijn gezicht liep Levi de ruimte binnen, op de voet -dat kon je bijna letterlijk nemen- gevolgd door Arya. Christianne en Roran volgden daarna samen, maar dat was even niet van belang. Wat wel van belang was, was de brutale opmerking die één van de mannen maakte. Levi glimlachte slechts poeslief naar deze man. 'Kom me dat na deze ontmoeting nog maar eens vertellen en ik zorg ervoor dat je de rest van je leven geen verschil meer tussen jou en een zogenaamd kreng ziet,' siste hij naar de man, met een gemene blik naar diens ontblote zaakje. Het gezicht van de aangesprokene betrok lichtelijk en Levi kon niet ontkennen dat hij daar eventjes van genoot. 'Ik zou het zelfs voor niets doen,' antwoordde hij daarna in verstaanbare taal, waarbij hij de baas aankeek. Het kleine onderonsje dat hij met de andere man gehad had, hoefde Arya of Christianne of Roran helemaal niet te weten.

Ze besloot om heerlijk zichzelf te zijn en ging bij Roran op schoot zitten, hoewel de opmerking haar lichtelijk stoorde. Niet dat ze erop reageerde, dat deed Levi al en een dubbele reactie klonk haar overbodig in de oren. Hoewel ze niet wist wat Levi zei, -hij sprak Russisch- wist ze zeker dat het de man angst aanjoeg, aangezien het gezicht iets bleker werd. Wat enig zeg. Ze vond het trouwens ook wel plezant om te horen dat de grote baas zijn slaafje op zijn plek zette, zelfs aangaf dat er anders wel eens een moord gepleegd kon worden met zijn toestemming. Leek haar enig hoor, om hem als eerste om het leven te brengen. Oh, waar was dat brave meisje van vroeger gebleven? Achter gebleven in de gevangenis, gokte ze. Maakte niet uit, was niet van belang. Dat was vroeger.

Misschien moest Arya toch maar eens gaan beginnen aan het leren van de taal Russisch, het was handig om te kunnen verstaan wat Levi zoal te zeggen had tegen die mannen, gezien het feit dat ze het heel erg graag wilde weten maar het niet kon verstaan. Was stom. Vond ze niet leuk. 'Levi, Roran, meisjes. Ik ben blij dat jullie besloten hebben om te komen, ik hoop dat we dit ergens in vertrouwen kunnen regelen, hoewel ik heel goed weet dat vertrouwen erg lastig is in deze wereld. Zeker als er meiden bij betrokken worden, want vooral Levi en Roran weten dat dat voor problemen kan zorgen. Dat wil ook meteen zeggen dat mits een van mijn mannen in deze sauna iets probeert bij één van de meisjes, jullie hem gewoon bewusteloos mogen slaan en als je wilt later nog wel doden.' Het was overduidelijk dat die man het echt in vertrouwen wilde doen, Arya was benieuwd wat Levi daarover ging zeggen, want er werd duidelijk tegen hem gepraat.

Chris was opeens bij Roran op schoot komen zitten en hij kon er wel om lachen, zeker omdat je de mannen duidelijk gepikeerd zag kjiken. Tsjah, dachten ze nou echt dat ze zomaar meiden in huis zouden halen die dan niets voor hen betekenden? Alleen bij Arya kon je het niet zeker weten, want die was dan misschien naast Levi gaan zitten, ze raakte hem alleen maar ergens met haar schouder aan. Waarschijnlijk te nieuwsgierig naar de rest om normaal te gaan zitten bij Levi, of ze wist niet zeker of Levi daar wel behoefte aan had, plus dat ze niet zeker kon weten of hij het goed vond. Of ze wachtte tot hij haar tegen zich aan trok. Kon allemaal, het boeide Roran niet zo heel veel. Hij had Chris op zijn schoot zitten en daar had hij genoeg aan. Verder hoefde hij alleen maar te luisteren naar wat de mannen te zeggen hadden.

Levi zweeg, wachtte tot de baas begon te spreken en was vrij tevreden over de dingen die er verteld werden, aangezien het hem toestond een moord te plegen als er ook maar iets met Arya gebeurde buiten haar wil om. Het zou Roran ook toestaan om wraak te nemen als iemand een vinger naar Christianne uitstak en waarschijnlijk was hij daar wel heel blij mee, die twee leken bij elkaar te horen en de persoon die daar een stokje tussen stak, moest nog geboren worden. En nee, dan had hij het niet over een kind van die twee. Nu dwaalde hij af. Hij knikte bedachtzaam, glimlachte. 'Dat lijkt me een prima afspraak, hoewel ik hoop aan te kunnen nemen dat deze mannen niets zullen proberen.' Nog steeds glimlachte hij, hoewel nu ietwat koeler. Hij had geen zin in een lang gesprek, maar wist dat het onbeleefd was het af te breken. Hij wilde geen opdrachten verprutsen.

(Gepikeerd ben ik de enige die dubbelzinnig leest) Chris zag de blikken van de verschillende mannen en glimlachte slechts vriendelijk terug, aangezien ze wist dat zij het niet leuk vonden dat ze bij Roran zat alsof ze zijn persoonlijke hoer was. Een term die ze liever zelf niet in de mond nam, vooral omdat hun relatie een ietsiepietsie dieper was dan "persoonlijke hoer". Stop, daar hoefde ze momenteel niet echt over na te denken. Als ze nu niet omringd was door verschillende naakte figuren, zou ze misschien nog wel meer uitdagende dingen hebben gedaan, maar dan alleen voor Roran. Nu niet, nu gedroeg ze zich als een relatief braaf meisje. Degene die in die leugen trapte kende haar sowieso niet, maar ach. Er waren maar drie mensen in deze ruimte die haar kenden, buiten zijzelf natuurlijk.

En als de mannen iets zouden proberen, dan had Arya Levi om haar te beschermen. Ze zouden niets proberen, niet zolang Levi en Roran bij hen waren en anders misschien ook niet, omdat die mannen echt niet zo dom waren aan de meisjes van hen te komen. Eigenlijk klink het heel beledigend tegenover haarzelf, alsof ze een of ander voorwerp was, maar dat was ze waarschijnlijk ook voor de mannen tegenover haar. 'Nee, ik ga er niet vanuit dat ze dat doen, maar mannen blijven mannen en je weet zelf ook wel dat goed uitziende meisjes erg aantrekkelijk zijn in dit soort buurten.' Eventjes knipoogde hij naar Arya en Chris, dat ze het als een compliment op moesten vatten en Arya trok haar wenkbrauw naar hem omhoog, maar kon er eigenlijk ook wel om lachen. Wat wilde Levi dan, dat ze de hele tijd als een zombie voor zich uit ging staren? Dacht het toch niet. Ging niet gebeuren. Nooit niet.

(Ik ben een beetje dood voor Roran dus verwacht niet al te veel, hij heeft toch niets te doen.) Bijna zonder interesse staarde hij voor zich uit, hoewel hij heel goed oplette wat er gezegd werd, liet hij niet merken dat er ook maar iets boeiends aan was. 'Oké, over de opdracht. De FBI heeft een mannetje van me opgepakt en hij staat niet bekend om zijn eerlijkheid, dus ik denk dat hij me gaat verlinken. Aanstaande donderdag wordt hij verhoord, dat is dus over vier dagen al en ik wil dat jullie hem voor die tijd op mysterieuze wijze hebben vermoord. Er mogen geen sporen naar mij leiden, maar ook niet naar jullie. Begrepen?'

(Ik maak er maar even een combinatiestuk van) Chris glimlachte lichtjes om het slecht verborgen compliment dat ze van de baas kreeg, hoewel ze niet geloofde dat er van zijn kant meer achter zat. Van haar kant zat er ook niets achter hoor, daar niet van. Zij had Roran en ze had aan hem meer dan genoeg. Nu ging ze weer te ver en dat wist ze eigenlijk ook wel. Ze richtte haar aandacht op de woorden die nu gesproken werden in verband met de gegeven opdracht en wachtte op de reactie die Levi zou geven. Diens radartjes waren al aan het draaien, aangezien hij nu al probeerde te verzinnen hoe ze dit konden fiksen. Er waren altijd manieren om een moord te plegen zonder dat iemand het aan hun linkte, dat gebeurde eigenlijk altijd. Of ja, er werd genoeg naar hun gelinkt. Helaas was er nooit genoeg bewijs om ook maar iets te ondernemen tegen het groepje dat de stad terroriseerde. Levi zweeg even, dacht na over het aanbod. Deze baas betaalde altijd goed en aangezien het een goede man was in hun vak, was het een goed idee om hem te vriend te houden. Zo veel nadenktijd was er dus niet nodig, hij knikte bedachtzaam. 'Maak je maar geen zorgen, binnen vier dagen zal je mannetje geen woord meer kunnen spreken,' antwoordde hij. Zo lang dat maar duidelijk was. De betaling, daar maakte hij zich niet zo druk om. Geld was geld en hoewel Christianne het misschien niet helemaal eens was met die beredenering, -zij had met modelwerk nu eenmaal niet zo ziek veel geld verdiend als Levi en Roran- kon dat niemand echt schelen.

oke doe ik ook xx

Levi besloot gewoon meteen -tenminste het leek meteen voor arya, misschien had hij er wel heel goed over nagedacht- dat ze de opdracht zouden aannemen en bijna keek ze hem verbaasd aan, maar ze hield zich in. 'En ik had gezegd dat ik misschien ook een klusje had voor de meisjes, maar ik denk dat die opdracht nog te gevaarlijk voor ze is en ik weet ook niet hoe goed jullie ze al getraind hebben, dus desnoods krijgen ze een opdracht van me de volgende keer dat we ergens afspreken. Het was fijn jullie eindelijk te ontmoeten,' hij knikte even naar Chris en Arya, 'maar nu moet ik er echt vandoor. Levi, Roran, goedendag.' Opeens stond hij op, zijn entourage met hem, en liep door de deur aan de andere kant, waar Roran, Chris, Levi en Arya dus niet doorheen waren gekomen. Roran hield zijn ogen strak op de mannen gericht, maar ze deden niets en verlieten gewoon de zaal. Het moment dat ze allemaal weg waren drukte hij vrijwel onmiddellijk een kus in Chris d'r nek. Daar had hij al de hele tijd behoefte aan en nu kon hij het eindelijk dan ook nog eens doen. 'Vind je ook niet dat ik me heel braaf gedragen heb?' Arya keek met twinkelende ogen naar Levi. 'Maar nu hoeft dat niet meer,' voor hij überhaupt kon reageren sloeg ze haar armen om zijn nek heen en zoende hem vol op z'n mond.

De afspraak was gemaakt en Levi vond het prettig dat de hele groep nu weg was, aangezien hij zich lichtelijk geïrriteerd had aan de grote groep mannen die aanwezig was. Nu hoefde dat dus niet meer want ze waren allemaal weg en echt tijd om zich daarover opgelucht te voelen, kreeg hij niet. Hij werd namelijk direct onder handen genomen door het meisje dat eerst braaf naast hem had gezeten, voor zo ver zij braaf kon zijn. Haar lippen waren al op die van hem gedrukt voordat hij antwoord kon geven op wat ze had gevraagd, wat wel precies wat voor haar was. Verdomme, ze wist dat ze halfnaakt was en ze wist dat hij helemaal naakt was, waar was ze mee bezig? Nee, dat hoefde hij zich niet af te vragen, hij kon zo zijn antwoorden verzinnen. Hij klemde haar armen om haar middel en beantwoordde de lippen tegen die van hem vol overgave. Wat er ook van zou komen.

Ze keek hen na tot de laatste man de zaal verlaten had, wat ervoor zorgde dat ze totaal niet voorbereid was op de actie die Roran op haar hals uitvoerde, hoewel ze niet kon zeggen dat ze het onprettig vond. Het feit dat ze er niet op voorbereid was, betekende wel dat een lichte kreun haar lippen ontsnapte en aangezien Arya en Levi erbij waren, was dat nogal ongemakkelijk. Nee, dat was misschien niet zo heel prettig en ergens nam ze aan dat Roran dat ook wel kon begrijpen. Hoewel ze hem wel terug pakte voor het feit dat hij een geluidje aan haar had doen ontsnappen, door zich licht te verplaatsen op zijn schoot en over zijn zaakje heen schuurde. Zijn schuld, niet de hare. Zij was niet begonnen hoor.

Arya voelde meteen de armen om haar middel die haar dichter nar Levi toe en ze had echt de neiging om het gewoon hier te doen met hem, maar ze wist niet of die terugblikken weer aan haar oog voorbij zouden komen en dat wilde ze liever niet nog een keertje mee maken. Met veel, erg veel moeite trok ze zich los van Levi en gaf hem nog een kusje op zijn wang. 'Niet nu,' mompelde ze. Waarna ze opstond, zijn gespierde arm in de houdgreep nam -die ze niet van plan was om los te laten want het was toch zeker haar vriend- en sleurde hem mee de sauna door. Nou ja, sleuren? Eigenlijk probeerde ze dat, maar het was meer dat Levi met haar mee zou moeten lopen omdat ze hem anders echt niet van zijn plek af ging krijgen hoor. Daar niet van, lukte haar wel, hij liep wel gewoon met haar mee, gezien het feit dat ze bijna uitdagend voor hem liep en hem meesleurde naar de kleedkamer.

Bijna schoot hij in de lach toen Chris heel zachtjes, heel erg zachtjes kreunde, maar hij moest zich heel erg inhouden toen ze over zijn geslachtsdeel heen en weer schoof. Ugh, dat was niet eerlijk. Eventjes kantelde hij zijn hoofd naar achteren, tot hij wist dat hij niet meer zou kreunen en haar weer grijnzend aankeek. Zonder enig idee te hebben van wat Chris zou willen, tilde hij het meisje hoog op in zijn armen en liep achter Levi en Arya de kleedkamer uit. Eenmaal daar wilde hij haar eigenlijk niet los laten, maar hij moest zich misschien wel aankleden, dus zette hij haar neer op een bankje en begon met aankleden.

Niet nu. Nee, zeker niet nu. Ze wisten namelijk niet wat ervan zou komen en het was gewoon ongemakkelijk zo. Hij liet zich gewillig overeind trekken, trok zelfs zijn arm niet terug die ze in een stevige houdgreep hield en volgde haar op weg naar de kleedkamer. Tegenstribbelen was namelijk nergens voor nodig, ze moesten hier eigenlijk toch weg en de enige reden dat ze dat nog niet waren, was door een klein moment van zwakte. Hij kon er niets aan doen dat Arya daar precies op ingespeeld had, of wel dan? Hij liep de kleedkamer in, achter haar aan. Oké, ze moesten hier sowieso weer weg want het liep hier nog steeds vol met allemaal mannen die hij niet geheel vertrouwde. Nu alleen zijn arm nog uit haar houdgreep krijgen.

Ze grinnikte wel toen ze de reactie zag, maar ging niet verder. Als ze echt gemeen geweest was, had ze haar nagels in zijn borst gezet en had ze nu zijn hals zitten bewerken, maar dat deed ze dus niet. Ze liet zich gewillig optillen, liet zich naar de kleedkamer tillen en hoewel ze innerlijk protesteerde tegen het feit dat hij zijn kleren weer aan begon te trekken, zei ze dit niet hardop. Zie je, ze was wel lief. Kwam zelfs weer overeind om haar eigen kleren aan te doen, inclusief de schoenen die haar op ongeveer gelijke hoogte met Roran brachten. Dat was een voordeel aan zulke killerheels. Nou ja, er was wel meer hoor. De hakken van deze monsters waren prima steekwapens.

Misschien moest ze hem toch maar los laten, gezien het feit dat hij nu niet echt de mogelijkheid had om zich weer aan te kleden en ze zo nog steeds de neiging had om hem vol op zijn mond te pakken en niet meer los te laten. Alleen was dat niet zo heel handig, zeker niet met Chris en Roran in de kamer, konden ze niet oprotten of iets in die trant? Arya was ook al aangekleed, toen Roran opeens haar pols pakte en haar mee de kamer uit sleurde. Verbaasd keek ze hem aan, niet precies wetend wat nu de bedoeling was. Heel eventjes wierp ze nog een blik op Levi en daarna sloot de deur achter hen. 'Wat ben jij in godsnaam aan het doen? Je hebt Chris toch om je mee bezig te houden, wat moet je van me en waarom doe je zo raar?'

Roran kleedde zich onnoemlijk snel aan en trok daarna Arya -die ondertussen ook al aangekleed was- de kleedkamer uit. Natuurlijk had ze geen idee wat hij wilde en was ze een beetje verbaasd erover, maar ze zou het snel genoeg snappen. 'Luister Arya, ik heb een verrassing voor Chris en die wil ik dalijk klaar gaan maken, maar dan heb ik iemand nodig die haar afleidt. Zou je haar mee kunnen nemen naar de stad ofzo? Dan krijg je wel geld van me om te winkelen of wat jullie dan ook willen doen. Desnoods verzin je iets anders, zolang jullie maar een flink aantal uur weg zijn. Alsjeblieft, doe dit voor me, het is echt belangrijk. Het is ook belangrijk voor Chris.' Wel hield hij zijn stem gedempt, zodat Chris en Levi hem niet konden horen.

Het verbaasde Levi wel dat hij niet eens moeite hoefde te doen om zijn arm los te krijgen, maar erover zeuren deed hij niet. Snel kleedde hij zich aan, maar hij was niet zo snel als Roran, die Arya de ruimte uittrok en een verbaasde Levi en Christianne achter liet. Niet dat deze eerste hem niet vertrouwde hoor, nee. Levi wist hoe dol Roran op Christianne was en daardoor wist hij dus ook dat hij zich geen zorgen moest maken om Arya, maar het maakte hem wel nieuwsgierig dat Roran de hulp van Arya in moest roepen. Hij vroeg zich af waarom en hij wist gewoon dat dat ook voor Christianne gold, die zich net aangekleed had en nu verbouwereerd naar de net gesloten kleedkamerdeur stond te kijken. Ze vroeg zich af wat Roran in vredesnaam van plan was met Arya, waarom hij ineens dikke maatjes met haar probeerde te zijn. Vertrouwde ze het? Arya vertrouwde ze wel ja, dus zou ze niet moeten denken dat er wat dan ook gebeurde. Nee, het kwam wel goed. Ze moest niet zo achterdochtig zijn, dat wist ze heus wel. Ze schudde haar haren naar achteren en keek naar Levi, checkte of deze ook klaar was om te vertrekken, wat het geval bleek te zijn.

Het duurde even voordat bij Arya alles door drong en achterdochtig keek ze hem aan. 'Wat wil je gaan doen dan?' Haar ogen waren ietsje samengeknepen en ze hield hem strak in de gaten, bewust van iedere beweging die hij maakte. 'Dat kan ik je nu niet vertellen, Arya, maar alsjeblieft doe dit voor me. Desnoods doe je het voor Chris,' net voordat Levi en Chris de kleedkamer weer uit zouden komen, duwde hij haar een flink aantal biljetten in haar handen en Arya was dan wel weer zo slim om die meteen op te bergen. Wie had ooit gezegd dat ze dom was? Dacht het toch niet. 'Ik houd iets van je tegoed,' mompelde ze hem toe, om daarna vrolijk te zwaaien naar de man die haar in eerste instantie een kreng genoemd had. Oeps, ze kreeg een niet mis te verstaan gebaar terug. Een vinger over je keel halen, zo zo, dat was stoer naar een meisje. 'Oh Leviiii,' ze hoefde maar heel onschuldig naar Levi te roepen of de man zijn gezicht vertrok al en hij ging er heel snel vandoor, wat er wel voor zorgde dat Arya in de lach schoot.

Toen ze op de gang stonden, leek het net alsof er niets tussen Roran en Arya gebeurd was, wat het voor Chris alleen maar duidelijker maakte. Hij hield iets voor haar verborgen en dat vond ze niet leuk, maar ze leerde er wel mee leven. Ooit. Ze gaf hem slechts een blik die duidelijk aan moest geven dat ze het niet zo leuk vond, waar hij mee bezig was, waarna ze naar buiten liep. Levi had een dreigende blik in de richting van de man geworpen en die was heel snel ervandoor gegaan, wat voldoende was voor hem. Gezamenlijk liepen ze naar de wagen toe en Levi nam de bestuurderskant, terwijl Christianne één van de achterdeuren nam en achterin ging zitten. Ze vond het prima hoor, dat Roran dingen voor haar verborgen hield. Hij moest alleen niet denken dat ze er niet op zou reageren verder, zou doen alsof er niets aan de hand was. Dan had hij haar echt verkeerd ingeschat.

Pijnlijk. Roran zag gewoon aan Chris dat ze het hier niet mee eens was, maar ze moest maar even door de zure appel heen bijten, daarna zou het wel een stuk zoeter worden. Met z'n allen liepen ze naar de auto en stapten in, Levi en Roran voor, Arya en Chris achter. 'Zeg Chris, heb je zin om mee te gaan winkelen? Eigenlijk wilde Roran dat ik het voor je verborgen hield, maar hij voelde zich bezwaard om je gestolen kleding te laten dragen, dus heb ik hem geld afhandig gemaakt en dat kunnen we best uit gaan geven nu!' Woedend richtte Roran zijn blik via de spiegel op Arya. 'Ik zei toch dat dat niet de bedoeling was?' Lachend keek Arya terug, om daarna haar blik weer op Chris te richten. 'Stiekem doet hij het gewoon om niet met je te hoeven winkelen, gezien het feit dat mannen daar meestal een enorme hekel aan hebben. Of niet Levi, zou jij wel meegaan dan?' Ze had maar één zin nodig om het hele gesprek naar Levi te zetten en Roran vond haar opeens een stuk sympathieker.

Arya verwarde Chris met al haar theorieën, alle dingen die ze zei. Het maakte dat Chris niet meer wist wat nou waarheid was en wat verzonnen was, maar ze haalde haar schouders op. 'Ik vind het prima,' mompelde ze weinig geïnteresseerd. Ze kwam er vanzelf wel achter wat de grote plannen waren, dan kon ze de tijd die ze anders nutteloos zou verspillen, wel spenderen door te shoppen. Ze vroeg zich af of Levi hun direct af kon zetten, maar voordat ze dat echt kon vragen, richtte Arya haar aandacht al op hem en ze glimlachte eventjes. Ook Levi kon een glimlach niet uitsluiten, hoewel hij eigenlijk niet wist wat Arya nu voor elkaar probeerde te krijgen. Toch schudde hij heftig zijn hoofd. 'En ik ben maar al te blij dat Roran geld gedoneerd heeft, misschien kan je dan ook wat voor jezelf kopen en dan kom ik er ook onderuit Arya,' pestte hij haar. Hij besloot de twee meiden bij het centrum af te zetten, dus hij reed richting het centrum. Daar kon hij ze over een paar uur wel ophalen.

'Ik vind het prima,' Arya glimlachte lieflijk naar Chris. Ze probeerde het meisje een beetje af te leiden maar zo te zien werkte het niet helemaal. 'En ik moet ook nog wat stoffen kopen ergens, want ik kan de woonkamer niet in beslag nemen als ik geen stof heb.' Chris wist wat er gebeurde als Arya ging werken en meestal kwam je de eerste paar uur, of dagen, de desbetreffende kamer niet meer in. Wat jammer nou. 'En ik ben maar al te blij dat Roran geld gedoneerd heeft, misschien kan je dan ook wat voor jezelf kopen en dan kom ik er ook onderuit Arya.' Nee, nee, nee. Zo werkte dat spelletje niet. 'Ach, ik heb toch ook nog mannelijke modellen nodig, kan ik jullie daar vast wel voor gebruiken. Maar dan mag je wel je ondergoed aanhouden hoor.' Op dit moment was Arya heel erg bezig met het niet beginnen te lachen en dat kon je duidelijk aan haar merken, maar daar ging het nu even niet om. Nee, kon niet en mocht niet. Jammer dan. Niet lachen, niet lachen.

Levi trok een wenkbrauw op toen hij dat hoorde en via zijn spiegel keek hij naar Arya, die wel heel erg haar best moest doen om haar lachen in te houden. Ja ja, hij zou er wel gewoon geen reactie op geven en stuurde de wagen richting het centrum van de nabij liggende stad. Hoe eerder hij die meiden op stap had, hoe eerder hij Roran om uitleg kon vragen. Want hoewel ze niet altijd even eerlijk tegen elkaar waren, was dit wel zoiets groots dat hij het moest weten. Niet om het te verpesten of wat dan ook, maar omdat hij lichtelijk nieuwsgierig werd. Kon hij ook niets aan doen. Chris schudde haar hoofd en keek uit het raam, waardoor ze merkte dat ze in de richting van een centrum reden. Nu al? Ze had niet gedacht dat het shoppen nu al zou gebeuren en het verwarde haar enigszins, dat moest ze toegeven. Op de plaats van de bestuurder was Levi bezig met een telefoon, hoewel het niet helemaal duidelijk was voor buitenstaanders wat hij aan het doen was. Hijzelf had er wel een goed idee van, hij had namelijk zijn extra telefoon gepakt en daar een oude simkaart zonder speciale gegevens in gestopt. Zette nu zijn nummer, dat van Roran en dat van hun thuistelefoon erin en besloot hem zo aan Arya te geven, zodat ze konden bellen wanneer ze uitgewinkeld waren. Of zo.