Levi & Arya voor de 10.000e keer

Het was erg druk in de haven. Overal waren mensen aan het rennen met koffers, terwijl andere mensen aan het genieten waren van het vooruitzicht van een luxe cruise. Weer anderen hielden de omgeving in de gaten, de beveiliging dus. Levi voelde zich direct een stuk veiliger toen hij de brede kerels zag. Dit was nogal een bijzondere situatie.
Arya had zijn arm met de hare verstrengeld, wat voor Levi al direct een herinnering was dat hij zijn rol niet mocht vergeten. Hij was Tobias en hij was op huwelijksreis met Evelyn. Hij was Tobias, niet Levi. God, het was maar goed dat dit niet de eerste keer was dat hij undercover moest gaan en het hielp zeker mee dat Arya een aantrekkelijke verschijning was, anders had hij zijn rol nog geen vijf minuten vol kunnen houden. Met zijn vrije hand schudde hij de hand van de kapitein, die al op hun afgesneld was. Arya, de treiteraar die ze was, liet haar vrouwelijke charmes direct los op de man. Levi glimlachte ietwat nerveus, wat misschien wel bij zijn rol paste. 'Zeker, meneer de kapitein. Ik vertelde net aan mijn lieve vrouw dat ik uw schip er echt subliem uit vind zien. We kijken erg uit naar deze reis, ziet u.' Hij knipoogde naar de kapitein, die breed begon te lachen. 'Na deze reis zou u wensen dat u nooit meer naar huis hoefde, meneer! Als u mij nu wilt excuseren?' De man liep, zonder op antwoord te wachten, door naar een volgend stel rijke mensen en Levi haalde even opgelucht adem. Hij tikte op de ruit van de bestuurderskant van de limo, die langzaam opendraaide. 'Zorg dat onze koffers naar de juiste hut gebracht worden,' instrueerde hij de man, die knikte en het raam weer dicht draaide. Hierna focuste Levi zijn volledige aandacht weer op Arya, terwijl ze langzaam in de richting van de loopplank begonnen te lopen. Hij hield hierbij uiteraard veel rekening met haar jurk, die niet vies mocht worden. 'Ik hoop dat alles straks naar wens is, mijn lief. Het was niet makkelijk om op het laatste moment nog plekken op dit schip te regelen, maar ik wist hoe graag je het wilde.'

Ze wierp een blik zijn kant op en glimlachte lieflijk. 'Ik weet toch dat je altijd alles voor mij zou doen, Tobi. Dat vergeet ik echt niet hoor!' Kots. Nu kwam het van pas dat ze zo tegen hem kon praten, maar ze wist ook dat dit soort uitspraken niet vergeten zouden worden. Zowel die van hem, als die van haar niet. Ze duwde een pluk van haar haren terug naar achteren, terwijl ze samen met Levi het schip op liep. Drie bediendes liepen achter hen aan met de koffers en de vierde, die duidelijk een belangrijkere functie had aangezien hij niet met koffers liep te sjouwen, bracht hen naar de suite waar ze de komende tijd samen zouden zijn.
Zodra alles en iedereen in de suite was en ze de deur dicht konden doen, lachte Arya breed naar Levi. 'Ik stel voor dat we ons onderzoek vanavond beginnen bij het pokeren,' ze moesten sowieso de man waar het om ging eerst vinden, konden ze er net zo goed iets leuks van maken. 'Bovendien is het wel goed als we die ring van mij terug kunnen verdienen, die was niet bepaald goedkoop. Net als de jurken. Of de sieraden. Ik had niet alles al op voorraad weet je, zo groot is mijn inventaris nu ook weer niet.' Ze had inderdaad wat van Levi's geld uitgegeven, maar dat recht had ze. Al twee maanden nam ze iedere klus die hij haar kant op besloot te gooien, daar mocht best af en toe iets tegenover staan. 'Ik ga me omkleden in een andere jurk die hopelijk iets comfortabeler zit, als je daar niet tegen kan, draai je vooral om. Kan je dit wel, dan kunnen we bespreken hoe we vanavond die vent gaan vinden.' De bontjas verdween in Levi's gezicht, ze had totaal niet op hem gemikt toen ze die richting het bed gooide. De jurk lag ook al snel op de grond, terwijl Arya een andere, ietwat vrolijkere jurk uit de koffers haalde.

De bontjas in zijn gezicht had hij kunnen verwachten. Niet dat ze expliciet op hem mikte, maar ze mikte ook niet naast hem. Hij zuchtte, haalde de stof uit zijn gezicht en hing de jas op. Hij was geen lopende kapstok en zeker niet haar slaafje, maar voor nu liet hij het gaan. Het had geen zin om nu al te bekvechten over dit soort kleine dingen, al helemaal niet omdat Arya toch niet ging veranderen en ze nog een tijdje samen getrouwd moesten zijn. Levi zag de scheiding nu al in de lucht hangen.
De man die ze moesten ombrengen was alleen bij naam bekend bij het tweetal en dat maakte het een lastig verhaal. De mensen op dit schip zouden echt geen naambordjes om hebben hangen, dus zouden ze op eigen kracht moeten uitzoeken welk gezicht bij de naam hoorde en wie ze dus zouden moeten leren kennen voordat ze hem ombrachten. Ja, het zou een interessant klusje worden. 'Ik had je een maximaal bedrag mee moeten geven,' mopperde hij zachtjes, maar hij meende er niets van. Ja, het was nogal een uitgave geweest, maar het bleek het waard te zijn. Nu al. Levi ging heus niet wegkijken terwijl "zijn vrouw" zich aan het omkleden was hoor, zeker niet. Hij had hiervoor betaald, dus dit was wel het minste. Daarbij moest er toch wel iets van seksuele spanning tussen hun spelen als ze een overtuigend verhaal wilden neerzetten bij hun medepassagiers, al had hij het daar niet expliciet met haar over gehad. 'Kan je pokeren?' Hij wel, maar dat was hier niet de vraag. Als zij kon pokeren, konden ze elkaar afwisselen terwijl de ander mensen probeerde te spotten. Kon ze dat niet, zou hij haar alleen op avontuur laten gaan. Dat was natuurlijk nogal wat, een sexy, pasgetrouwde jonge vrouw die zonder toezicht over het schip liep moest wel aandacht trekken van een shady figuur. Misschien was dat nog niet eens een hele slechte keuze.

'Dat had je moeten doen ja, dan had ik daarna mijn eigen rekening gebruikt en had ik nog steeds de items bij gehad. Dat deed je alleen niet, dus was jouw rekening de klos.' Ze haalde haar schouders naar hem op, terwijl ze zich in de jurk wurmde. Hij was iets makkelijker dan de zwarte, ze kon er iets meer in bewegen door de split naast haar rechterbeen, maar dat maakte de bovenkant niet minder strak. Maakte niet uit, zorgde ervoor dat haar borsten beter uitkwamen en dan hadden de mannen weer wat om naar te kijken terwijl zij bedacht wanneer ze hen van boord kon gooien. Dat was nog eens een leuke manier om iemand van kant te maken, het probleem was dat je nooit echt zeker wist dat iemand dood was. Je zag zijn of haar dood immers niet met je eigen ogen. Dat soort moorden konden terug komen om je te vervelen en daar had ze weinig behoefte aan.
'Pokeren, gokken, roulette, ik kan alles. Misschien niet op het niveau van de mensen die er echt miljoenen euro's mee verdienen, maar goed genoeg om niet op te vallen. Ik denk alleen dat ik het vanavond niet zo goed kan, er zijn vast wel wat mannen die mij willen helpen. Kan ik meteen achter hun naam komen.' Haar blik ging richting Levi. 'Ik stel voor dat jij een stropdas aandoet die past bij mijn jurk, ik ben het soort vrouw dat het leuk vindt als ze matcht met haar man.' De sieraden die ze aan had, konden ook bij deze jurk en ze besloot hen aan te houden. Er kwamen alleen wat extra gouden ringen bij aan haar handen. De trouwring zou altijd de mooiste en duurste zijn, maar wat extra schittering was nooit weg.

Slim. Ze zou het toonbeeld van een rijke jongedame zijn met veel geld, maar weinig kennis. Langzaam kwam ook hij overeind om een andere stropdas te zoeken, eentje die inderdaad een wat betere match was met haar jurk. 'Je zult je wel een beetje moeten gedragen, ik denk niet dat Tobias het heel fijn zou vinden als zijn prachtige vrouw haar borsten aan jan en alleman liet zien.' Sowieso was dat niet helemaal de manier waarop ze zichzelf zouden moeten presenteren, maar alsnog. Hij knoopte de stropdas snel om, streek zijn pak glad en checkte zichzelf even in de spiegel. Dat ging er wel mee door en als hij een blik op Arya wierp, durfde hij zelfs te beweren dat ze bijna een pasgetrouwd verliefd koppel leken. Hij liep naar haar toe en bood haar alvast een arm aan. Het was sowieso bijna tijd om naar buiten te gaan, het schip kon ieder moment vertrekken en ach, hij wilde de open zee wel eventjes zien voordat ze aan het pokeren begonnen. Wie liever aan zijn zijde dan een prachtige vrouw? Yeah, right.
'Zal ik je dan maar een gulle donatie van mijn geld geven, zodat je dat kunt spenderen aan het leren kennen van de namen van andere mannen, terwijl ik aan een andere tafel probeer datzelfde geld weer terug te verdienen?' Op die manier hadden ze allebei een beetje lol en kwam het ook nog over als een wat geloofwaardiger verhaal. Hij zou zelfs nog kunnen vertellen dat ze bij hém nooit interesse had in het leren pokeren, maar meer in andere dingen. Ja, dat ging wel goed komen.

Grinnikend keek ze hem aan. 'Er gaat niets gebeuren, maar als rijke vrouw ga je ervan uit dat iedereen interesse in je heeft en zeg nu zelf, met dit uiterlijk... Misschien moet je je vrouw gewoon wat beter in de gaten houden, je bent immers niet de rijkste op dit schip!' Ze pakte zijn arm aan en liep met hem mee naar buiten.
Die donatie waar hij over sprak, kreeg ze toch wel en anders had ze genoeg geld in haar clutch om zelf uit te geven. Het was niet allemaal Levi's geld, ze had echt zelf wel wat mee genomen, maar het grootste gedeelte kwam inderdaad wel uit zijn portemonnee. Het was inderdaad een goed plan geweest om met hem, of voor hem hoe je het ook wilde zien, te gaan werken: scheelde geld. Het schip begon langzaam te bewegen, ze verlieten de haven. Op naar open zee. Het begon een klein beetje te schemeren, wat het een prachtig uitzicht maakte. De ondergaande zon, een maan die net een beetje door de wolken begon te komen en een eindeloze zee. Ze snapte wel dat mensen een cruise gingen doen voor hun huwelijksreis. Het was alleen niets voor haar. Zelf zou ze veel liever een rondreis door jungle doen of in de onbekende provincies van India of China. Een beetje avontuurlijker, maar geen plaatsen waar je kwam voor opdrachten. Die waren er genoeg. Er was van alles over Arya te zeggen, maar ze had wel respect voor verschillende culturen. 'Zullen we eens kijken of we geluk hebben vanavond? Dan heb jij misschien later nog wel meer geluk,' ze drukte een kus op zijn wang, terwijl ze hem naar het pokeren begeleidde. Het was een prachtig schip en ze was echt benieuwd hoe de gehele binnenkant eruit zag, maar voor nu hadden ze een missie te voltooien.

Oh, dit soort zinspelingen zou ze eigenlijk niet moeten maken. Hoewel Levi wist dat het bij haar rol hoorde, was hij er toch niet helemaal immuun voor. Of misschien was Tobias er wel niet helemaal immuun voor, voor die ietwat seksueel getinte opmerkingen. Hij glimlachte naar haar op een veel te zoetsappige manier. 'Met jou aan mijn zijde ben ik sowieso wel gelukkig,' fluisterde hij in haar oor, waarna hij zich weer terugtrok en, zoals het een brave, ietwat onderdanige man betaamde, liet hij zich door haar naar de grote, met kroonluchters versierde ruimte begeleiden. De ruimte leek wat op een gigantische balzaal, waar pokertafels in geplaatst waren. Het rookverbod leek hier overduidelijk niet te gelden, want mannen zaten met dikke sigaren in hun klauwen aan de tafels, te graaien in chips die getallen met vijf nullen waard waren. Eerst zouden ze moeten inchecken in de pokerhal, hun geld om moeten zetten in chips en daarna zouden ze een tafel moeten vinden om aan te sluiten. Fluitje van een cent. Hij liep naar de man die verantwoordelijk was voor het uitdelen van de chips, Arya -of Eve, whatever- nog steeds aan zijn arm. Hij overlegde even wat met de heer, waarna er geld werd ingeruild voor felgekleurde chips. De helft ervan overhandigde hij aan zijn vrouw. Om het maar even zo te noemen. 'Geniet ervan, liefste. Maak ze niet helemaal gek, oké?' Een halve seconde aarzelde hij, maar hij besloot dat het wel moest. Eventjes drukte hij zijn lippen op de hare, heel eventjes maar. Hij proefde de smaak van haar lipstick nauwelijks, maar liet het moment ook niet lang genoeg duren om het wel te gaan proeven. Daarna liet hij haar los, glimlachte nog eens gedwee naar haar en nam plaats aan een pokertafel waar net een plek vrij gekomen was. Er werden snel wat namen uitgewisseld, een glas whiskey werd ingeschonken en er werd ook aan hem een dikke sigaar aangeboden, die hij beleefd afsloeg. Even zocht hij in de mensen naar zijn echtgenote, maar hij wist ook dat die wel voor zichzelf kon zorgen. Daar gingen ze dan.

Ze was bezig geweest met de ruimte ontdekken. Nog niet letterlijk, aangezien ze naast Levi stond en zijn arm vast had, maar haar ogen scanden alle mogelijke in- en uitgangen. Het was altijd handig om te weten waar je heen moest, mocht er iets fout gaan. Zodra Levi weer tegen haar begon te praten, draaide ze zijn kant op en werd ietwat verbaasd door de kus op haar lippen. Natuurlijk liet ze dit niet merken, het hoorde bij het spel waar ze momenteel in verwikkeld waren, maar het was wel... Interessant. Zeker het stuk waar ze het niet erg vond dat hij haar een kus gaf en dat het wel wat langer had mogen duren. Vreemd. Normaal vond ze het niet zo fijn dat iemand haar persoonlijke ruimte binnen kwam.
'Ik zie je wel weer verschijnen,' ze glimlachte naar hem en verdween niet veel later in de mensenmassa. Op haar onschuldige manier bekeek ze alle tafels, soms van dichtbij en soms van een afstandje, tot ze bij een blackjacktafel kwam waar een aantal mannen omheen stonden. Het waren gespierde mannen, duidelijk zeker van zichzelf. Hun mannetje kon daar best eens tussen staan. Een van hen merkte haar nieuwsgierigheid op en wenkte de jongedame.
'Al eens blackjack gespeeld?' Sommigen keken nu ook haar kant op, ze werd overduidelijk gekeurd, maar Arya deed net alsof ze het niet merkte.
'Mijn man heeft wel eens geprobeerd om het me te leren, maar tussen ons? Hij is niet zo'n goede leraar... Ik moet mijn technieken ergens anders vandaan halen,' hoewel ze zo lief leek, was dat een opmerking die op veel punten niet alleen voor blackjack gold. De mannen waren gek als ze dit niet zouden merken.

Tussen de namen was de juiste niet aanwezig. Dat had Levi al niet gedacht, aangezien hij nooit het geluk zou hebben om direct zijn target te kunnen vinden. Hij hoopte dat Arya wat meer geluk zou hebben met zijn zuurverdiende centen, maar vestigde zijn hoop er niet te veel op. Vanavond zou een avond worden waarop ze meerdere mensen leerden kennen, een avond waarop vastgesteld zou worden wie met wie bevriend zou worden en welke rijke familie nieuwe connecties opdeed. De mensen die Levi vandaag inmaakte, zouden hem morgen misschien geen blik waardig willen keuren of een woord met hem willen wisselen. Anderen zouden een revanche eisen, waardoor juist goede contacten konden ontstaan. Maar als Arya de juiste vent in het oog kreeg, kwam het sowieso goed. Hij wist dat zij het spelletje wel kon spelen, ging er vanuit dat ze wel zou weten hoe ze de juiste mensen te vriend kon houden en zich daarbij ook nog zou kunnen gedragen. Hij zou wel moeten, hij had niet veel keuze dan haar te vertrouwen. Dat was toch ook de reden dat hij zelf op deze missie gegaan was? Omdat hij vermoedde dat hij van al zijn mensen het beste met haar samen zou kunnen werken, juist omdat hij wel vertrouwen in haar had? Ja, dat zat wel goed.
De eerste ronde verloor hij grandioos doordat hij zich niet goed kon concentreren op het spel. Toch, hij moest wat geld terugverdienen. Dus bij de twee keer dat de kaarten rondgedeeld werden, schoof hij de helft van zijn chips naar voren. Go big or go home, heren. Hij nam een slok van zijn drankje, dat in zijn keel brandde en een prettig gevoel door zijn lichaam verspreidde. Tijd om geld te verdienen.

De mannen vonden het absoluut geen probleem om haar uit te leggen hoe het spelletje werkte. Waarom ook niet? Arya was prachtig, rijk en duidelijk niet slim genoeg om het spel te begrijpen. Eve vond de aandacht dan ook veel interessanter dan het spelletje zelf, maar dat hadden de mannen wel door. Dit soort vrouwen gaven meer om aandacht, om de streling van hun ego, dan om wat dan ook. Misschien een klein beetje meer om geld, maar het was een nek-aan-nekrace. Op een gegeven moment besloot ze zich officieel voor te stellen, helaas kreeg ze geen naam terug van de mannen die ze nodig had. Het duurde dan ook niet lang voordat Arya zich excuseerde en een andere tafel uitzocht.
Dit ging een aantal keer zo door en ze vond het gruwelijk vervelend dat ze nog niemand had kunnen identificeren. Ze was inmiddels bij de bar aangekomen en bestelde een flinke cocktail. Het mocht. Iedereen dronk alcohol als ze aan het gokken waren. Het was dom, het verminderde de aandacht die je aan het spel kon geven, maar het hoorde er wel bij. Een paar tafels verder hoorde ze een vrouw vloeken tegen een man, ze schold hem voor van alles en nog wat uit, voordat ze zei dat 'James' een nieuwe vriendin kon zoeken. James. Dat was de naam die ze nodig had. De achternaam zou nog moeten kloppen, maar daar kwam ze snel genoeg achter. Samen met haar cocktail liep ze richting de man, die achter was gelaten door de furie. Je zag haar nog net de zaal verlaten.
'Problemen?' Arya legde haar hand op zijn schouder. 'Is er iets waar ik mee kan helpen?'

Levi had de dame een aantal tafels verderop ook gehoord en zijn alarmbellen waren direct gaan rinkelen bij het horen van de naam van de man in kwestie. Een moment twijfelde hij erover of hij zich van de pokertafel moest excuseren, maar hij zag dat Arya net zo oplettend was als hij, al dan niet oplettender. Ze was al op de James in kwestie afgestapt en hoewel Levi ze met een schuin oog in de gaten bleef houden, stond hij uiteindelijk niet op.
'Problemen, Tobias?' vroeg één van zijn tafelgenoten, die de blik in de richting van deze James had opgevangen, maar Levi wuifde het weg met een vriendelijke glimlach. 'Mijn vrouw loopt nog wel eens in zeven sloten tegelijk,' zei hij bij wijze van uitleg, 'dus houd ik een oogje op haar voordat ze bij de verkeerde man een probleem veroorzaakt.' Er werd instemmend geknikt. Blijkbaar hadden meerdere heren aan deze tafel wel eens last van loslopende vrouwen die alleen maar in de problemen leken te komen. Levi kon in ieder geval weer rustig ademhalen en wierp een blik op zijn hand, die niet al te goed was deze keer.
'Als ik jou was, zou ik haar niet uit het oog verliezen,' merkte de man rechts van hem op. Levi, of Tobias, keek de vent vragend aan. Deze haalde zijn schouders op. 'James, zoals de man met wie ze praat heet, staat erom bekend nogal losse handjes te hebben.' Het was duidelijk dat deze beste man persoonlijke problemen had met James. Interessant, dat kon Levi beter onthouden. Hij glimlachte vriendelijk naar de man, waarna hij wat chips op tafel schoof. 'Bedankt voor de tip. Ik hoop dat het niet zo'n vaart zal lopen.' Met die woorden leegde hij zijn glas in zijn mond en wachtte tot het weer bijgevuld word. Drank was niet gratis, maar werd op de rekening gezet. Veel makkelijker.

Zo duidelijk had nog geen van de mannen hier haar lopen bekijken en het leek James niet te deren. Hij liet zijn goedkeuring dan ook vrij snel blijken, toen hij een stoel naar voren trok en gebaarde dat ze kon gaan zitten. Wat fijn! Er was geen reden dat ze zelf niet kon beslissen om te gaan zitten, maar deze man vond het duidelijk fijn om ietwat de baas te spelen. 'Ja, je kan eigenlijk wel helpen, wat is je naam?' Het viel misschien niet op, maar Arya hield de man strak in de gaten terwijl ze ging zitten. Haar gehele lichaam schreeuwde dat er iets niet klopte met de man, het zou best wel eens de vent kunnen zijn die ze zochten. Dit scheen een enorm intelligente man te zijn, vandaar de undercover operatie. Ze hoopte dat hij geen kennis had van haar normale leven, dan zou het toch wat lastiger worden.
'Eve, nou, eigenlijk Evelyn, maar iedereen noemt me Eve,' ze boog ietwat naar voren en legde haar hand op zijn bovenbeen. 'Maar hoe gaat het met jou?' Voor ze nog iets kon zeggen, pakte hij haar hand en kneep hier flink in, voor hij haar die weer op haar eigen been legde. Het verbaasde haar ten zeerste, maar dat was ook een mogelijkheid. Met een ruk stond ze op. 'Ik laat mij niet kleineren door u, goedendag,' op een hele vrouwelijke manier beende ze weg. Hij was hopelijk het type dat het leuk vond wanneer een vrouw bezet was en geen interesse had. De blik die hij op haar wierp terwijl ze weg liep, bevestigde dat. Zelf liep ze ondertussen richting Levi, eenmaal bij zijn tafel aangekomen, sloeg ze haar armen om zijn nek en drukte een kus op zijn wang. 'Aan het winnen, liefje?'

Het glas werd bijgeschonken, nieuwe kaarten werden gedeeld en Levi deed zijn best om niet te veel in de richting van Arya, of Eve, te kijken. Als ze niet te veel op wilden vallen, moesten ze vooral niet te opvallend doen. Hij kon het gesprek tussen het tweetal toch niet volgen, dus richtte hij zich weer op het spel. Ditmaal waren de kaarten iets beter, maar Levi wist hoe hij moest bluffen en liet de heren aan de tafel geloven dat hij een stel ongelofelijke kaarten in zijn hand had. Door die bluf wist hij uiteindelijk een goeie stapel met fiches binnen te halen, precies op het moment dat zijn beeldige vrouw eraan kwam lopen. Levi wist niet wát er daar gebeurd was, maar er speelde een heel klein dingetje in haar gezichtsuitdrukking dat direct de alarmbellen deed rinkelen. Toch deed hij alsof hij het niet gezien had, vooral omdat ze zijn aandacht afleidde met haar armen en de kus op zijn wang. 'Dag, mijn lief. Ik denk dat ik al bijna het geld heb teruggewonnen dat jij vanavond verloren bent,' zei hij op lieflijke toon, waarna hij zijn gezicht naar haar toe draaide en een korte kus op haar lippen drukte. Dat spelletje speelde hij ook, Arya. Er werd goedkeurend geglimlacht aan de tafel. Yep, overduidelijk ook mannen met vrouwen die nogal eens voor geldzorgen zorgden. Hij legde een hand op de hare, die nog steeds om zijn nek lag. 'Ben je al weer uitgespeeld voor vanavond?' Dat was multi-interpretabel, waar Arya zich ook heel erg van de op de hoogte zou zijn. En de mannen die om hen heen zaten, ook. Hij gebaarde de dealer nog even te wachten met een nieuw stel kaarten, omdat hij even wilde weten of ze er echt klaar mee was of dat hij nog een paar rondes kon spelen. God, wat was hij ongelofelijk begaan met haar wil.

Zachtjes lachte Arya terwijl ze haar blik op Levi richtte. 'Ik heb quitte gespeeld bij de blackjack tafels, zo erg ben ik niet!' Ze had niet gespeeld en alleen gekeken naar wat de mannen deden, terwijl ze er uitleg over kreeg. Technisch gezien had ze dus quitte gespeeld, ze had in ieder geval geen geld verloren. Dat was toch zeker het belangrijkste?
De mannen leken nu voornamelijk hun aandacht op haar te richten, zeker aangezien zij kon beslissen of ze verder gingen met of zonder Levi. Leuk, maar ze ging de keuze heel makkelijk maken. Geen van de mannen hier zou het vreemd vinden als Levi achter zijn vrouw aan zou gaan. 'Ik ben niet klaar met spelen, bij lange na niet, maar ik heb geen zin meer in de spelletjes hier. Misschien dat we samen een spel kunnen spelen? In onze kamer?' Plagend drukte ze nog een kus op zijn lippen, waarna ze besloot van de tafel weg te lopen. Er was niemand die zo'n aanbod af zou slaan. Het was ook niet heel moeilijk om te bedenken waar Arya op doelde. Sex. Heel simpel, het spel in de slaapkamer was sex. Zelfs al was ze in deze relatie momenteel de dominante, ze wist niet zo goed wat Levi aan die mannen had laten merken en dus gaf ze hem een weg om haar te volgen.
Ze kwam al snel bij hun kamer aan en sloot de deur. Levi kwam wel. Ze moesten wat dingen bespreken over die James en hoe ze dit aan gingen pakken. Er spookten wat opties door haar hoofd, maar dan moest Levi meespelen en ze waren niet allemaal zonder gevaar om ontdekt te worden. Lastig. Hij moest opschieten en zijn mening komen geven.

Ja, die opmerking maakte nogal wat los. Levi kon zo'n aanbod natuurlijk niet zomaar afslaan, dus hij dronk in één teug zijn glas leeg, waarna hij zijn stoel achteruit schoof. 'Heren, het was me een waar genoegen, maar de plicht roept.' Er werd nogmaals gelachen op de opmerking, want iedereen begreep wat dat voor het pasgetrouwde stel in zou houden. Spelletjes in de slaapkamer, hoe suggestief wilde ze het maken? Het liet Levi geen enkele keuze en dat had ze geweten.
Het laatste drankje had er wat harder ingehakt dan de vorige, maar Levi stond zeker nog stabiel op zijn benen en het enige wat hij voelde, was een ietwat roze waas over zijn gedachten. Dat zou niet al te lang duren, zeker niet als hij eenmaal de luxe suite had bereikt die ze samen deelden. Het spel achter hem zette zich voort en Levi ging er met de winst vandoor, als je het zo kon noemen. De kamer werd binnen niet al te lange tijd bereikt en de laatste beetjes toneelspel werden gespeeld toen Levi de deur opende, een goedkeurend geluid maakte en de deur achter zich sloot. Daarna was het spel grotendeels afgelopen, al moest hij eerlijk toegeven dat hij best nog één of twee suggestieve opmerkingen kon maken. Hij hield zich in, wachtte tot zij aan hem zou vertellen wat ze had ontdekt over deze man. Dan kon hij misschien nog een toevoeging doen wat betreft hetgeen hij gehoord had, maar hij betwijfelde het. 'Zeg het maar, madame.'

Eindelijk was Levi binnen. Ze had gewacht met een trui aantrekken tot hij er ook zou zijn, aangezien misschien iemand van de buitenkant mee kon kijken en dan was het toch vreemd dat zij een trui over haar jurk aan had getrokken. Nu kon het. Een van de dikkere truien trok ze over haar hoofd heen, haar haren gooide ze los en de schoenen kwamen in de hoek van de kamer terecht. 'Wat denk je, zouden ze nu jaloers op je zijn?' Grinnikend keek ze hem aan, maar gebaarde daarna wel dat hij moest gaan zitten. Zelf zat ze in kleermakerszit op het bed en ze was niet van plan daar heel snel wat aan te veranderen.
'Ik weet de achternaam van die James nog niet, maar hij is momenteel de enige die ik met die voornaam heb kunnen ontdekken. Verder is hij een goede mogelijkheid. Hij is duidelijk rijk, heeft weinig respect voor anderen en vind lichamelijk geweld geen probleem. Ik dénk dat hij de man is die we willen, maar dat kan ik niet met honderd procent zekerheid zeggen. Nu, punt is, hij probeerde mij pijn te doen en als de dame die ik ben, accepteerde ik dat niet. Ik hoop dat hij dit als een uitnodiging voor een jacht ziet, dat soort mannen houden ervan als ze iets niet kunnen hebben. Er waren weinig andere opties van mijn kant. Wat wil je doen? Mij hem laten uitlokken? Wil jij boos worden omdat hij je vrouw aan heeft geraakt? Er zijn niet veel opties en we moeten erachter komen of hij het echt is. Dat kan alleen door een gesprek met hem aan te gaan.'

Hij lachte. 'Ze hadden me waarschijnlijk persoonlijk die ruimte uit geduwd als ik niet vrijwillig opgestaan was om achter je te lopen,' verzekerde hij haar. Hij begreep wel dat ze nu eventjes geen behoefte had aan die torenhoge stelten die ze had gedragen, het sexy voorkomen was nu ook niet meer echt nodig. Niet echt. Hij schudde zijn hoofd om die gedachte, knoopte zijn stropdas wat los en bewoog zijn nek, die wat stijf was geworden van de tijd die hij aan de pokertafel had gezeten, waarna hij plaats nam op de comfortabele stoel in de hoek van de kamer. Hierbij luisterde hij ondertussen naar de dingen die Arya had ontdekt. Ja, dit zou inderdaad wel eens hun vent kunnen zijn. Hij zag er wel uit alsof er minstens één iemand was die hem heel graag dood wilde hebben. Het was niet lastig om je voor te stellen dat iemand daar tienduizenden, honderdduizenden euro's voor neer zou tellen. Levi zuchtte diep terwijl ze verder vertelde. Het geweld klopte wel ongeveer met het beeld dat hij aan de tafel had gekregen van de vent, dus wie wist was dit inderdaad wel hun doelwit. Hij wierp even een blik op haar hand, die inderdaad wat rood leek te zijn, maar niets ernstigs. Gelukkig maar, het zou onfortuinlijk zijn als ze nu al gewond was geraakt, terwijl ze nog niet eens echt begonnen waren.
En nu? Hij kon niet oprecht zeggen dat hij het een prettig idee vond om deze vent op Arya te laten jagen, maar welke andere keuze hadden ze? Als zij bekend moest staan als een verwend rijkeluiskindje, zou ze de aandacht alleen maar leuk moeten vinden, al was ze dan misschien getrouwd. Pas als die vent te ver ging, zou ze haar man inlichten. Het was niet de meest optimale situatie, maar er leek niet veel keuze te zijn. 'Laat hem maar achter jou aan komen, dat lijkt me de meest natuurlijke gang van zaken. Want het is niet alsof jij, Eve, mij aan mijn neus gaat hangen dat een andere vent moves op jou maakt tenzij je écht wil dat ik hem weg zou jagen. En op dit moment zit je nog in het stadium van een spel met hem spelen.'

'Dat was de bedoeling. Ik mag normaal dan geen behoefte hebben aan mannen in mijn slaapkamer, dat betekent echter niet dat ik niet zou weten hoe ik hen er moet krijgen.' Mannen waren simpele wezens. De meeste dan, Levi was in dat opzicht een klein beetje een uitzondering, maar geen grote. Als zij dit aanbod gemeend had, dan was hij daarop in gegaan. Wist ze zeker. Misschien niet thuis, waar zijn mannen en Christianne het zouden weten, maar hier wel. Zoals ze al zei; simpele wezens.
'Relax Levi, zelfs als hij achter mij aankomt, wat wil hij doen? Hij denkt dat ik een of ander zwak meisje ben en dit zal ik ook zijn, tot ik alleen met hem ben en hem van kant kan maken. Nadat we de informatie hebben natuurlijk. Hij doet mij niets, daar is hij niet goed genoeg voor. Of ik te goed getraind, het is maar net in welk opzicht je dat wilt bekijken.' Ze haalde haar schouders en liet zichzelf achterover op het bed vallen. Er stond maar één bed in de kamer en Levi en Arya zouden dus samen moeten slapen. Tenzij ze besloot hem naar de bank te verbannen, dat was een klein beetje zielig, maar niet ondenkbaar. Het lag vooral aan zijn houding tegenover het samen slapen, zij had er geen probleem mee. 'En wat ga jij doen terwijl ik als een ree in koplampen over dit schip heen ga paraderen?' Ze had al besloten om de volgende ochtend aan het zwembad te beginnen. Er was een buitenbuffet dus ze zouden wat kunnen ontbijten en het klonk als een geweldige plek om iemand op haar te laten jagen. Wie zou Arya nu niet in een bikini willen zien? De meeste mannen wel, zeker als ze al interesse hadden wanneer ze nog kleding aan had.

'Ik heb ook nooit beweerd dat je daar niet toe in staat zou zijn,' reageerde hij rustig. Wat nou, mannen waren simpele wezens. Mannen hadden nu eenmaal enkele simpele lichamelijke dingen nodig en dat Arya nou precies hetgeen bezat dat iedere man eigenlijk wilde hebben, was niet zijn schuld. Nee, hij was er niet immuun tegen. Maar voor deze reis was ze zijn vrouw, dus daar zat het eigenlijk wel goed mee. Hij wist heel goed waar hij wel en niet aan toe was, al speelde er op de achtergrond misschien een belachelijk rare en ongepaste hoop. Die hij niet zou volgen.
Hij lachte. 'Relax? Je hebt dat dossier toch gelezen, of niet?' Het was best een gevaarlijke gek, hun target. En Levi was er vrij zeker van dat Arya in die jurken niet genoeg messen kon bewaren om hem te overvallen als het een keer slecht mocht lopen. Trouwens, als ze van plan was morgen in bikini naar buiten te gaan, wenste hij haar heel veel succes met het meenemen van wat voor een soort verdediging dan ook. Maar goed, blijkbaar waren dat zijn zaken niet.  Hij moest bedenken wat hij ging doen terwijl zij rondparadeerde over het dek en haar lichaam aan iedereen showde die het maar wilde zien. Daar zou Tobias het vast mee eens zijn, ja. Zelfs de pasgetrouwde vent zou zijn geduld op een gegeven moment wel met deze jongedame verliezen, als ze zo door bleef gaan. Hij haalde zijn schouders op. 'Er is niet zo veel dat ik kan doen, tenzij je graag wilt dat we opvallen samen.' Misschien kon hij nog een keer in gesprek gaan  met de mensen met wie hij zojuist een tafel had gedeeld, zijn zorgen uiten over zijn vrouw die inderdaad met de verkeerde man stond te flikflooien. Misschien kon hij daarmee nog wel wat informatie loswrikken. Hij was er niet zo zeker van.

Oke, rustig, ze wilde geen woorden in zijn mond leggen. 'Ja, ik heb dat dossier gelezen,' de trui trok ze ondertussen weer uit en de rest van haar kleding volgde al snel. Ze liep in haar lingerie door de kamer heen, verdween eventjes in de badkamer om haar tanden te poetsen en kwam snel weer terug op het bed liggen. Nieuwsgierig keek ze Levi aan. 'Maar je weet toch dat ik van een uitdaging houd?' Niet te vergeten dat zij minstens net zo gek was als de man waar ze nu achteraan gingen. Minstens. Er waren niet veel andere manieren om Arya te beschrijven dan gek. Gestoord. En ze vond het heerlijk. Ze zou sterven als ze zo bleef leven, ooit, maar dat had ze er graag voor over.
Om het gesprek een beetje de andere kant op te sturen, ging ze half onder de dekens zitten, achter Levi. Ze leunde op zijn schouders en zette er wat druk op. Hij was zo gespannen. 'Je klinkt een beetje jaloers Levi, weet je zeker dat je helemaal uit je rol bent, of zit Tobias toch een beetje in je verborgen als het om mij gaat?' Ja, ze plaagde, maar hij klonk wel vreemd. Het leek alsof hij het niet eens was met de situatie, ze snapte alleen niet helemaal waarom niet. Hij wilde haar zelf voor deze missie. Sterker nog, hij had haar eerder gekozen dan zichzelf, waarom deed hij dan nu zo moeilijk? Ze was een huurmoordenares, niet alleen een actrice die een gevaarlijke man achter zich aankreeg. Er waren ook manieren om iemand te vermoorden zonder haar geliefde messen.

Ja, ze was knettergek. Dat was hij even vergeten. Het was één van de redenen dat hij haar zo graag bij zijn organisatie had gewild, puur omdat ze zo knettergek was en geen enkele uitdaging af zou slaan. Knettergek op een goede manier bedoelde hij dan uiteraard, maar dat was vast wel duidelijk. Gestoord. Hij schudde zijn hoofd. 'Dat wordt nog een keer je dood, Arya. Als het niet morgen is, dan wel overmorgen. Er komt een dag dat die gestoorde kant van jou een situatie verkeerd inschat en dan zal die dag je laatste zijn.' Niet dat dat haar uit zou maken, anders had ze wel wat anders nagedacht over het leven zoals het nu was. Hij ging er verder niet op in, vermoedde ook dat ze het grootste deel van zijn woorden niet gehoord had omdat ze haar tanden was gaan poetsen. Prima.
Wat iets minder prima was, was Arya die ontdaan van al haar kleding, uitgezonderd het ondergoed, op het bed ging zitten en op zijn schouders leunde. Ja, subtiel dame. Hij voelde ook wel dat zijn schouders gespannen waren, maar hij wist niet of haar aanrakingen nou bevorderlijk waren voor het ontspannen ervan. Toch sloot hij zijn ogen en een zucht ontsnapte hem. 'Heel grappig, Eve. Het zou gewoon zo zonde zijn als ik je niet mee terug kon nemen naar het vasteland, er zijn vast nog wel andere dingen die we kunnen doen behalve een toneelspel spelen voor mensen die nog niet half het geld hebben dat wij tot onze beschikking hebben.' Als zij de sfeer wilde verlichten, kon hij dat wel. Hij had ook geen zin meer om over de opdracht na te denken, niet nu. Of over het feit dat Arya zich nog een keer de dood in ging werken. Het maakte eventjes niet zo veel uit. Heel eventjes wilde hij het gevoel hebben dat hij daadwerkelijk op vakantie was. Morgen zouden ze weer aan het werk moeten, maar nu eventjes niet.

Haar lichaam trilde van het lachen en ze liet zich achteruit op het bed vallen, zodat ze niet meer op zijn schouders leunde. 'Die gestoorde kant is wat mij in leven houd en wat ervoor gezorgd heeft dat wij elkaar kennen. Stiekem vind je die kant van mij heel leuk en al is dat niet zo, dan is het de enige kant die ik wil hebben. Niets mis met gek zijn. Zeker niet als je daardoor krijgt wat je hebben wilt!' Ze begon in zijn rug te prikken met een van haar vingers. Eigenlijk wilde ze gaan slapen, maar dit was geen optie zolang Levi het licht niet uitdeed en ook in bed ging liggen. Daar kon ze wel voor zorgen, maar sex met je baas was niet echt de meest geweldige optie. Zeker niet als het uiteindelijke doel is om daarna te kunnen slapen. Het was zo lastig allemaal.
Ze kwam weer overeind, leunde nogmaals op zijn schouders en liet dit keer haar gehele gewicht erop vallen. Misschien dat hij achterover kiepte, misschien niet. Ze wist niet zeker of haar gewicht genoeg was om iemand met zijn spieren omver te krijgen en dit was het perfecte moment om erachter te komen. Levi was sterk, ja, maar hij was ook moe en had waarschijnlijk flink wat alcohol in zijn lichaam zitten. Misschien zou ze hem zelfs wel helemaal aan kunnen nu. Aan de andere kant was ze wel bijna naakt en had geen wapens op haar lichaam zitten. De wapens die hij kon gebruiken waren zijn spieren en haar grootste wapen, haar snelheid, ging verloren in zo'n kleine kamer. De kamer was niet super klein, daar niet van, maar te klein om er een eerlijk gevecht in te voeren. Een gevecht in bed, nou dát was een optie. Ging niet gebeuren. Het waren af en toe gedachten die door haar hoofd spookten. Levi was niet lelijk en ze zou het niet erg vinden, maar het bleef een feit dat het altijd fout ging als je met je baas ging slapen. Seks ging hebben. Slapen ging ze sowieso doen.

Hij glimlachte. Knettergek inderdaad. En misschien had ze wel gelijk, op één of andere manier gaf hij wel om die knettergekke manier van doen die ze had. Het was eens iets anders dan de serieuze blikken die hij thuis constant zag. De glimp van krankzinnigheid in haar deed hem denken aan hemzelf, enkele jaren geleden. Dat was geen slecht iets. 'Sowieso vind ik dat,' zei hij nog, waarna hij ineens een gewicht op zijn schouders voelde. Het was niet zo zwaar, maar Levi had geen zin om tegendruk te geven en liet zich dan ook plat op het bed vallen, misschien wel tot de verbazing van Arya. Hij lachte, omdat de alcohol toch wel zijn werking begon te krijgen nu. Hij was moe, had een heleboel geplaag en suggestieve opmerkingen van Arya moeten aanhoren en nu had hij even geen zin om op welke manier zich tegen haar flauwe gedrag te verzetten. 'Als je toch bezig bent, mag je me wel helpen met het uittrekken van deze kleren,' suggereerde hij, al was de grijns een duidelijke indicatie dat hij er niets van meende. Hij duwde het meisje zacht van zich af, waarna hij opstond en eindelijk eens de tijd nam om zichzelf van de meeste kleren te ontdoen. Op zijn ondergoed na, uiteraard. Hij sliep niet naakt, hij was geen barbaar. Hij liep naar de lichtknop toe, knipoogde nog een keer naar haar en zette het licht toen uit. Nu het wat donkerder was op de kamer, was het toch anders. Op de tast bewoog hij zich naar het bed toe, waar hij weer op ging zitten. Yeah, veel tijd had Arya niet gehad om zijn bijna geheel naakte lichaam te zien. Dat was ook nergens voor nodig. Slapen met je baas was inderdaad geen goed idee, hoewel het misschien wel leuk zou zijn.

Ze had inderdaad niet verwacht dat hij daadwerkelijk naar achteren zou vallen en kiepte dan ook voorover toen haar steuntje onder haar vandaan verdween. Lachend draaide ze om en keek hem aan, maar zijn volgende opmerking verbaasde haar. Ze opende haar mond en sloot hem weer. Levi was al opgestaan om zelf zijn kleding uit te trekken, jammer. 'Weet je, volgende keer dat je dat zegt ga ik snel genoeg zijn om het te doen. Je mag dan een grapje maken, maar ik heb er niets tegen om een knappe vent zonder kleding te zien. Ben niet celibaat.' Konden alleen mannen celibaat zijn? Ze kende het van de monniken, maar vrouwen konden het vast ook. Zo niet, snapte Levi waarschijnlijk wel wat ze bedoelde.
'En ik ben al helemaal niet preuts,' hij kon niet meer zien hoe ze een wenkbrauw omhoog trok toen het licht meteen uitging, vlak nadat hij bijna naakt was. Op zijn ondergoed na, maar zij had haar lingerie ook niet uit getrokken. Een zucht verliet haar lippen toen ze echt onder de dekens ging liggen. 'Als we dan toch morgen bij het zwembad ontbijten, kan je best even met mij het water in gaan. Ik zie dit eerder als een vakantie dan een missie hoor, je moet wat losser worden Levi. Leef een beetje!' Ze gaf nog een duw tegen zijn schouder, maar besloot om wel te gaan slapen. Wat vrij lastig was, er waren heel veel andere dingen waar ze momenteel meer zin in had. Ze dacht moe te zijn, maar haar lichaam combineerde dat prima met zin in sex. Niet de bedoeling. Levi mocht dan wel tegen de zinspelingen kunnen en hij had het lef haar te zoenen, maar dat was acteren en dat betekende zeker niet dat hij ook interesse had in een fysieke relatie met haar. Fysiek. Mentale relaties waren sowieso geen optie bij de moordenares, veel te veel gedoe.

Hij kon wel lachen om wat ze zei, vooral omdat ze blijkbaar niets tegen een halfnaakte Levi had. 'Morgen nog een kans, Arya. En geloof me, het is nooit in me opgekomen dat jij celibaat zou leven.' Nah, alleen had hij niet echt het idee gehad dat ze interesse zou moeten hebben in hem. Nogmaals, iets met je baas en zo. Niet alsof dat hem veel schelen kon, maar alsnog. Hij ging nu ook in bed liggen, liet zichzelf onder de dekens glijden en incasseerde de duw tegen zijn schouder met een glimlach, die Arya natuurlijk niet kon zien in het donker. Leef een beetje, zei ze. Dat kon hij wel, dat wilde hij ook wel, maar de afgelopen uren was hij toch wat meer bezig geweest met de missie dan het feit dat ze op vakantie waren op een prachtig cruiseschip. Hij zuchtte. 'Hoewel ik het liever niet toegeef, heb je misschien wel gelijk. We zijn op vakantie.' En ja, hij zou morgen wel samen met haar gaan zwemmen. Hoe kon hij daar nou nee tegen zeggen terwijl hij haar net gelijk had gegeven? Daarbij, het zou wel leuk zijn om de stijve pakken van vandaag eens in een andere omgeving te zien, in een zwembroek of zo. Met een veel te dure zonnebril en een badjes die van de allerzachtste stof gemaakt was. Levi kon zich wel amuseren in deze wereld, al moest hij toegeven dat hij het niet helemaal serieus kon nemen als ze daadwerkelijk in satijnen zwembroekjes morgen bij het zwembad zouden moeten ontbijten. Maar shit, er zouden daar vast een heleboel knappe, halfnaakte vrouwen zijn. Daar zou Eve vast gelukkig van worden, toch?