Levi & Arya voor de 10.000e keer

Levi was verrast geweest door wat er gebeurde, maar hij had het wel aan zien komen. Hij had subtiel een stap naar achteren gezet zodat de roze verf hem niet raakte toen de verfbom uit elkaar spatte op de kleding van zijn mannen. Er viel nogal wat training te doen, bleek wel weer. Maakte niet uit. Dit was een extreem geval en de mannen die hij had uitgekozen, waren écht niet zo dom als Arya ze nu probeerde af te schilderen. Letterlijk, schilderen. Met verf en zo. De tweede verfbom was, zijn inziens, zelfs een beetje overdreven, maar het leek erop dat Chris het in ieder geval naar haar zin had. Die kwam namelijk al snel tevoorschijn, met het gevaarlijk ogende geweer over haar schouder en een brede lach op haar gezicht. Poeslief zwaaide ze naar de mannen die onder de roze verfspetters zaten. 'Niet mijn idee, ik voer alleen maar uit,' zei ze op onschuldige toon, hoewel het héél duidelijk was dat ook zij veel plezier had beleefd aan deze training. Die was goed misgelopen voor de mannen, maar voor haar een groot succes. Ze kon heus wel meer dan alleen maar logistieke dingen hoor, Arya.
Chris zette het geweer op de grond neer, voor haar voeten, maar zei verder maar eventjes niets meer. Ten eerste was vooral het eerste viertal erg beduusd over het resultaat van hun pogingen, ten tweede was het niet haar positie om hen daarop aan te spreken. Dat was aan Levi, of misschien zelfs wel aan Arya in dit geval. Ze vermoedde dat die laatste nog wel wat te zeggen had tegen de heren die ze net verslagen had en Levi dacht daar hetzelfde over. Als Arya met hen wilde trainen, moest ze ook het hele werk doen en zou hij alleen maar toekijken. Toekijken en notities maken.

Het was lastig om door te dringen bij dit soort leeghoofden, maar ze had wel enkele ideeën. 'Kom mee,' ze wenkte er eentje naar een van de dichtstbijzijnde hoge tafels en zette haar arm neer, alsof ze armpje wilde drukken. Ze knikte naar hem en het spel begon. Binnen drie secondes draaide hij haar arm om. 'Dankjewel, terug naar de rest,' hij liep maar achter haar aan, ze was niet van plan te winnen. 'Hebben jullie dat gezien? Zagen jullie dat hij in staat was van mij te winnen, omdat hij datgene gebruikte wat ik niet heb? Spierkracht. Mannen in dit werk horen spieren te hebben, ik ben niet blind en kan zien dat ze aanwezig zijn, maar gebruik ze dan ook! Stom stelletje idioten. Iemand van jullie, wat is mijn kracht? Hm?'
'Snelheid,' Jared antwoordde, de man waar ze het in eerste instantie al wel mee kon vinden, was opnieuw niet bang om tegen haar te praten.
'Inderdaad ja, snelheid. De strijd is dus niet man tegen vrouw, maar spieren tegen snelheid. Hoe haal je snelheid weg uit het gevecht?' Het bleef even stil, maar ze hadden vast wel door dat het een stom idee was om geen antwoord te geven. Arya kwam op het moment vrij pissig over en dat was ze ook. Zij ging in ieder geval nooit meer voorstellen om iemand te trainen, wat een ramp. Haar blik ging naar Christianne, Levi en Roran. 'Kan iemand van jullie deze lieflijke mannen vertellen hoe je snelheid weghaalt, voordat ik met messen ga gooien?'

Levi glimlachte. Arya drong in ieder geval tot het vijftal door, dat was al heel wat. Hij wist het antwoord op haar vraag ook wel, enkele dagen daarvoor had hij de tactiek nog toegepast op hun gevecht. Toch was hij niet degene die het antwoord gaf, maar Chris. Die leek nu totaal comfortabel met het temperament van de andere dame en negeerde het dubieuze dreigement dat er met messen gegooid zou worden. 'De simpelste manier om iemand zijn of haar snelheid te ontnemen, is door ze vast te pinnen,' zei ze doodleuk. 'Je moet niet proberen een snelle tegenstander met brute kracht uit te schakelen. Grijp ze vast, of pin ze op de grond, dan kunnen ze nergens heen. En aangezien we voor onze missie een voordeel in aantallen hebben, kun je oefenen op gezamenlijk insluiten. Teamwork, en zo.' Opnieuw glimlachte ze. Een aantal mensen keek met lichte verbazing naar de normaal timide dame van de logistiek, maar dat kon ze wel hebben. Als ze dachten dat Levi haar alleen maar hier had omdat ze toevallig goed in systemen kon hacken, zaten ze er verdomd goed naast. Ze ving de blik van Levi op, die goedkeurend was. Precies zoals hij in gedachten had gehad, alleen had zij het iets subtieler verwoord. En waarschijnlijk daarmee een meer blijvende impressie achtergelaten op de heren, die zich nu wel uitermate gekleineerd voelden. Als zelfs Chris het wist, dan was het wel erg dat zij niet op de hoogte waren van de juiste tactiek tegen een snelle tegenstander. Chris verzette haar geweer ondertussen even. Misschien had ze hem zo nog nodig voor ronde twee? Of zouden de roze gespoten mannen eerst om mogen kleden?

Ergens vond ze het best leuk dat Christianne antwoord gaf en als bevestiging knipoogde ze naar de andere jongedame. Haar antwoord zorgde ervoor dat de mannen zich echt diep moesten schamen en dat was precies wat ze wilde. Bovendien kalmeerde het haar enigszins, ze kon nu ergens anders aan denken.
'Jongens, het is echt niet zo moeilijk om mij neer te halen als jullie denken, sterker nog, jullie proberen waarschijnlijk te veel indruk te maken. Dat ik leuke bewegingen maak, wil niet zeggen dat jullie dat moeten doen. Kom,' ze trok Jared mee de ring en gaf hem een van haar polsen om vast te pakken. 'Als jullie nu eens proberen mij onderuit te halen terwijl je mij op een plek kan houden, dan zien jullie wat er gebeurd,' ze wenkte de eerste man dichterbij. Uiteindelijk waren er twee mannen nodig, naast Jared die alleen haar pols vast hield, om Arya onderuit te krijgen, maar het gaf wel aan dat er mogelijkheden waren. Probleem was wel dat er in principe drie mannen het gevecht met haar aan waren gegaan en twee zou genoeg moeten zijn, anders kreeg het duo problemen. Ze wist echt niet hoe ze hen ging trainen om haar beter onderuit te halen. Er waren trucjes, natuurlijk waren die er, maar dan moest je geluk hebben dat je die kon gebruiken en de kans daarop was vrij klein. 'Ik wil dat jullie gaan bedenken wat de beste opties zijn om mij naar de grond te werken, ik moet heel even een gesprek aangaan met de logistieke kant van deze operatie.' Ze liep richting het groepje en duwde Christianne half de deur uit. 'Zeg alsjeblieft dat je goed nieuws hebt wat betreft een verrassingsaanval want dit gaat echt een ramp worden anders en ik krijg die mannen niet op tijd in vorm.'

Het antwoord was écht niet zo moeilijk geweest en Christianne had eigenlijk het idee dat geen van de mannen, op Jared na dan, tegen Arya durfde te spreken. Logisch, nadat ze ze op zo'n achterlijke manier had ingemaakt.
Het leek ze een beetje moed te geven dat het de mannen op deze manier, met deze nieuwe.. tactiek wel lukte. Met wat oefening zouden ze er misschien wel komen. De tijd was kort, maar in ieder geval leek er al wat vooruitgang te zijn. Ze was dan ook klaar voor de volgende ronde. Toen Arya haar mee door de deur duwde, lachte ze dan ook hartelijk. 'Zeg, ik ben niet voor niets de logistieke kant,' zei ze op ietwat plagende toon. Ze knikte naar de trainingsruimte, naar het bovenste deel om precies te zijn. 'Er zitten daar een aantal ramen, zoals je misschien gezien hebt. Daar staat nog zo'n schatje als degene die ik hier in de hand heb, maar dan met rood. Kleurt zo leuk bij elkaar. Geef me vijf minuten om daar te komen, ook vanuit daar heb ik weer meerdere posities.' Ze knikte naar de andere vrouw, liep daarna weg. Er waren nogal wat gangen te doorkruisen en wat trappen te beklimmen om daar te komen, zeker omdat alles afgesloten was, om pottenkijkers weg te houden. Gelukkig was Chris inderdaad goed voorbereid, anders was dit niet gelukt. De dame nam boven haar positie in, zwaaide even naar Levi die al had zitten kijken, en grijnsde. Verder had niemand haar nog gezien en dat was precies de bedoeling. Ze laadde haar paintballgeweer door en wachtte af. Arya hoefde zich geen zorgen te maken.

Dat was absoluut niet wat Arya bedoelde en ze wist niet zeker of Christianne haar verkeerd begreep of een grapje maakte, aangezien Arya best serieus was geweest over de mannen en de competenties die ze al dan niet bezaten. Een zucht verliet haar lippen terwijl ze weer naar binnen keek en een ietwat chagrijnige blik op de mannen wierp. Zelfs zij had meer ballen dan die vijf bij elkaar. Vrij logisch, ze bezat er sowieso twee op haar lichaam en aangezien zij er misschien één hadden in totaal, had ze er al snel meer.
Terwijl Arya naar voren liep, wierp ze een blik op Levi. Een blik die boekdelen sprak over wat ze van zijn mannen vond, maar ze zei niets. Dat waren ze niet waard. 'Luister, jullie hebben tijd gehad om te overleggen en weten nu ook wat er verwacht wordt, mocht dat nog niet duidelijk zijn geweest aan het begin van de training. Jullie mogen zelf kiezen welke drie van jullie tegen mij gaan, lukt dat, dan trainen jullie de rest van de dag zelf en zal ik vanavond nog langskomen om te kijken of de training zijn vruchten afwerpt.' Zelf liep ze al richting het midden van de kamer, echter voordat ze daar was, viel een van de mannen al aan. Het was een verrassing, hoewel ze prima op tijd was om te reageren, en ergens was ze er wel blij mee. Eindelijk werden die hersenen gebruikt! De volgende twee vielen ook aan en eentje verdween uit haar ooghoeken, maar dat was niet een man waar zij zich druk om moest maken. Arya was aan het vechten tegen de drie mannen die duidelijk opgelet hadden, toen Christianne opnieuw begon te schieten. Dit kreeg ze echter meteen terug. De vierde man die weg was gelopen, had het pistool met de roze verf gepakt en schoot in de richting van Christianne. Hij wist genoeg toen de vrouw niet terug kwam en was dus buiten het gevecht alles in de gaten gaan houden. Met een klap kwam Arya op de grond terecht, hoewel die klap niet zo hard was als het geluid dat de geweren maakten. Een van de mannen had haar bij haar keel te pakken gekregen en smeet haar op die manier naar de grond. Ze had zich een heel klein beetje ingehouden zodat ze iets meer zelfvertrouwen kregen, dit zou echter alleen een zeer getraind oog zien en dat waren die mannen niet. Niet op het niveau van Arya en Levi in ieder geval.

Het ging stukken beter dan de eerste poging die het vijftal op Arya had gedaan. Sowieso kon het niet slechter gaan, maar Levi merkte al snel dat de jongedame zich een beetje inhield om het moraal erin te houden. Als Arya voluit gegaan was, zouden de mannen die nu hun poging deden, al onderuit liggen. Beter dat ze dat niet gedaan had dan, er was nog genoeg werk aan de winkel en Levi had zelf ook al een aantal ideeën die hij in werking wilde stellen, als zij niets meer zou weten.
Ook nu kwam er weer een aanval, ditmaal vanuit de andere positie die Chris ingenomen had. Ze had wel geraakt, maar was zelf ook bijna geraakt door de man die haar andere geweer opgepakt had. Dat was niet helemaal de bedoeling geweest, maar gelukkig was Chris wel iets sneller in het ontwijken van dit soort verfbommen dan je misschien zou verwachten.
Ze nam even de tijd om naar haar nieuwe positie te verplaatsen. De mannen zouden zich nu misschien veilig wanen omdat ze teruggeschoten hadden, maar niets was minder waar. Het drietal deed redelijk zijn best en het leek er heel eventjes op dat ze een goede match voor Arya waren, maar dat zou de dame bij het raampje niet laten gebeuren. Ze laadde haar wapen door, richtte en schoot opnieuw. Wederom een voltreffer, maar dit keer bleef ze geen seconde langer dan nodig staan. De kans dat er nog een keer geschoten werd, was aanwezig. Ze vond het op zich wel goed geweest en pakte haar wapen op, waarna ze naar beneden begon te lopen. Arya zou waarschijnlijk zo wel weer een einde aan de training maken en dan was het nutteloos voor haar om boven te blijven staan.

Ze hoefde maar één blik te werpen op de man die haar keel nog steeds vast hield en hij liet onmiddellijk los zodat ze overeind kon komen. Het zou een fout zijn geweest als hij had geprobeerd haar op de grond te houden, dan had ze meteen duidelijk kunnen maken hoe je iemand ook op de grond gooide zonder al te veel verschillende bewegingen te gebruiken. 'Ik ga ervan uit dat jullie vierentwintig zeven gaan trainen, mocht ik de camerabeelden bekijken en zien dat dit niet het geval was, dan word ik boos. Je moet mij niet boos maken, dan word ik namelijk heel vervelend om mee te wonen en dan wordt Levi boos op mij. Dan zijn twee hele dodelijke mensen boos, probeer dat dus te voorkomen.' Ze klapte en draaide om. Levi had een knipoog gekregen toen ze over hem sprak, misschien had ze over hem gesproken zonder hem echt te kennen, maar ze wist heel goed hoe vervelend zij zou zijn als ze boos was, dat moest wel effect hebben op zijn humeur.
'Zeg Christianne, is er hier ergens een kroeg waar jullie wel eens heen gaan? Ik heb wel behoefte aan wat drank en een avondje uit, als jullie braverikjes drinken natuurlijk!' Arya was wel van plan om eerst onder de douche te springen, het was zeer vervelend om uit te gaan en dan nog het zweet van een ander op je te hebben zitten. 'Zullen we zeggen over een uurtje weg? Dan kan ik douchen en omkleden en hebben jullie tijd om wat dan ook te doen. Zelfs als jullie geen kroeg weten, dan heb ik nog wel een uitgaansgelegenheid waar míjn soort mensen komt. Als jullie dat durven.' Arya grijnsde, voordat ze de ruimte verliet en naar haar vertrekken liep.

Het resultaat wat niet geheel bevredigend geweest voor Levi. Voor Chris wel, die genoot van de verschillende kleuren verf die ze op de mannen gespoten had. Moest kunnen. De mannen waren in ieder geval tot een bepaald punt vernederd en duidelijk in de war of ze nou wel of niet uitgenodigd waren door Arya om mee te gaan naar de kroeg. Of was het ook was. Hoewel de rest van wat ze zei insinueerde dat iedereen in de ruimte aangesproken was. 'Yay, teambuilding,' werd ergens zacht gezegd. Chris glimlachte flauwtjes. 'Ik zie je over een uurtje in de aankomstruimte. Als je er niet bent ga ik ervan uit dat je de weg kwijtgeraakt bent.' Ze knikte naar Levi, Roran en verliet toen de ruimte. Levi, die zich geamuseerd had de afgelopen minuten, trok zijn gezicht weer strak en knikte naar zijn mannen. 'Wassen en knoop deze les in je oren. Vanaf morgen wordt er alleen maar harder getraind. Deze missie is geen makkelijk klusje. Ik hoop dat jullie je dat nu realiseren. Ga.' Het vijftal verliet nu de ruimte, hier en daar wat verfspatten op de grond achterlatend. Levi schudde zijn hoofd. Wat was hij blij dat hij niet verantwoordelijk was voor het schoonmaken van de trainingsruimtes. Het was een geweldig idee van Arya en Chris geweest, maar de rotzooi die het opleverde was alles behalve handig. Niet zijn zaak. Hij gebaarde Roran dat deze ook mocht vertrekken en verliet toen al snel ook de ruimte. Als ze inderdaad over een uur weg zouden gaan, kon hij zich best iets omkleden. Ja, zelfs Levi ging wel eens uit en hij kon zich dan nog best vermaken. Leuke meisjes die niet wisten hoe gevaarlijk hij was oppikken, deed hij regelmatig. Vanavond niet. Niet met de nieuwe aanwinst erbij, hij zou in ieder geval moeten doen alsof hij zich kon gedragen. Die instructie had hij misschien ook aan de anderen moeten geven.
Het duurde even, maar een uur later stond het gros van de groep inderdaad klaar. Chris had zich omgekleed, de mannen hadden zich grondig gewassen, al ontkwamen ze niet aan een paar verfvlekjes.

Over het algemeen droeg Arya overdag geen make-up, dit deed ze echter wel wanneer ze uit ging en haar gezicht wist dan iets te veranderen. Eyeliner maakte haar blik harder en de felrode lippenstift die ze op haar lippen smeerde, nodigde uit om haar te zoenen, dat was alleen een slecht plan als je naar de blik in haar ogen keek. Ze had besloten een jumpsuit aan te doen, stond wat leuker dan de kleding die ze overdag wel eens droeg en het was al helemaal beter dan de kleding waar ze in trainde. Daar wilde ze niet dood in gevonden worden in de kroeg, zeker niet als ze naar een van haar kroegen gingen, waar de sfeer toch iets minder ruw was. Nee, dat was verkeerd. Het was er wel ruw, daar kwamen immers voornamelijk huurmoordenaars, maar het was een hele andere ruwheid dan je in een kroeg met de laagste criminelen had.
Ze liep de kamer in, later dan ze eigenlijk hadden afgesproken, om te zien dat iedereen al aanwezig was. Wat een verrassing. 'Zeg het maar, naar wiens kroeg gaan we?' Wanneer mensen erover na gingen denken, dan wisten ze dat huurmoordenaars bijna nooit in de standaard kroegen te vinden waren. Dat soort mensen vonden zichzelf eerder de elite onder de criminelen en wilden dan ook niet met het klootjesvolk geassocieerd worden. 'Jullie kroeg is prima wat mij betreft, die van mij kan ook, maar daar neem ik niet iedereen mee naartoe dus die kunnen we ook later nog bezoeken.' Hiermee doelde ze op het vijftal mannen dat nu aanwezig was. 'Bovendien kijkt niemand daar ervan op als ik gasten meeneem die hoge posities bekleden in een organisatie, als ik ook mannen daarvan breng, dan valt het op en gaan ze speculeren en komt de uiteindelijke missie misschien in gevaar. Je wordt daar in de gaten gehouden, hoe goed je ook je best doet om niet op te vallen, dat lukt je niet.' Ze vertelde er even niet bij dat dit soort informatie ook altijd aan derden verkocht werd. Het was een lucratieve handel en zelf deed ze er af en toe aan mee, een extra zakcentje was nooit weg.



Dit is de jumpsuit btw alleen zonder die rare flap aan de achterkant

https://i.pinimg.com/originals/eb/81/06/eb8106c7dc64364a406b5696f089a987.jpg

Arya was, zoals Levi al had verwacht, fashionable late. Niet dat het hem echt veel deerde, er was nog genoeg tijd en die paar minuten die ze nu later vertrokken, zouden de avond echt niet schaden. Ze had zichzelf duidelijk opgetut voor deze uitgaansgelegenheid, ook dat kon hij haar niet kwalijk nemen. Zelf nam hij ook de zorg voor zichzelf als het ging om dit soort dingen, hem zou nooit verweten kunnen worden dat hij er als een pauper bij had gelopen in de kroeg. 'Ik had al een locatie in gedachten,' meldde hij aan de jongedame, die uitgebreid de voor- en nadelen van haar kroegen aan het bespreken was met niemand specifiek. De locatie die Levi voor deze avond had gekozen was een onopvallende, doch kwalitatief prima kroeg hier niet ver vandaan. Loopafstand, zelfs. De plek was drukbezocht, maar niet alleen door maffioso, maar ook door de normale mens. Dit was een plek waar iedereen iedereen kon zijn, en hoewel je er in de gaten gehouden zou worden als je een ietwat verdacht uiterlijk had, was het te druk om mensen te planten om specifiek te gaan spioneren. Perfecte locatie voor een avondje uit met de groep die Levi voor deze opdracht ingezet had. Hij beschreef dan ook snel de plek waar ze naartoe zouden gaan, waarna hij naar de deur liep en deze opende. 'Dames voor,' zei hij, op een toon die te beleefd leek voor Levi de verschrikkelijke. Ach, hij kon best beleefd en aardig zijn op zijn tijd, als hij vermoedde dat het nodig was voor een vloeiend verloop van een opdracht. Daarbij, hij had Arya nodig en kon haar dus beter aan zijn goede kant houden, voor zover dat nog mogelijk was na de dingen die al tussen hun voorgevallen waren.
Christianne, duidelijk blind voor Levi zijn subtiele hint, huppelde de deur al bijna door. Ze was gekleed in een jurk tot net iets boven de knie, die strakker leek dan hij eigenlijk was: Ze kon er erg fatsoenlijk in bewegen, mocht het erop neerkomen dat ze zou moeten rennen. De schoenen die ze erbij aangetrokken had, waren wat dat betreft een groter probleem. De hakken waren hoog en vrij smal. Haar haren, opgestoken in een losse knot, maakten het beeld af. Ook zij was klaar voor deze avond.

Allerlei gedachten spookten door haar hoofd met betrekking tot de kroeg waar Levi heen wilde. Zij was nog nooit in haar leven naar een normale kroeg geweest, ze ging altijd naar de 'high-class' kroegen waar mensen van stand, in de criminele wereld dan, te vinden waren. Het zou een avontuur kunnen zijn om tussen de gewone mens te lopen, ze was er echter niet van overtuigd dat ze hier daadwerkelijk behoefte aan had. Het was alleen een beetje te laat om te zeggen dat ze niet mee ging, bovendien zouden mensen dan denken dat ze een watje was en dat was alles behalve waar.

OKE FUCK THIS IK DOE EEN TS NAAR DE KROEG WANT IK WEET NIETS EN HET IS FLUT EN HET LUKT NIET

Samen met de groep, liep Arya de kroeg binnen. Haar ogen scanden naar de uitgangen, de camera's en alle andere details die belangrijk konden zijn. Als je niet dertig seconden na binnen komen, wist waar de uitgang was, dan deed je iets heel erg fout. Je moest altijd een plan hebben om te ontsnappen mocht er iets gebeuren waar je geen behoefte aan had, zoals de politie die af en toe besloot binnen te vallen. Zeker in dit soort kroegen kon dat gebeuren. Hier hadden ze nog een beetje macht, in haar kant van de stad niet. Een flink aantal van de mannen die aanwezig waren in de kroeg, lieten hun ogen over Chris en Arya gaan. De laatstgenoemde was dit gewend, zolang ze niet in haar persoonlijke ruimte kwamen, vond ze het niet erg. 'Laten we met shotjes beginnen,' dan werd het tenminste nog een leuke avond.

Het was druk in de door hun gekozen faciliteit. Druk, maar niet zo druk dat je elkaar direct uit het oog zou verliezen. Levi, die hier vaker kwam, werd direct gespot door één van de hoger geplaatste leidinggevenden van de plek. In dit leven was Levi slechts een klant, wel eentje met erg veel geld en een gulle donateur aan deze uitgaansgelegenheid. Hij had heel subtiel verzwegen wie hij echt was en wat zijn echte werk was. Zorgde voor minder complicaties als hij hier een drankje kwam doen. Hij hoorde Arya's voorstel en gaf een seintje aan de man die hun gespot had, die knikte en een duim opstak. Aangezien het druk was in de kroeg, duurde het eventjes voordat ze een plekje hadden gevonden waar ze met zijn allen konden zitten en tegen de tijd dat ze daadwerkelijk zaten, waren de eerste shotjes al geserveerd. 'Proost,' zei hij, waarna hij zijn glas hief en het achterover sloeg alsof het limonade was. Om hem goed en wel dronken te krijgen zou er toch echt wat meer alcohol in moeten. Chris en Arya daarentegen zouden het eerder zwaar krijgen, omdat ze vrouwelijk waren en veel tengerder dan de toch wel brede mannen die er vanavond bij waren.
Levi hoefde ditmaal niet eens meer te seinen om de tweede ronde shotjes te krijgen. Of de derde. Of de rondes daarna. Ze werden in de gaten gehouden ja, maar Levi had deze mensen genoeg geld betaald om te zorgen dat ze hun monden zouden houden.
De avond vorderde steeds verder en naarmate de shotglazen leeggedronken werden, werd de sfeer in het gezelschap meer ontspannen en steeds gezelliger. Levi was er nog steeds alert op dat hun identiteit niet te makkelijk duidelijk zou worden, door de opscheppende verhalen een beetje gedempt te houden. Sowieso wilde hij het niet te veel over werk hebben nu, maar over andere dingen. Leuke dingen.

De shotjes kwamen sneller dan goed was voor de dames, Arya was hier wel degelijk van op de hoogte, maar ze wist ook hoe ze onder de drank uit kon komen. Als vrouw had je een aantal opties in een kroeg. Je kon zo dronken worden dat iedereen daar gebruik van nam, je kon flirten, zoenen en nog wel verder gaan als dat je intentie was, maar je kon beter gaan dansen. De meeste mannen bleven wel uit de buurt als je danste, zeker als je er een beetje intimiderend uit zag. Arya had er overigens ook geen moeite mee als ze dichterbij kwamen, zodra ze iets deden dat haar niet aanstond, stak ze een mes in hun maag. Vaak lieten ze haar dan wel met rust.
Na zo'n vijf shotjes was ze er wel klaar mee, ze stond op en gebaarde dat Christianne dat ook moest doen. 'Kom vriendin, we gaan dansen,' ze waren bij lange na geen vriendinnen, nog niet tenminste, maar het klonk liever dan gewoon eisen dat ze mee ging. In je eentje dansen was leuk, met twee vrouwen die er ontzettend aantrekkelijk uitzagen, was nog veel beter. Ze maakte een pad vrij richting de dansvloer. Er was niemand echt aan het dansen, er werd wel een beetje bewogen op de muziek, maar het nodigde absoluut niet uit. Daar konden ze vast wel wat verandering in brengen. Een aantal mensen gingen zonder moeite voor haar aan de kant, misschien omdat ze knap was, waarschijnlijk omdat ze hadden gezien van welke tafel ze kwam. Als Levi hier daadwerkelijk vaker kwam, dan wisten ze dat hij en zijn gasten niet de meest vriendelijke personen waren. Zo zag ze er hopelijk ook niet uit. Arya gebaarde naar de DJ, er moest wat leukere muziek komen. Een beetje up-tempo hield ze wel van. Gelukkig snapte hij wat ze bedoelde en al snel knalde er veel betere muziek uit de speakers.

Wel ja, sommige mensen kunnen nu eenmaal wat meer alcohol hebben dan anderen. Niet dat hij het de dames kwalijk nam, ze waren ten slotte uit en als ze hier alleen maar kwamen zuipen, hadden ze dat ook in hun eigen huiskamer kunnen doen. In plaats daarvan stonden Arya en Chris nu een feestje te bouwen op de dansvloer en doordat er ook wat meer opzwepende muziek uit de speakers begon te klinken, leek het erop dat meer gasten van plan waren een dansje te wagen. Zo werd de tent een stuk minder overzichtelijk en kon Levi de twee meiden niet zo goed meer in de gaten houden. Gelukkig wist hij dat ze allebei wel voor zichzelf konden zorgen en was het dus niet nodig om direct in de stress te schieten. Het begon nu echt gezellig te worden in de ruimte en twee van zijn mannen stonden nu ook op om zich naar de vloer te begeven. Daarop knoopte Levi een gesprek aan met wat mensen die nog waren blijven zitten, hij had zelf totaal geen ritmegevoel en zou zich dus voor geen goud de vloer op wagen. Van plan om zichzelf voor schut te zetten was hij namelijk echt niet.
Christianne had zich wijselijk niet uitgelaten over het feit dat "vriendin" niet het woord was dat zij zou gebruiken voor Arya en liet zich gewoon door de andere jongedame meeslepen naar de dansvloer. Na een aantal shotjes kwam ze wel los, hoewel ze normaal misschien iets terughoudender geweest zou zijn. Nu de muziek veranderde, kon ze bijna niet anders dan op de maat van de muziek bewegen. En, om het een beetje spannend te houden, keek ze Arya uitdagend aan voordat ze een beweging in diens richting maakte. Speels. Ze wist dat ze, als twee meiden, veel aandacht zouden krijgen, waarom zouden ze dan niet een show geven? "Vriendin" en zij zouden best een goed team zijn wat dat betreft, eerder vandaag hadden ze ook al prima samengewerkt en hoewel Chris in eerste instantie niets van het meisje had moeten hebben, moest ze toegeven dat die mening langzaam maar zeker aan het veranderen was. Ze wachtte Arya's reactie af, terwijl er om hen heen gefloten werd. Ja, natuurlijk.

Iedereen stond klaar. Het was tijd om te vertrekken. Bijna iedereen was klaar, Azura was al een half uur messen aan haar lichaam aan het zetten, zodat ze nooit zonder wapen te staan kwam. Een aantal mensen hadden ernaar gekeken, maar het duurde te lang en hun interesse verdween al snel. Er zaten inmiddels meer dan vijftig wapens, zowel groot als klein, op haar lichaam verstopt en het koste nu eenmaal tijd om die daar allemaal te krijgen. Op zo'n manier dat ze er uiteindelijk snel bij kon én ze niet zomaar van haar lichaam af zouden vallen. Ze moest zelfs opletten dat de giffen niet gingen lekken, dat zou een groter probleem zijn dan een mesje dat van haar heup af viel.
'Als alles klaar staat, dan lijkt het mij dat we kunnen vertrekken?' Ze trok een wenkbrauw op richting Levi, maar liet hem wel het woord doen, ze gaf alleen aan dat zij er klaar voor was. De week was verbazingwekkend goed verlopen. Ze kon iets beter met Christianne opschieten sinds de trainingen en het uitgaan en voor Levi had ze een soort van respect. Genoeg respect om hem zelf tegen zijn mannen te laten praten en het startsein te geven. Aan het begin van deze week was ze waarschijnlijk zelf naar buiten gelopen. Het was iets? In ieder geval was het een begin. Ze wisten dat Azura niet goed was met mensen, maar iedereen kon zien dat ze vooruitgang boekte. Dit had er stiekem mee te maken dat ze een aantal van de mensen hier wel mocht, ze was echter niet van plan hen dat te vertellen.

Vandaag was het zo ver. De dag was eindelijk aangebroken, na een lange, heftige tijd van veel trainen, trainen en nog eens trainen. Na die eerste keer dat ze iets gezelligs gingen doen, was er daarna nooit meer tijd voor geweest, eigenlijk. Als het vandaag goed ging, zou Levi wel weer een keer zoiets organiseren. Maar dat waren dingen voor later, niet nu. Nu waren er andere dingen belangrijk. Iedereen leek er klaar te zijn, al was niemand zo uitgebreid uitgerust als Arya, die meer leek op een lopend wapenarsenaal dan een moordenares. Niet dat Levi daar wat over zou zeggen, zeker niet. Hij zag de blikken van sommige anderen wel, maar legde die het zwijgen op door streng naar hen te kijken. Dat werkte. Iedereen wist hoe belangrijk deze missie was, dus iedereen was serieus toen hij hen bij elkaar riep voor een soort van peptalk. Hij knikte naar Arya. Ja, ze konden zo vertrekken. Eerst had hij nog wat praktische mededelingen. Hij haalde wat zwarte voorwerpen tevoorschijn, die hij aan ieder lid van zijn team gaf. 'Deze gebruikt Chris om met ons te communiceren, zij zal op een afstandje de boel in de gaten houden. Jullie weten je targets en jullie hebben vier minuten om ze uit te schakelen, om te voorkomen dat er versterking ingeschakeld kan worden. Arya, als jij korte metten hebt gemaakt met jouw target volg je mij naar binnen om eventuele overblijvers uit te schakelen.' Simpel, doeltreffend. Levi zou zelf als eerste direct naar binnen gaan, omdat hij zichzelf daar toch het meest geschikt voor achtte. Hij had even overwogen om Arya dat te laten doen, maar realiseerde zich dat hij meer vertrouwen in zichzelf had in dat opzicht. Sorry, Arya. 'Chris zal ook degene zijn waar jullie naartoe moeten wanneer jullie je deel van de missie gedaan hebben. Zij bestuurt het busje en zal niet langer dan vijftien minuten op locatie blijven. Ben je langer dan vijftien minuten weg, heb je pech.' Hard, maar wel de meest veilige manier om zijn operatie in stand te houden. Roran zou hier blijven voor het geval dat er iets misging, voor het onwaarschijnlijke geval dat Levi niet meer terug zou komen. De kans was nihil, maar zeker aanwezig. Hij gebaarde iedereen om naar buiten te lopen, waar inderdaad het busje al klaarstond. Daar gingen ze dan.

Ze pakte het apparaat van Levi aan en perste even haar lippen op elkaar, terwijl ze een plaats op haar lichaam probeerde te bedenken waar ze het vast kon maken, zodat ze het apparaat niet verloor. Helaas zou dit ten koste gaan van een gif dat ze op haar heup had zitten. Jammer, maar niet onoverkoombaar. Het gif legde ze op tafel en ze keek de mannen om haar heen, die hier zouden blijven, waarschuwend aan. 'Probeer dit te gebruiken en het vlees smelt van je botten af, je bent gewaarschuwd,' lieflijk glimlachte Arya, terwijl ze met Levi en de rest naar buiten ging.
Ongeveer een half uur later kwamen ze op de plaats van bestemming. Dit had sneller gekund, ware het niet dat de chauffeur een omweg genomen had. Om te voorkomen dat iemand ooit de schuilplaats zou vinden, of iets in die richting. Arya was daar niet zo thuis in, maar ze gebruikte dan ook nooit heel lang hetzelfde vervoersmiddel. Was niet haar ding. Ze waren op de plaats van bestemming wat de auto betrof, het team moest echter nog minimaal twee straten lopen om bij het desbetreffende gebouw te komen. Je kon niet voor de bewaking uitstappen, zwaaien en dan kijken of je ze vermoord kreeg, dan gaf je in ieder geval je optie tot een verrassing weg. Aan de andere kant zouden ze vast ook niet verwachten dat je voor hun neus uitstapte. 'Ik zie jullie straks wel,' ze zwaaide naar de mensen om haar heen en verdween in de steegjes. Zij had het slachtoffer bij de achterdeur en moest dus net een andere route nemen, inclusief een paar muren die ze moest beklimmen, dan de rest van de groep. Zelf vond ze dit absoluut niet vervelend, dan was het net alsof ze alleen werkte en dat was sowieso hoe zij het wilde. Eenzaam. Geen mensen om je heen die fouten konden maken en je in gevaar brachten.

De reis naar het doelwit was een gespannen, stille trip. Er werd niet gepraat, wat de spanning des te snijdender maakte, maar gelukkig duurde het niet lang. Eenmaal op locatie splitsten ze zich al snel op, met alleen Chris die hun nog in verbinding met elkaar hield. Zij hield zich voor nu nog stil.
Arya was al snel weg, die had de lastigste voor haar kiezen gekregen. Niet zozeer omdat de persoon die achter stond beter was dan de rest, maar doordat de positie vervelend was. Levi had er heel bewust voor gekozen om het meisje die kant op te sturen, omdat hij wist dat ze competent genoeg was om dit zonder moeite op te lossen. De andere mannen zouden hun taken ook prima kunnen vervullen na de vele trainingen die ze gehad hadden.
Vlak bij het gebouw verliet het laatste tweetal hem en Levi sloop, stiller dan je voor iemand van zijn lengte zou verwachten, door een zijingang naar binnen. De bewaker die hier had gestaan, was op dit moment te druk bezig met het tweetal dat zich net op hem geworpen had, wat het voor Levi makkelijk maakte om naar binnen te glippen. Hij hoorde gedempte stemmen, die verstomden toen er schoten klonken. Dat was goed. Ze zaten als ratten in de val. Levi kwam alleen maar dichterbij, zijn pistool doorgeladen en klaar om te schieten. Gelukkig ging het niet zo makkelijk, dan zou de lol er wel een beetje af geraken.
Christianne had op voorhand een kaart geregeld van het gebouw en de locatie van het doelwit hiermee achterhaald. Nu fluisterde ze Levi instructies toe over de weg die hij moest volgen, zodat hij zonder moeite uiteindelijk bij een met een code beveiligde deur kwam. Dat was allemaal leuk en wel, ware het niet dat Chris ook de combinatie hiervan had weten te achterhalen. De deur klikte open en Levi kwam de ruimte in, waar direct chaos ontstond. Er waren maar twee mensen, één van de meiden die getraind was zoals Arya en de man die het daadwerkelijke doelwit was. Beiden waren gewapend, de ene met een heleboel messen en de ander met een pistool. Gelukkig had Levi genoeg van Arya gezien om te weten dat een mes niet zomaar een mes was, maar waarschijnlijk ook nog vergiftigd. En ze was sneller dan hij, dus daar had hij niets aan. Hij schoot een paar keer snel, voordat hij zelf ook een mes trok en daadwerkelijk in de aanval ging.

Behendig klom ze over de eerste muur en liep langs de kant van het gebouw, zodat eventuele camera's haar door de schaduwen niet zouden zien. Mensen dachten vaak dat ze niet te pakken waren, als ze maar genoeg elektronische apparaten tot hun beschikking hadden. Fout. Sowieso was alles te saboteren en zelfs dan had je mensen nodig die de camera's bedienden, hun zicht was te manipuleren en als je geluk had, dan waren ze zelfs lui. Ze waren ervan overtuigd dat toch niemand bij hen binnen probeerde te komen, er hingen immers camera's.
Arya liep nog steeds over de muren, kwam bij het stuk van het gebouw waar ze moest zijn en klom langs de richels, tot ze bijna boven de persoon in kwestie stond. Het was verbazingwekkend dat ze zo dichtbij gekomen was zonder opgemerkt te worden, maar de reden werd al snel duidelijk. Haar telefoon was een paar seconden daarvoor gegaan en zelfs Arya kon horen dat er geschreeuwd werd. De rest was te snel geweest. Zij had tijd nodig om bij haar doelwit te komen. Fijn. Voordat de jongedame in kwestie naar binnen kon gaan, sprong Arya van de richel af, tussen haar en de deur in. Heel even keek Maeve haar verbaasd aan, tot de vrouw haar ook herkende. 'Arya, leuk jou weer eens te zien,' ze trok eerst een pistool, maar Arya dook bovenop haar en samen rolden ze gezellig door de tuin heen. Het was niet de eerste keer dat Arya en Maeve met elkaar vochten, ze waren ongeveer even oud en waren zelfs een tijdje door dezelfde personen getraind. Dat betekende echter niet dat ze elkaar mochten, sterker nog, er was flink wat oud zeer tussen de dames. Maakte het alleen maar leuker om haar van kant te maken.

Ze was inderdaad snel. Niet sneller dan Arya, maar zeker snel. Snel genoeg om weg te duiken toen Levi voor een geveinsde frontale aanval ging, maar daarna voor het échte doelwit ging. De dame leek haar fout op te merken, echter te laat. Levi had de man al in een houdgreep en mimede naar de dame, die niet blij leek te zijn met de ontwikkeling van de situatie. De kerel vertraagde Levi helaas wel, waardoor hij een mes in zijn arm ving. Een razendsnelle inspectie vertelde hem dat het mes gedrenkt was in een gif en hoewel hij nog niet wist wat de werking van het gif zou zijn, vermoedde hij dat het niets goeds kon zijn. Hij trok het mes uit zijn arm en stak het in de kerel, die zich nog steeds vrij probeerde te wurmen uit de houdgreep van Levi. Als dat gif effectief was op Levi, zou het ook op die kerel effectief zijn, tenzij iemand een tegengif kon geven voordat het te laat was. Nu had Levi veel dichter bij het hart gestoken dan de dame had gedaan bij haar worp, dus dat sprak in Levi zijn voordeel. Nu kon hij zich nog focussen op het gevecht, voor hij zo lang hij focus kon behouden. Ook hij kon iets met messen, wat nu wel goed uitkwam. Opnieuw sprong hij op de dame af, die daar uiteraard op voorbereid was en aan de kant sprong. Levi volgde die beweging echter en wist één van zijn messen diep in haar heup te duwen. Hoewel de wond pijn moest doen, leek ze geen krimp te geven. Zijn mes was dan ook niet gedrenkt in gif, dat was wel een wat ander effect.
Een blik op zijn arm vertelde hem dat het gif zijn bloedvaten had bereikt: De aders begonnen een rare, donkere kleur te krijgen en zijn arm voelde zwaar aan. Niet goed, al helemaal niet omdat bleek dat het zich langzaam omhoog werkte naar zijn schouder en uiteindelijk zijn hart zou bereiken. Hij wilde niet weten wat er dan zou gebeuren. Voor die tijd zou hij deze dame om het leven moeten brengen, op zijn minst. Een nieuwe aanval werd ingezet.

Bloed druppelde in haar ogen terwijl ze door de gangen heen rende, ruw veegde ze het bloed uit de weg, zodat ze tenminste een beetje kon zien waar ze heen ging. Maeve had een veel beter gevecht gegeven dan Arya verwacht had, de jongedame had schijnbaar ook wat nieuwe trucjes geleerd in de tijd dat ze van elkaar gescheiden waren. Een deel van het bloed dat op Arya zat en over haar lichaam heen liep, was dan ook haar eigen bloed en daar was ze niet bepaald van gediend. Het gebeurde nooit dat een tegenstander het haar moeilijk maakte. Nooit. Het mocht niet gebeuren. Kon niet. Onacceptabel. De situatie zorgde er echter wel voor dat er heel veel adrenaline door haar aderen stroomde en ze iets sneller wist te gaan dan een normaal persoon met deze verwondingen kon.
Eenmaal in de juiste kamer aangekomen, zag ze het doelwit al op de grond liggen. Levi was ondertussen in gevecht met de andere jongedame, hoewel Arya haar niet kende. Wat ze wel herkende, was het gif dat zich een weg baande door Levi zijn arm. Niet goed. Over een paar minuten zou het zijn hart bereiken en dan was het over. Ze pakte meerdere van haar werpmessen en gooide deze allemaal op hoge snelheid richting de jongedame, die geen andere keus had dan achter een van de pilaren te schuilen. 'Levi, spuit dit in je lichaam,' ze hoopte dat hij kon vangen, aangezien ze hem een spuit toe gooide. Ze had er nog eentje, maar ze gebruikte liever niet haar gehele voorraad. De vervelende vrouw hield zich inmiddels nog steeds schuil achter de pilaar, maar Arya had geen eindeloze voorraad wapens - hoewel dit soms wel degelijk het geval leek te zijn - en ze wist dat haar kans weer zou komen. Arya was bekend in dit wereldje, waarschijnlijk vond ze het wel interessant om het tegen haar op te nemen.

Levi aarzelde geen moment toen hij die spuit toegeworpen kreeg. Dit was niet het moment om te twijfelen aan de loyaliteit van de jongedame, hij had niet echt een keuze. De spuit werd met iets te veel geweld in zijn arm gedrukt en de vloeistof die erin zat, vloeide zijn lichaam in. Net op tijd ook, hij begon het gevoel te krijgen dat zijn arm eraf aan het vallen was en een onbruikbare arm kon hij niet gebruiken in de huidige situatie. het was dan ook een verlichting toen het erop leek dat het tegengif redelijk snel begon te werken: De arm was zwaar en nog steeds redelijk onbruikbaar, maar voelde niet alsof hij eraf zou vallen. 'Thanks,' zei hij nog snel, voordat hij zichzelf weer bewapende met iets anders dan een injectiespuit. Arya mocht dan wel geduldig zijn tot de dame achter een pilaar vandaan kwam, hij was dat niet en op zich was dat perfect. Hij kon haar uit haar verstopplek verdrijven en daarna kon Arya de klus afmaken. Dit seinde hij dan ook snel naar haar door, in de hoop dat ze het begreep. Ze hadden immers nog maar enkele minuten, daarna zouden ze het gebouw moeten verlaten. Anders bleven ze achter en zouden ze alsnog de klos zijn. Hij kwam in beweging, zo geruisloos als mogelijk, maar niet geruisloos genoeg. Met getrokken wapen kwam hij achter de pilaar, waar een dame hem stond op te wachten. Hij gaf haar echter niet de kans om hem nogmaals neer te steken, hij greep haar vast en gebruikte haar gebrek aan gewicht tegen haar door haar de kamer door te smijten. Zo, dan had Arya ook vrij zicht op hun tegenstander. Sorry dat hij het moment verpestte, maar ze moesten een beetje opschieten. De tijd tikte door.

Soms was ze best aardig. Op de momenten dat ze dacht er iets mee te winnen en daarmee mensen later voor haar kar kon spannen, in ieder geval. Het was niet dat ze er expres voor zou zorgen dat Levi vergiftigd werd en dat ze hem kon helpen, maar ze rouwde niet om het feit dat het gebeurd was en zou het indien nodig tegen hem gebruiken. Dit waren het soort acties die mensen niet mochten vergeten.
Levi boorde de spuit nog net niet in zijn arm en al snel was er zichtbare verbetering. Fijn, dan konden ze de missie afmaken. Het was niet alsof haar lichaam zo geweldig voelde op het moment. Ze snapte wat hij gebaarde en zodra hij haar vanachter de pilaar vandaan wist te krijgen, sloeg Arya toe. Binnen een paar secondes stond ze naast de jongedame, ze haalde twee van haar grotere messen uit de schedes en boorde deze zowel in haar keel als haar hart. Zelfde moment. Er kwam nog wat gegorgel uit het bijna levenloze lichaam, maar ze konden vertrekken. De missie was uitgevoerd. 'Als je het niet erg vindt, dan ga ik nu graag onder een warme douche staan,' ze knipoogde richting Levi en besloot de ruimte alvast te verlaten. Normaal gesproken zou ze het lichaam van haar tegenstander onderzoeken op interessante giffen die ze zelf niet kende, zeker tegenstanders die ook om gif bekend stonden, ze hadden echter niet veel tijd en Arya besloot dat vandaag niet haar dag zou zijn. Jammer. Volgende keer beter.
Eenmaal aangekomen bij de afgesproken verzamelplaats, waren er nog zo'n dertig secondes voordat de rest vertrokken zou zijn. Je kon de opluchting zien toen zowel Levi (godmod doei maar hij moet daar toch weg) als Arya aanwezig waren, hoewel ze het idee had dat Levi belangrijker was voor de rest van de groep.

Een warme douche klonk alles behalve onaangenaam. Terug in de wagen, net op tijd, zag Levi dat niet iedereen er zo goed vanaf gekomen was als hij en Arya. Één van zijn mannen hing meer in de wagen dan hij daadwerkelijk zat en het was wel logisch als je de grote wonden op zijn lichaam zag. Veel bloed, vooral. Terwijl ze al wegreden, liet Levi iemand het bloeden zo goed mogelijk stelpen. Het was natuurlijk een wonder dat iedereen het überhaupt had overleefd, want deze missie was belachelijk geweest. De tegenstanders waren veel sterker geweest dan hij had gedacht en hij bedacht zich dat het maar goed was dat Arya mee geweest was, anders had dit hele verhaal toch erg anders af kunnen lopen. Met een stuk meer doden, om precies te zijn. Levi was blij dat dat niet het geval was.
Al snel waren ze thuis en er werden meer mensen gehaald om de zwaar gewonde collega te ondersteunen. Die was in goede handen. Voordat ze uit elkaar gingen, legde Levi een hand op Arya's schouder. 'Goed gedaan, maar dat wist je eigenlijk wel,' zei hij tegen haar, met een glimlach. Ze waren geen echte vrienden, maar ze had het nu eenmaal goed gedaan en dat verdiende een compliment. 'Ik zou de douche claimen als ik jou was.'