Samuel Haily Jace Alia

Het was niet bepaald nodig dat ze een kus op d'r wang kreeg, maar ze kon er nog wel mee leven. Was beter dan verkracht worden of klappen krijgen. Uiteindelijk kreeg ze toch de kleren die ze gevraagd had -eerlijk gezegd had ze ook niet anders verwacht- en zelfs hakken kreeg ze erbij. Alleen waren die niet hoog genoeg. Zou ze straks wel iets over zeggen, eerst ervoor zorgen dat ze de pijnstillers kreeg, anders kon ze er niet eens op lopen. 'Hier krijg je trouwens wel een paar extra dagen mee, pijnstillers halen we zo op.' Dat mocht ze hopen dat ze een aantal extra dagen kreeg, maar dat zou waarschijnlijk niet gebeuren na vanavond. Dacht hij echt dat ze zo goed naar hem luisterde dat ze dit zou doen? Een professioneel paaldanseres liet zich niet in het rond commanderen en ging zeker niet gewoon wat met haar kontje schudden. Met flink wat moeite trok ze haar kleding aan, alleen was het serieus onmogelijk om haar topje aan de achterkant te strikken. 'Trouwens,' begon hij, 'als je na een uurtje geen zin meer hebt mag je dat ook gewoon komen zeggen, dan verzin ik wel een uitvlucht voor je. Na een uurtje in die kleding hebben ze vast wel genoeg gezien.' Niet dat ze daar iets aan ging hebben, maar ze weigerde gewoon verder tegen hem te praten, in welk opzicht dan ook. Met haar hakken in de hand liep ze naar hem toe, draaide zo dat ze met haar rug naar hem toe stond en wachtte tot hij zelf het topje zou strikken. 'Zo strak mogelijk,' zei ze er nog achteraan. Zuchtend stond ze daar, wachten tot hij het zelf zou strikken en verder geen aandacht aan hem besteden. 'Ik wil trouwens ook een elastiekje hebben.'

Ze zouden er zo aankomen en Sam had goed nieuws? Waarschijnlijk bedoelde hij dan gewoon dat dat wicht van hem zou doen wat hij van haar wilde, hoewel Jace nog niet zeker wist of hij dat moest geloven. Ach, misschien moest hij Alia dan ook maar eventjes halen, konden de meiden meteen wat eten. Zuchtend liep hij terug naar boven, hij moest altijd op en neer lopen omdat hij dingen vergat en dat was zeer ergerlijk, maar ook wel zijn eigen schuld. Eenmaal in zijn kamer zag hij dat Alia duidelijk interesse in zijn boeken had, maar dat mocht ze van hem opzich wel, aangezien ze daar toch lag zonder iets te kunnen. Simpele beweging, losse boeien en hij tilde het meisje op, om weer terug naar beneden te lopen. Beneden liet hij het meisje op een van de keukenstoelen vallen en begon te zoeken naar eten. Er was genoeg te eten, maar het was makkelijker als ze pas besloten wat te eten, als Sam en zijn meid er ook waren. 'Water of cola?' Uit ander drinken kon ze niet kiezen, maar dit zou genoeg moeten zijn. Water zou het waarschijnlijk worden want hij wist niet zeker of ze cola zou lusten, daar zag hij haar ook eigenlijk niet echt voor aan. Maar hij kon het mis hebben, natuurlijk.

Opnieuw voetstappen, waarna de boeien losgemaakt worden en zich zonder tegen te stribbelen liet optillen. Waar ze heen gingen? Had ze geen flauw idee van, maar toen ze echter op een stoel gezet werd in een kamer dat wat van een keuken weghad, was het goed mogelijk dat ze wat te eten en te drinken kreeg. Cola of water, kijk, ze mocht kiezen en ze had het niet echt voor prik, dus dan maar water. 'Water,' fluisterde ze, waarna ze ook deze kamer doorzocht met haar ogen. Een keuken, niet meer niet minder. Waarom ze hierheen gebracht was, wist ze ook niet, maar Jace had vast een goede reden. 'Bedankt voor de boeken trouwens,' aarzelde ze, 'ze waren interessant.' Tja, nu ze toch mocht praten wanneer ze dat wilde, kon ze er maar beter gebruik van maken. Niet dat het veel uit zou maken wat zij nou precies van de boeken vond, hoor, maar dan nog. Misschien vond hij het wel fijn, prettig of aangenaam om te weten wat iemand nou precies van zijn boeken vond. Dat iemand de moeite had genomen om ze ook te lezen. Misschien schreef hij zelf ook, heel misschien. Zou wel kunnen, er waren vast nog veel dingen die ze niet over hem wist. Omgekeerd trouwens ook, maar dat maakte niet uit. Niet zo heel veel. Hij hield vast bewust afstand van iedereen, wat ook logisch was. Geen hechtingen, of zo. Strookte niet met wat hij deed, hoe hij was. Nou ja, water. Water. En iets eten, of zo. 

Ze draaide zich met haar rug naar hem toe, waarna hij goed ging zitten en het topje strikte, zo strak als mogelijk was. En een elastiekje, kon ze ook wel krijgen. Hij stond op, liep weer naar zijn slaapkamer en haalde een zwart elastiekje uit één van de lades, waarna hij het aan het meisje gaf, haar over zijn schouder tilde en naar beneden liep. 'Ik draag je trouwens omdat jij net zelf vertelde dat je amper kon lopen,' mompelde hij, aangezien hij wist dat ze daar een hekel aan had. Nou ja, beneden, keuken of zo. Eens hij daar was, zette hij het meisje naast de andere neer en liep naar de keukenkastjes, haalde daar een doosje pijnstillers uit en nam er drie, net te weinig voor een overdosis en precies het aantal om de avond te overleven. Hij gooide ze naar Haily toe en richtte zich tot Jace, waarna hij even grijnsde. 'Over een danseres hoef je je geen zorgen te maken, ze koos er zelfs bijpassende kleren bij. Ik moet wel zeggen dat ik dat niet had verwacht, maar ik denk dat Black daar alleen maar tevreden mee zou zijn. Hij liep naar de koelkast, nam een flesje limonade en gooide een flesje water naar Haily toe. Goed, als ze niet wilde drinken was dat haar probleem en hij zou zich daar niets van aantrekken. Hoe koppiger ze was, hoe meer gevolgen ze zou moeten dragen. En dat was dus niet zijn probleem. Hij draaide zijn eigen flesje open en nam meteen een grote slok, waarna hij het dopje er weer opdraaide en het flesje op de tafel plaatste.

Haily kon er niet tegen dat hij zo tegenstrijdig was, hij gaf haar wel het elastiekje dat ze wilde hebben, maar tilde haar daarna ook over zijn schouder. Wat iets was waar ze echt een verschrikkelijke hekel aan had, want ze hield er niet van als mensen haar aanraakten en hij tilde dat naar een ander niveau. 'Ik draag je trouwens omdat jij net zelf vertelde dat je amper kon lopen.' Wat een slecht excuus was dat nou weer? Echt, slechter had ze nog niet verteld. 'Desnoods val ik van de trap af, dat heb ik nog liever dan dat jij me draagt.' Het was wel zo? Uiteindelijk werd ze dan toch in de keuken neer gezet, naast dat andere meisje, waarbij hij haar ook een flesje water toe gooide. Niet dat ze echt de neiging had om het te drinken, maar echt een keuze had ze niet. Of ze moest vanavond willen flauwvallen tijdens haar optreden. ''Over een danseres hoef je je geen zorgen te maken, ze koos er zelfs bijpassende kleren bij. Ik moet wel zeggen dat ik dat niet had verwacht, maar ik denk dat Black daar alleen maar tevreden mee zou zijn.'' Opeens drongen de eerder gezegde woorden -die niet eens voor haar bedoeld waren- tot haar door en onmiddellijk verslikte ze zich in het water. Wat ze helemaal uitproestte en verontwaardigd keek naar Sam. 'Black? Grapje zeker? Ik treed niet voor hem op en al zeker niet voor zijn mannen, je zoekt maar een andere danseres.' Koppig sloeg ze haar armen over elkaar en zette haar nagels in haar eigen huid. Black. Zijn mannen. De mannen die er in feite verantwoordelijk voor waren dat zij Hostess was geworden van de club waar ze werkte, hoofd van de danseressen, omdat zij Hana hadden omgebracht. Hana was haar lerares geweest en een vriendin, ooit zou ze wraak krijgen, maar ze zou niet voor hen dansen.

Ze wilde water, dus kreeg ze net als dat wicht van Sam een flesje toegeworpen. Of eigenlijk zette hij het naast haar neer want hij wist niet hoe goed haar reflexen waren, maar ze kreeg water en daar ging het om. 'Bedankt voor de boeken trouwens,' aarzelde ze, 'ze waren interessant.' Moest hij daar nu op in gaan? Nee, dat was eigenlijk alleen maar geweest om haar te paaien, te laten denken dat ze een soort van veilig was. Hoewel ze het wel was terwijl ze deed wat ze moest doen en niet tegen hem in ging, zoals die andere dat nu bij Sam deed. Grinnikend draaide hij zich om, om toch wat te eten te zoeken. 'Sam, Alia en dat kind waarvan ik de naam niet weet, lusten jullie allemaal roerei of niet?' Jace was ondertussen al eieren uit de kast aan het halen en zette een pan op het vuur. 'En Sam, mág je wicht eten of niet?' Ja, dat was ook nog maar de vraag, aangezien ze net geweigerd had om toch te gaan dansen. Moest Sam trouwens zelf maar weten, hij ging het gewoon maken en als mensen het niet op wilden eten, dan was dat hun eigen schuld. Of, die van Sam. Oké wat deed hij nou weer moeilijk. Ondertussen richtte hij zijn blik op Alia, wachtend op haar antwoord of ze nou wel of geen ei lustte en zo niet, moest hij uitzoeken wat ze anders te eten zou krijgen.

Hij grinnikte bij het zien van Haily's reactie, alsof het een onaangename verrassing was. Glimlachend liep hij naar haar toe, knielde neer en keek haar met een grijns aan. 'Wel wel, zo te zien heeft iemand al eens eerder kennis gemaakt met Black.' Hij schoof de pillen van het tafeltje af, zodat ze er niet meer bij kon en tilde haar toen over zijn schouder. 'En Jace, voor mij is dat prima, maar voor lieve Haily hoef je niets klaar te maken.' Hij liep de kamer uit, hield het meisje stevig vast en liep de gang door, viste de sleutel uit zijn zak en opende de deur van de kamer waar enkel een bed te vinden was. O, en handboeien waren er ook. Hij grinnikte, gooide het meisje op het bed en klikte haar handen vast aan het bed. 'Jammer dat je niet veel keuze had, lieve schat.' Met die woorden trok hij haar puntige hakken uit, zodat ze zeker niemand kon verwonden en liep de kamer weer uit, deed de deur op slot en liep weer naar Jace en zijn meid. 'Ik denk dat ze de danseres niet heel erg zullen missen, misschien vinden ze dat zelfs nog beter. Tenzij jouw meid twee dingen kan doen?' Hij keek het meisje dat de hele tijd stil was blijven zitten doordringend aan, waarna hij een wenkbrauw ophaalde en weer bij Jace ging staan. 'Koppig kind is het, benieuwd of ze zo koppig blijft na deze avond.' De danseres zou echt niet gemist worden, als Black kon kiezen tussen aanraken en kijken, wist hij het wel. De overige mannen ook, trouwens. Al wist hij niet precies of hij die mannen ook aan hun trekken wilde laten komen. Black dan. Op dat vlak was hij wel redelijk egoïstisch, of tenminste, dat dacht hij. Hij had nog nooit een meid van hem cadeau gedaan aan de lusten van Black, misschien kregen ze er wel een extra beloning voor.

Zo snel als Haily gekomen was, zo snel was ze ook weer weg. Ze kromp in elkaar toen de andere jongen zo dichtbij was gekomen en keek verward naar de pillen. Toen de jongen weg was, richtte ze zich tot Jace. 'Roerei is goed,' aarzelde ze. Nog geen seconde later kwam de andere jongen weer binnen en ze probeerde zijn blik te ontwijken, al was ze net iets te laat en had ze een paar seconde oogcontact gehad met hem. Een doordringende blik, waarna ze wegkeek en hij ook wegliep. Wat hij had gezegd had haar ook wel angst aangejaagd en ze wilde niet weten wat er met Haily zou gebeuren. Nerveus tikte ze met haar voet op de grond en probeerde de twee jongens qua oogcontact te ontwijken. Nee, helemaal alleen met die twee zitten was niet bepaald fijn. Benauwd was een beter woord. Haily, geen danseres, maar iets beter dan dat. Haily die weg was. Ze kromp nog iets verder in elkaar en voelde hoe haar lichaam zachtjes trilde. Ook toen ze het flesje water nam, merkte ze dat de inhoud zachtjes heen en weer bewoog en om er zeker van te zijn dat ze niet zou morsen en de hele inhoud over zichzelf zou gieten, liet ze het flesje staan. Ze drukte haar nagels zachtjes in de huid van haar been, om haar handen te laten ophouden met trillen, maar het resultaat was enkel dat ze zichzelf pijn deed. Dan maar hopen dat dit snel voorbij was, dat Haily in orde was. Haily. Ze had de naam opgevangen, al herkende ze hem wel. Misschien. Had ze haar naam gezegd toen ze in de boom hadden gezeten? Vlak voordat... Nee, nee. Niet terugdenken. Geschrokken hield ze haar adem in, terwijl ze stevig op haar lip beet en haar ogen stevig dichtdrukte.

Koppig keek ze hem aan terwijl hij voor haar neer knielde. Wat hij ook zei, ze ging niet optreden voor Black en zijn mannen. De laatste die dat gedaan had, was binnen een paar uur gestorven en daar hoefde ze niet bij te horen. Liever niet. 'Wel wel, zo te zien heeft iemand al eens eerder kennis gemaakt met Black.' Goh, leek het daar op? Want een slimme jongen was het toch. 'En Jace, voor mij is dat prima, maar voor lieve Haily hoef je niets klaar te maken.' Zuchtend bleef ze liggen over zijn schouder. 'Je kickt erop om me te dragen, of niet? Of je geilt erop, dat is ook een optie, kies zelf maar welke je leuker vindt.' Het maakte nu toch niets meer uit, want zodra hij de kamer binnen liep en haar op het bed gooide, om haar handen ook nog eens vast te maken, wist ze dat ze toch de verkeerde keuze had gemaakt. 'Jammer dat je niet veel keuze had, lieve schat.' Woedend keek ze hem aan, maar gaf geen reactie. Wat kon ze nog zeggen dan, dat hij haar los moest maken en ze wel voor Black ging dansen? Dat wilde ze niet, dit anders ook niet. Het was gewoon een slechte keuze om te maken, allebei de keuzes wilde ze niet en dan moest je afwegen welke erger was. Waarschijnlijk was het verkrachten erger, maar nu had ze niet echt meer een kans om daar verandering in te brengen. Ugh, dan werd ze maar verkracht door die moordenaars hoor, ergens had ze nog wel de trots dat ze niet voor hen ging dansen. Hoewel ze nog niet zeker wist of die trots zou houden zodra ze bij haar in de kamer kwamen, maar dat maakte even niet uit. Nog niet.

'En Jace, voor mij is dat prima, maar voor lieve Haily hoef je niets klaar te maken.' Punt was dat Jace al alle eieren erin had gedaan, maar dan had iemand maar meer eten. Bovendien kende hij Sam goed genoeg, hij wist dat het meisje nog één kans zou krijgen vlak voor Black er zou zijn, dus misschien moest ze ooit nog wat eten. Ooit. Het was ook zo vervelend als ze flauw viel tijdens het dansen, of wanneer mensen met haar bezig waren, dat zouden ze vast niet appreciëren. 'Roerei is goed,' ze had ook niets anders gekregen en iets anders had ze ook niet hoeven willen, dus het was slim dat ze het toch wel goed vond. Niet snel daarna kwam Sam ook al weer terug en Jace had de neiging zichzelf tegen zijn hoofd te slaan. Waarom was het zo druk in de keuken? 'Ik denk dat ze de danseres niet heel erg zullen missen, misschien vinden ze dat zelfs nog beter. Tenzij jouw meid twee dingen kan doen? Koppig kind is het, benieuwd of ze zo koppig blijft na deze avond.' Bijna verslikte hij zich in het drinken dat hij naar binnen goot. 'Alia gaat niet dansen, ik heb gezegd tegen haar dat het niet hoefde en daar houd ik me aan, zolang zij zich ook aan de afspraken houdt.' Ondertussen was er zelfs nog een sms'je binnen gekomen, waarin stond dat Black en zijn mannen er al binnen een uur zouden zijn. 'Sam, binnen het uur zijn ze er, ik ga Alia klaarmaken.' Heel eventjes verdween hij in de kast, om daarna weer terug te komen en de eieren af te maken. Voor alle drie pakte hij een bord en stak het Sam en Alia toe.

Niet dansen dus, maakte niet zoveel uit. Misschien wilde Haily nog niets iets anders, moest hij straks maar even gaan vragen dan. Of haar gewoon aan haar lot overlaten, was ook een optie, maar zo gruwelijk was hij niet. Net niet. Over een uurtje kwamen de mannen, dus misschien tien minuten voordat ze aankwamen even Haily een bezoekje brengen. Hij nam het bord van Jace aan, knikte toen als een soort van bedankje en begon te eten. Het viel niet te ontkennen dat Jace's kookkunsten stukken beter waren dan die van hem en hij was dan ook maar al te blij dat ze samenwerkten, of ja, ongeveer. 'Trouwens, als je nog wat goede flessen zoekt voor vanavond, ik geloof dat er in de wijnkelder nog een aantal liggen die wel geschikt zijn. Als je wilt ga ik zo wel even kijken.' Hij nam nog een hap, binnen een mum van tijd was ook zijn hele bord leeg en grinnikte hij even. 'Weetje, ik ga nu wel kijken.' Hij nam zijn bord van tafel, plaatste dat op het aanrecht en liep de keuken uit, richting kelder. Wijnkelder. Zorgvuldig liep hij de trap af, waarna hij kwam waar hij moest zijn. Het was niet zo dat hij erg veel kennis had van wijn, maar met één van de oudste flessen die er lagen kon je vrijwel niets verkeerd doen. Wijn was tenslotte ook gewoon maar wijn. Hij betwijfelde of één fles voldoende zou zijn en nam daarom nog een tweede, die hij, samen met een fles whisky, weer mee naar boven nam. Hij zette ze gewoon op een kastje, wachtend tot Jace zou zeggen waar ze nou precies zouden gaan zitten. Black en zijn mannen waren nu ook niet van de minste en Jace had vast wel een goede ruimte voorzien, al bleef hijzelf even in de gang wachten aangezien Jace volgens hem even wat privacy nodig had.

Ook zij nam het bord aan en begon langzaam, tergend langzaam te eten. Gewoon omdat ze niet wilde morsen, de boel niet vuil wilde maken. Zenuwachtig, dat was het. Ongeveer. Gewoon omdat het ongemakkelijk was om hier met twee van zulke types te zitten, eentje die ze niet kende en de andere die ze ongeveer kende. Gelukkig ging de eerste snel weg en kon zij haar bord rustig leegeten, op een normaal tempo. Niet te snel, niet te traag. Ze moest trouwens toegeven dat het best lekker was, iets wat ze niet had verwacht. Goed, een tijdje later was haar bord leeg en volgde ze het voorbeeld van de andere jongen op. Ze kwam overeind, liep naar het aanrecht toe en zette het bord daar neer, waarna ze glimlachte bij het feit dat de andere jongen waarschijnlijk een tijdje wegbleef en zij zich iets comfortabeler kon voelen. Al wist ze niet voor hoe lang, de mannen waren onderweg en als ze Jace moest geloven zouden ze er over een klein uurtje zijn. En Jace ging haar ook nog klaarmaken. Hoe? Wist ze niet, maar ze geloofde dat zij het niet al te fijn zou vinden. Zeker niet als ze zo'n pakje als dat van Haily aangetrokken kreeg. Nee, mocht niet, dan zou ze zich écht oncomfortabel voelen en zeker op haar benen staan trillen. En dat terwijl ze moest serveren, nee, nee. Niet handig en dat zou Jace ook wel weten, hoopte ze. Ze beet zachtjes op haar lip en draaide zich om, waarna ze naar Jace keek en zijn blik deze keer niet ontweek.

Haily was woedend dat Samuel haar hier zo achter had gelaten, maar wat kon ze ertegen doen? Helemaal, helemaal niets. Hij was sterker, kende de schuilplekken in dit huis beter en wist waarschijnlijk beter hoe het menselijk lichaam in elkaar zat. In ieder geval wist hij beter waar je iemand goed pijn kon doen, hoewel Haily dat éne plekje bij de man natuurlijk ook wel kende. Dat was niet heel moeilijk, iedere man die niet gecastreerd was, had dat kwetsbare plekje. Zou ze hem ergens in kunnen evenaren, op dit moment tenminste? Wat nou als ze nog een kans kreeg om danseres te zijn, zou ze die mannen dan terug kunnen pakken? Opeens doemde een heel idee in haar op en een glimlach kwam op haar gezicht te staan. Vrijwel meteen kwam er een gil uit haar mond. Haily kon zeker ook zingen en wist dus ook de hoge C te halen, een noot die glazen kon breken en ze wist zeker dat Sam het zou horen. Alia en Jace ook. Trouwens wat verwachtten ze eigenlijk van dat andere meisje? Niet dat het voor Haily uitmaakte, maar die zag er nog banger uit dan dat Haily was en ze gunde het haar niet om hetzelfde door te maken, omdat Haily ongehoorzaam was. Ongehoorzaam, alsof ze een hond was. Nou, bijten was nog best wel een optie als ze iets wilde bereiken, dus zo'n vreemde conclusie was dat niet eens. Jammer dan, ze was geen hond, dan nog eerder een kat die haar nagels uit sloeg.

'Trouwens, als je nog wat goede flessen zoekt voor vanavond, ik geloof dat er in de wijnkelder nog een aantal liggen die wel geschikt zijn. Als je wilt ga ik zo wel even kijken.' Jace had nog niet eens gedacht aan drinken, eerst moest Alia klaar gemaakt worden. Hij trok het meisje mee en bekeek haar lichaam eens goed, waarna hij zonder enige moeite haar shirt over haar hoofd heen trok en opnieuw alles bekeek. Haar bh was goed genoeg en ze had een strakke spijkerbroek aan, dus zo kon ze er wel mee door. 'Je shirt mag pas weer aan als ik het zeg, doe je hem aan vóór mijn teken, dan krijg je hetzelfde als Haily. Ik hoop dat dat duidelijk genoeg is.' Dreigen. Zo leuk om te doen. Tenminste wel voor Jace, voor Alia misschien iets minder maar dat maakte voor hem toch niet zo heel erg veel uit. Eigenlijk helemaal niet. Daarna draaide hij zich om naar Sam, die ondertussen wijn en whiskey op het aanrecht had gezet. De witte wijn ging in de koelkast, rode wijn bleef op het aanrecht en whiskey werd in de schaduw gezet. Zo, dat moest voldoende zijn. 'Alia let op, deze glazen,' hij duidde de normale wijnglazen aan, ' horen bij wijn, de grote zijn voor wit en de wat kleinere voor rood. Die hele kleine glaasjes daar zijn voor de whiskey en je moet ze niet al te vol schenken, want zo hoort dat niet. Vragen?' Nieuwsgierig keek hij het meisje aan, benieuwd of ze wist hoe je drinken hoorde te doen. 'En schud wat met je kont als je langs loopt, dan krijg je een stuk minder gezeik en dus ook minder problemen.' Zolang de mannen mochten kijken, maar niet aanraken, was het niet heel erg. Maar als er niets te kijken was en ze mochten er niet zelf voor zorgen, dan konden ze nog wel eens vervelend worden en daar had niemand behoefte aan. 'Sam, nog een kwartier,' mompelde hij.

Een gil vulde zijn oren en hij slaakte een geërgerde zucht, waarna hij even gniffelde om het meisje dat zo te zien niet erg comfortabel leek te zijn met het feit dat ze halfnaakt door het huis moest gaan lopen. Ach, niet zijn probleem. Evenmin dat van Jace. Goed, eerst de giller eens opzoeken. Zeggen dat dat kind haar muil moest houden, zoiets. Hij nam de sleutel uit zijn zak, stopte deze op de deur en duwde deze open, waarna hij in de deuropening bleef staan. 'Als je je bek niet kan houden, zorg ik ervoor dat je niet meer kan gillen, goed? Wat moet je,' zei hij ietwat geïrriteerd. 'Trouwens, als je gaat zeiken om het feit dat ik je hier vastgebonden heb, bedenk dan even dat het verdomme jouw fout is, goed?' Ja, oeps, misschien was hij net een beetje té geïrriteerd. Ach, maakte hem ook niet uit wat zij ervan vond. Gewoon het feit dat ze irritant bleef doen, zat hem behoorlijk dwars. Hij zuchtte, sloot de deur achter zich en ging naast haar op het bed zitten. 'Waarom blijf je zo koppig, Haily? Heb je niet door dat het al lang geen nut meer heeft en je het jezelf alleen maar moeilijker maakt? Wat heb je meegemaakt, dat je zo'n muur om jezelf opstelt en er geen barst in durft te laten komen?' Eigenlijk was hij nu best serieus bezig, hij bewaarde de nodige afstand, raakte haar niet aan - terwijl hij dat wel zou doen als op haar inspeelde, maar dat deed hij nu niet. Gewoon, een serieus gesprek en het was aan haar de keuze of ze irritant zou blijven doen, maar dan was ze vrijwel haar enige kans op een béétje medeleven kwijt. Hij hield zijn hoofd een beetje schuin, keek het meisje bedenkelijk aan en wachtte op antwoord.

Zonder iets te kunnen doen werd haar shirt omhoog getrokken, waarna Jace's ogen over haar lichaam gleden en zij zijn blik ontweek. Haar shirt mocht niet meer aan, waarna ze ontzet haar ogen schudde en met dezelfde blik in de ogen van Jace keek. En wat hetzelfde als Haily? De kleding of het andere waarvan ze niet eens wist wat het was? Veel tijd had ze niet om erover na te denken, Jace gaf een uitleg over de glazen, waarna hij haar ook nog eens vertelde om bepaalde dingen te doen tijdens het serveren. 'Jace?' begon ze. 'Je zei dat het gewoon serveren was, niet dit. Ik bedoel... Niet zo.' Ze voelde hoe ze moeite had met spreken en hoe haar stem er zachtjes onder leed en soms een bepaalde toon oversloeg, maar ze moest het zeggen, weten, vragen. Ze wist niet eens of het zo wel zou lukken. 'En wat zoals Haily?' fluisterde ze. Het was niet echt dat het antwoord haar tevreden zou maken, gerust zou stellen, maar toch. Zekerheid, dat wilde ze vrijwel altijd. Had hij gelogen toen hij zei dat het gewoon bedienen was en niets anders dan dat? Ja, ja. Gelogen had hij en dat had haar in de war gebracht, haar weer geslotener gemaakt dan ze al was. Ze wilde dit niet doen zo, ze voelde zich oncomfortabel. Nu al, in haar eigen lichaam. Dus wat zou het dan straks zijn, als er nog eens anderen op toekeken? Haar hele lichaam afspeurden met hun ogen alsof het gewoon normaal was en iedereen het deed? Ze zette een paar stappen achteruit, schudde haar hoofd en voelde hoe ze wankelde onder de stress, de angst en het onophoudelijke trillen van haar lichaam, dat met elke seconde erger werd. Uiteindelijk stond ze tegen een muur gedrukt, voelde hoe een paar tranen omlaag liepen en zakte door haar knieën, kwam om de grond te zitten en sloeg haar armen beschermend om zich heen. Niet zo, niet zo.

Het duurde toch echt niet lang voordat Sam terug was, ze wist wel dat haar gillen zou helpen. Hielp altijd, mensen konden het nimmer negeren. 'Als je je bek niet kan houden, zorg ik ervoor dat je niet meer kan gillen, goed? Wat moet je. Trouwens, als je gaat zeiken om het feit dat ik je hier vastgebonden heb, bedenk dan even dat het verdomme jouw fout is, goed?' Haar fout. Háár fout?! 'O, dus dan is het zeker ook míjn fout dat je mij hebt uitgekozen als je slachtoffer?' Ze snauwde het op precies dezelfde toon terug naar hem, waarna ze hem als een arend in de gaten hield. Hij kwam dichterbij en daar hield ze niet zo van. 'Waarom blijf je zo koppig, Haily? Heb je niet door dat het al lang geen nut meer heeft en je het jezelf alleen maar moeilijker maakt? Wat heb je meegemaakt, dat je zo'n muur om jezelf opstelt en er geen barst in durft te laten komen?' Wilde hij dát weten? Nou, kon hij krijgen ook. 'Wat dacht je van een vader die zichzelf ophing en ik degene was die hem vond, een vriendin die overleed aan kanker, een andere vriendin die is verkracht en vermoord door Black's mannen en o, daar ben jij ook nog.' Haar toon was zo vals dat je bijna niet zou geloven dat ze het meende, maar je hoefde maar een kleine blik in haar ogen te werpen en je zag dat ze de waarheid sprak. Oké, er was natuurlijk nog meer en er gingen ook nog wel dingen gebeuren, maar die hoefde hij niet te weten. In feite hoefde hij niets te weten en dat was waarom ze deze dingen zo hatelijk zei, om hem duidelijk te maken dat hij zich er verder niet mee moest bemoeien. Anders zou ze zo weer een opmerking over zijn moeder maken, daar had ze echt geen problemen mee.

'Jace? Je zei dat het gewoon serveren was, niet dit. Ik bedoel... Niet zo.' Je kon meteen aan haar zien dat ze in haar schulp ging kruipen, het was zó overduidelijk en dat kon hij er even niet bij hebben. Gewoon niet. Onmogelijk. Niet nu. Waarom nu? Kon niet. Mocht niet. 'En wat zoals Haily?' Ondertussen was ze tegen de muur onderuit gezakt en Jace liep op het meisje af, knielde voor haar neer en pakte haar handen in die van hem. 'Luister Alia, Haily is danseres of voor hun een persoonlijke hoer, dat ga ik je niet aandoen. Wat ik dan wel van je verwacht is dat je een beetje uitdagend voor die mannen bent. Als je dat niet bent, als ze niets hebben om naar te kijken, dan zullen ze je willen nemen en dat sta ik niet toe. Maar als je ze gunt een beetje te kunnen kijken, dan zullen ze niets proberen en ben je dus veiliger. Ik weet dat het bijna als de omgekeerde wereld klinkt, maar het is echt zo. Je kan het, dat beloof ik je. En ik heb al beloofd en ik doe het nog een keer, ze zullen je niet aanraken. Echt niet. Oké?' Hij keek niet recht in haar ogen want hij wist dat ze dat niet fijn vond, maar hij keek haar wel aan. Vreemde combinatie, maakte niet uit. Niets maakte uit als Alia niet deed wat de bedoeling was. Zonder haar konden ze het wel schudden. Beide meiden waren nodig om ervoor te zorgen dat alles goed ging, sowieso één van de twee moest kunnen bedienen en dat was Alia, aangezien hij dat Haily nog niet zou doen. Nooit, eigenlijk. Gelukkig hield Sam zich met haar bezig, hij zou persoonlijk geen zin hebben in al dat gezeik.

Bedenkelijk bleef hij het meisje aankijken toen ze haar verhaal deed en om eerlijk te zijn begreep hij wel waarom ze niet wilde dansen. Wat haar vriendin betrof, had hem toch enigszins verward. Zij mocht dan beledigende opmerkingen maken terwijl zij haar vriendin kwijt was? Logica was ver te zoeken en hij dacht even na. 'Kijk, als jij danst en laat me even uitspreken, een uurtje, niet meer en er dus zo voor zorgt dat wij aan die opdracht komen, mag jij daarna bepalen hoe ik hem afmaak. Jace hoeft het niet te weten, maar als het zo diep bij je ligt, wil ik dit gerust voor je doen.' Hij mocht Black niet echt, die gozer kickte op al zijn meiden en daar wilde hij niet van weten, dus misschien was het wel goed om een andere persoon in te schakelen en Black uit te schakelen. 'En ik beloof je dat ik ervoor zorg dat hij je niets doet, desnoods blijf ik de verdere avond bij je, al denk ik dat je dat niet echt wilt.' Hij glimlachte even, een oprechte glimlach. 'Goed, hebben we een afspraak?' Hij nam het sleuteltje al uit zijn zak, speelde er wat mee en wachtte op antwoord. Hij was nu best aardig, vond hij zelf. Vooral omdat het Haily was en hij normaal een valse opmerking naar haar hoofd zou gooien - wat omgekeerd ook het geval was. Maar ach, maakte nu even niet uit. Een schone lei, weliswaar, al was dat niet echt mogelijk en dat wisten ze allebei. 'En het probleem wat mij betreft, daar kan ik je niet verder bij helpen. Maar denk aan de vrije dagen die je krijgt, zijn die het niet waard om even te bewijzen dat je sterk genoeg bent? Te tonen dat je niet zwak bent en daar gewoon te staan?'

Toen hij haar handen vastnam, trok ze de hare vrijwel meteen terug, maar ze luisterde wel naar wat hij te zeggen had. Ze veegde haar tranen, kwam overeind en streek haar broek glad. 'Zal wel moeten dan, zeker?' mompelde ze, waarna ze grinnikte en naar de flessen liep, zichzelf een glas whisky inschonk en dat in één teug naar binnen goot. Vrijwel meteen voelde ze zich licht worden in haar hoofd en zette ze het glas naast zich neer, waarna ze vrolijk naar Jace toeliep, precies op de manier zoals hij eerder beschreven had en daarna een kus op zijn wang drukte. Ze begon te giechelen en keek de kamer rond. 'Zo zal het misschien beter lukken,' zei ze, nog steeds giechelend. 'Iets drinken, monseigneur?' Ho, wat alcohol kon doen. Nou ja, was niet erg onlogisch aangezien ze zichzelf én iets teveel ingeschonken had en ze nog nooit gedronken had. Ach, als ze nog vager dacht dan eerst, zou ze vast wel kunnen doen wat ze moest doen. Gedachten op nul, door de alcohol die nu in haar bloed stroomde. Ze was wel nog stabiel, hoor. Wandelen op een rechte lijn kon nog wel, dus de mannen bedienen en tegelijkertijd wat met haar kont schudden kon ze wel. En o kijk, ze was alweer vergeten dat ze enkel een spijkerbroek en wat ondergoed droeg. Wat gezellig nou! En ze zouden haar niet aanraken, mochten ze niet. Ha. Pechvogels. Waar had ze zich zo druk om gemaakt? Ze zouden alleen kijken, geil worden en niet eens van die opeens heel klemmende broek afraken. Wat een sukkels toch. Hihi. Ze ademde diep in, keek Jace nog steeds glimlachend aan en hoorde op dat moment de deurbel gaan. 'O kijk, daar zijn ze al.'

'Kijk, als jij danst en laat me even uitspreken, een uurtje, niet meer en er dus zo voor zorgt dat wij aan die opdracht komen, mag jij daarna bepalen hoe ik hem afmaak. Jace hoeft het niet te weten, maar als het zo diep bij je ligt, wil ik dit gerust voor je doen.' Had hij dan echt niet geluisterd? Nee, hij had niet geluisterd. Black's mánnen, niet Black zelf, die had ze nog niet eens ontmoet. Nooit, hij kwam niet in de bar waar ze werkte en waar zijn mannen hun hoeren vandaan haalden. 'En ik beloof je dat ik ervoor zorg dat hij je niets doet, desnoods blijf ik de verdere avond bij je, al denk ik dat je dat niet echt wilt.' Vrijwel onmiddellijk schudde ze haar hoofd, hij hoefde inderdaad niet bij haar te blijven. Dat was teveel moeite, moeite die ze van hem sowieso niet hoefde te hebben. 'Goed, hebben we een afspraak?' De twijfeling was zichtbaar, maar die verdween ook weer erg snel. 'Je hoeft Black niet te pakken, tegen hem heb ik niets, maar we hebben een deal. Alleen wil ik nog steeds die pijnstillers van je hebben anders kan je wedden op hoelang het duurt voordat ik van je tafel af val. Ja, ik wil een tafel om op te staan, dat is makkelijker om uitdagend te zijn. En geef me mijn hakken terug.' Ze had niet veel eisen hoor, dat viel nog best wel mee. Toen hij over zichzelf begon knepen haar ogen ietsje samen. Misschien was ze dan een paar dagen vrij, maar ze moest nog steeds bij hem in huis blijven en daar was ze het niet mee eens. Echter, hij zou haar geen pijn doen in die dagen en ze kon dus bijna zijn gehele huis afbreken. Steen voor steen. Dat zou pas mooi zijn. Ja, daar kon ze wel eens plannen voor gaan maken.

'Zal wel moeten dan, zeker?' Eigenlijk wel ja, maar daar ging het nu even niet om. Jace wilde niet dat ze naar de whiskey greep, maar hij was te laat om het tegen te houden en langzaam ging zijn wenkbrauw omhoog. Duidelijk, overduidelijk kon ze niet tegen alcohol en dat zou ze waarschijnlijk nooit kunnen, te zien aan hoe ze er nu op reageerde. Drama dit, echte gruwelijke drama, hij had niet verwacht dat ze zo goed met haar kont kon schudden. En ze hoefde er maar een klein beetje whiskey voor op te hebben. 'O kijk, daar zijn ze al.' Verdomme, de bel was inderdaad gegaan en Jace krulde Alia's haren nog een beetje door elkaar. Zo zag ze er wat wilder uit en dat was interessant voor mannen. Je moest niet vragen waarom, Jace snapte er soms ook helemaal niets van, maar dat maakte nu niet uit. 'Je komt pas als ik het zeg, duidelijk?' Hij keek haar doordringend aan, waarna hij uit de keuken verdween en de deur open deed. Eén van de mannen was overduidelijk Black, want hij was geheel in zwart gekleed en verder stonden er nog vier mannen om hem heen. Die hielden de omgeving in de gaten en beschermden hem, maar Black glimlachte alleen maar. 'Jace, leuk je eindelijk eens te ontmoeten. Waar is Samuel?' Zonder iets terug te zeggen liet Jace ze eerst nog binnen, gebaarde waar ze konden zitten en leunde tegen de muur. 'Sam komt zo wel,' hij wenkte naar Alia dat ze moest komen om drinken in te schenken. Hopelijk snapte ze het gebaar, anders zou hij haar harder aan moeten pakken.

Ze hadden een deal, mooi. Hij liep even de kamer uit, wierp een blik op de deur en zag dat de mannen aangekomen waren, waarna hij wat pijnstillers uit de kast nam en zich naar de keuken haastte voor wat water. Zo snel als hij weg was, zo snel was hij weer terug en hij maakte de boeien los, gaf haar de pillen en het flesje, waarna hij ook de hakken van de grond raapte en haar deze ook gaf. 'Tafel komt ook in orde en ik kan de mannen ook wel aan, zelfs nog makkelijker. Je komt maar wanneer je er klaar voor bent.' Hij glimlachte, stond toen op en zuchtte. 'Ik weet dat je het kan en ik ben trots op je, ja?' Hij liep de kamer uit, richting keuken waar de mannen reeds plaatsgenomen hadden en ging naast Jace zitten. Met een simpel knikje begroette hij zijn kompaan en deels gebruikte hij het ook als teken dat alles in orde was, waarna hij zijn hand uitstrekte naar de mannen en deze ook één voor één begroette. Jace's meid kwam de glazen al op tafel zetten, waarna ze netjes vroeg wie wat wilde hebben. Nou, hij moest toegeven dat ze het al best goed deed. 'Rode wijn volstaat,' zei hij, waarna hij opstond en een tafel ter beschikking zette voor Haily. 'Zoals jullie verwacht hadden, heb ik ook een danseres die er zo dadelijk aankomt. Is wel al een gewoonte, niet?' Hij grinnikte even en hoopte stiekem dat alles zou gaan zoals hij wilde, Jace zou zo het woord wel overnemen en aangezien hij goed was met woorden, zou hij dit wel in goede banen leiden. Deels.

De mannen namen allemaal plaats, waarna zij volgens de opgedragen regels netjes de glazen op tafel zette en de mannen grondig bestuderen. Bah, stonken uren in de wind die gozers, maar hey, ze moest niet zeuren. 'Wat wensen jullie te drinken?' vroeg ze, aan iedereen in het algemeen, maar eigenlijk was haar blik alleen op Jace gericht. De enige die ze zowat kende, die zei dat ze het wel kon. Ze had gedacht dat de alcohol haar voldoende zou helpen, maar de zenuwen gierden nog door haar lichaam. Het voordeel van het drankje was wel geweest dat ze zich niet zo oncomfortabel voelde. Ach. De mannen gaven aan wat ze wilden hebben, al liet Jace nog even op zich wachten. Ach, ze schonk de glazen in en ging toen wat verder van de tafel staan, wachtend tot Jace zou zeggen wat hij wilde. Ze pulkte wat in haar haren, draaide wat lokken tussen haar vingers terwijl ze zich afvroeg waar Haily nou precies was. Voordeel was wel dat ze kwam en dus niet opgesloten zat in een kamer, als prooi voor die stinkerds. Ze hield de hele tijd alleen Jace in de gaten, alsof het automatisch ging. Misschien hielp het om zich in te beelden dat alleen hij aanwezig was en dat de rest een vreemd hersenspinsel was. Helaas zat de werkelijkheid een stuk anders in elkaar en was dit één benarde situatie die ze nu even moest doorstaan, kwam wel goed. Als Haily kwam, dan pas.

Opeens verdween hij uit de kamer en Haily had de neiging hem voor van alles uit te schelden, waar haalde hij het lef... Hij kwam ook de kamer weer in. Blijkbaar viel het dus wel mee, want ze kreeg water en pijnstillers, waarbij hij ook haar boeien los maakte en haar hakken aan gaf. 'Tafel komt ook in orde en ik kan de mannen ook wel aan, zelfs nog makkelijker. Je komt maar wanneer je er klaar voor bent. Ik weet dat je het kan en ik ben trots op je, ja?' Beter was hij dat niet, want hij ging het niet zo leuk vinden wat haar plannen waren, maar gezien het feit dat hij dat nog niet wist, ging ze het hem ook niet vertellen. Het was een stuk makkelijker om hem onwetend te laten, dan werd ze tenminste niet meteen weer opgesloten. Een flinke slok en de twee pijnstillers verdwenen in haar mond, de hakken werden aangedaan en Haily's haar verdween in een strakke, hoge paardenstaart. Heel eventjes maande ze zichzelf tot rust, waarna ze de deur opende, sloot en naar de kamer liep. Zonder aandacht te schenken aan de mannen die naar haar omkeken, liep ze op de tafel af en stapte er elegant op. Het enige waar ze niet blij mee was, was dat ze herkend werd door de mannen én de man die Hana had verkracht en vermoord was er ook nog eens bij. Die ging problemen krijgen. Langzaam begon ze en haar bewegingen werden steeds vloeiender, waarna ze niet eens meer na hoefde te denken en ze haar eigen ritme volgde.

Alia deed het verbazingwekkend goed, iets wat hij misschien wel verwacht had, maar ze moest het toch nog maar even waarmaken. Dat was heel wat anders namelijk. Maar het ging goed, ze verzorgde het drinken en hoewel ze hem de hele tijd aan stond te kijken en een beetje nerveus leek, was hij trots op haar. Haily was ondertussen ook binnen gekomen en gaan dansen. Verbazing ten top, hij wist dat er meisjes waren die verschrikkelijk lenig waren, alleen wist hij niet dat dat bij Haily ook het geval was. Klein probleem hadden ze wel, je kon zien aan de mannen (de mannen van Black, niet Black zelf), dat ze haar herkenden en waarschijnlijk zou Haily hen dan ook herkennen. Sam zou op moeten letten dat ze niet iets ging proberen, maar ook dat die anderen niets bij haar zouden proberen, want anders kon hij het haar niet kwalijk nemen. Niet dat ze dan geen straf zou krijgen als ze iets terug deed, maar misschien wel minder straf. 'Dus Jace, Samuel, jullie weten waarom we hier zijn, dus laten we meteen maar tot de kern gaan. Ik wil jullie als privé moordenaars, de beloningen zullen bescherming, wapens, geld en vrouwen zijn, hoewel jullie duidelijk zelf ook voor je vrouwen kunnen zorgen.' Goedkeurend knikte hij naar de twee meisjes. 'Enige punt is dat we dan willen dat jullie eerst een opdracht voor ons voltooien, omdat dan jullie kwaliteiten getest worden tot het uiterste. Ik wil alleen de allerbeste.'

Hij glimlachte even naar Haily toen ze behendig de tafel opklom, maar schonk verder geen aandacht meer aan het meisje. Vond ze vast niet leuk en hij wilde het haar zo makkelijk mogelijk maken. Het enige probleem was wel dat de mannen haar wel degelijk leken te herkennen en het was dat ook goed mogelijk dat Haily op een plannetje had zitten broeden. Hield hij wel in de gaten, zo dadelijk. Voorlopig waren Black's woorden een stuk interessanter en wat hij zei, was wel verleidelijk. Al had hij momenteel geen nood aan vrouwen en kon hij deze gerust zelf ophalen - per slot van rekening had hij zo nog altijd de beste keuze. Nou ja, niet dat hij weerwoord zou bieden hoor. Zeker niet bij Black, maar goed. Jace mocht de vrouwen dan wel hebben, hij koos ze liever zelf uit. Wat je zelf doet, doe je meestal beter, dat was toch het gezegde? Hij wierp nog even een blik opzij, zag hoe Haily nog verrassend lenig was en keek toen de mannen weer aan. Enkelen hadden slechts interesse in Haily, wat hem argwaan bezorgde en ze het liefst van al de nek zou omdraaien. Niet dat ze niet mochten kijken, hoor, maar de manier waarop. Pech, ze mochten haar toch niet aanraken want dan brak hij eigenhandig hun ledematen. Opdracht of geen opdracht, dat waren de regels. Black, daarentegen, vestigde wel zijn aandacht op Jace en hem, op het gesprek in het algemeen. 'En wat mag de opdracht dan zijn?' vroeg hij, terwijl hij zijn hoofd lichtjes schuin hield. Tja, nieuwsgierigheid was iets wat hij niet kon bedwingen, maar het maakte hem niet uit. Het betekende gewoon dat hij benieuwd was, enthousiast. En in zijn zaak was dat alleen een voordeel, dus eigenlijk moest Black blij zijn dat hij zo toehapte. Ach. Hij nam een slok van zijn klas, knikte even naar Alia, als teken dat ze het goed deed, waarna hij zijn glas weer neerzette. O, over de vrouwenzaak, als hij niet beter wist zou hij zeggen dat Jace ook geen behoefte had aan een ander. Op dit moment dan.

Zo te zien was er geen nood meer aan alcohol, aangezien de mannen in plaats van te drinken alleen oog hadden voor Haily of het gesprek. Het probleem was echter dat het lichte gevoel in haar hoofd begon af te nemen en plaats maakte voor een zacht geklop, alsof er vanbinnen uit iemand met een stokje op haar hersenpan sloeg. Het was wel draaglijk hoor, het mocht alleen niet erger worden. Ze ving nog net de blik van de witte jongen, die blijkbaar de naam Samuel droeg en een flauw glimlachje speelde op haar lippen, waarna ze bezorgd naar Haily keek. Van Haily naar de mannen en van de mannen naar Jace. Van Jace weer naar de mannen, die zo te zien heel wat plezier aan de act van Haily beleefden. Alsof ze haar herkenden, deels. Verpest het nou niet, verpest het nou niet. Nee, als ze het zou verpesten door wat dan ook te doen, was Alia er vrij zeker van dat Haily niet de enige zou zijn die de gevolgen onder ogen zou moeten zien. Zij kreeg misschien een humeurige Jace te verwerken en dat was niet bepaald iets waar ze op zat te wachten. Helemaal niet, eigenlijk. Nou ja, de gevolgen zouden voor Haily wel een stuk erger zijn. Ze vestigde haar blik weer op de personen die in gesprek waren, waaronder Jace en Samuel. Wel fijn dat er toch nog mensen waren die dit serieus namen. Als ze heel eerlijk moest zijn, zou ze zeggen dat de overige personen in deze kamer totaal geen nut hadden. Extra last, zo kon je ze noemen. Goed, toch waren ze er en daar moest ze maar mee leren leven. Vooral Haily, want die kreeg - gelukkig - alle aandacht. Als zij in haar schoenen zou staan, zou ze zich behoorlijk schamen. Dat deed ze nu al, hoe ze hier stond. Mocht ze niet aan denken, ze moest denken aan de prijs. De beloning. Een vrije dag, zonder iets.

Haar kaken waren op elkaar geklemd van woede, de blik in zijn ogen zorgde ervoor dat ze heel goed wist wat hij dacht. Hij wist dat zij het meisje was dat hostess was geworden, na Hana tenminste, omdat hij haar had uitgeschakeld. Iets waar Haily nog steeds wraak voor wilde. Wraak die ze ging krijgen. Ook zorgde zijn glimlach ervoor dat ze het liefste meteen een mes in zijn nek ramde, maar ze had een beter plan voor hem. Niet nu. Niet nu. De tijd was nog niet aangebroken om haar eigen spelletje al te gaan spelen. Opeens sprong ze behendig van het tafeltje af, verdween langs Alia in de keuken en kwam terug met een flink scherp mes. Je zag de mannen naar hun wapens grijpen en ook kon ze zien dat Jace z'n gezicht vertrok, maar daar ging het helemaal niet om. Ze deed dit al wat langer dan vandaag en wist hoe je die mannen om je vinger bond. Dat wist ze heel goed. Té goed, als je het aan haar vroeg, want de act die ze nu ging doen was niet bepaald haar favoriet. 'Stop die wapens weg, stelletje idioten.' Haar stem was hoog, licht en erg charmant. Zelfs terwijl ze ze eigenlijk beledigde, kon je zien dat de mannen in de ban waren van haar stem. Vrijwel zonder aankondiging maakte ze een vrij diepe snee in haar buik en liet het mes weer op de grond vallen. De mannen wisten ondertussen ook wat haar bedoeling was geweest en borgen hun wapens op. Het was ook algemeen bekend dat deze mannen van bloed hielden, dus dan moest ze maar bloed geven? Dansen, dat was wat ze verder deed, terwijl af en toe wat bloed uit haar buik drupte.

'En wat mag de opdracht dan zijn?' Natuurlijk, Samuel kon weer niet wachten tot hij alles erover wist. Typisch Sam. Hij kon echt nooit wachten. Jace normaal gesproken ook niet, maar daar ging het nu echt even niet om. 'Ik wil dat jullie Gregor McAllen doden, een Schotse agent die een link heeft gevonden naar een vriend van me. Dood hem, vernietig zijn onderzoek en als alles goed is uitgevoerd, dan neem ik jullie in dienst. Lukt het niet, dan zijn jullie allebei dood en geef ik de meiden aan mijn mannen. Denk goed na of je deze opdracht aan neemt, want als je nu weigert zullen er geen consequenties aan vast zitten, anders wel.' Dat was dus duidelijk, ze gingen de opdracht aannemen en zorgen dat alles goed kwam. Sam kennende wilde hij Haily namelijk nog niet afgeven en Jace wilde Alia ook nog niet kwijt. Beiden wisten namelijk ook dat Black wel kon zeggen dat er nu geen consequenties waren, maar als ze weigerden dan zou zich dat erg snel verspreiden en daar kwam nog bij dat die mannen van Black wel geïnteresseerd waren in hun meiden. Iets wat nooit, nooit ging gebeuren. Ze waren van hen, niet van Black en hij ging ze niet krijgen. En hoewel hij vrij verbaasd was over hoe de meiden zich gedroegen - een nerveuze Alia en Haily had haarzelf bewerkt tot bloedens toe - waren ze perfect en zouden ze zeker blijven.

En wat was hier dan de bedoeling van? Hij keek verward naar Jace, waarna hij bedenkelijk naar de buik van het meisje keek. Goed, als zij dat wilde, mocht ze dat verdomme doen. Hij richtte zijn aandacht weer op Black en diens woorden, de opdracht op zich klonk goed, de gevolgen alleen iets minder. Goed, het was niet erg moeilijk. Hij en Jace vormden samen een prima team en dit alles was niet moeilijk. Hij knikte, waarna hij besloot om Jace verder het woord te laten voeren. Hij zou ook wel weten dat hij het ook met de opdracht eens was. Hij schudde zachtjes zijn hoofd toen hij een blik op Haily wierp. Hij wist niet wat haar bedoeling precies was, maar als het aan hem lag wist hij het liever niet. Hij nam nog een slok van zijn glas, waarna hij zag dat de glazen van de mannen ook bijna leeg waren en dat het andere meisje ze straks wel weer bij moest komen vullen. Ach. Hij keek geërgerd en een beetje kwaad naar de mannen die voor hem zaten en die zichtbaar genoten van de act die Haily voerde en hield ze ook de rest van de tijd strak in de gaten. Slechts één verkeerde beweging moesten ze maken en dan zouden ze het weten. Ook toen het andere meisje de glazen bij kwam vullen, bleef hij stilzitten. Het was wel duidelijk dat de mannen heel even hun aandacht verloren wanneer het andere meisje voorbijkwam, waarna hij even een boze blik naar Haily toewierp en weer voor zich uit keek. Niet om te zien of de mannen iets bij haar probeerden, maar gewoon, om ze weer in de gaten te houden zodra zij weg was. Of ze iets bij haar probeerden, was Jace zijn probleem.

Ze keek met grote ogen toe hoe Haily een mes in haar huid ramde en deze zachtjes naar beneden trok, waarna het bebloede mes op de grond viel en zij het zo snel mogelijk ging halen, het beetje bloed van de grond veegde en het mes achter zich neerlegde. Met een opgetrokken wenkbrauw keek ze Haily aan, waarna ze opmerkte dat de glazen van de mannen bijna leeg waren. Dan maar bijvullen. Zenuwachtiger dan eerst liep ze op de mannen af, schonk nog wat bij en haalde opgelucht adem toen ze de hele tafel rond was en weer op haar eigen plekje stond. Ondertussen had ze ook de woorden van Black opgepikt en de gevolgen van een mislukte taak stonden haar niet helemaal aan, dan kwamen zij bij die stinkerds terecht en god wetende wat zouden die gaan doen? Als ze hier al op kickten, kickten ze vast op veel meer en wat dat dan precies was wilde zij helemaal niet weten. Zenuwachtig speelde ze met haar vingers en drukte ze haar nagels in haar huid, soms tot bloedens toe, al was dat helemaal niets in vergelijking met de buik van Haily. Het gebonk in haar hoofd was trouwens heviger geworden, op een gestaag tempo. Vervelend, vervelend geluid. Kwam het door de alcohol die ze eerder naar binnen had gegoten? Ja, was goed mogelijk ja. Het mocht dan wel gaan ophouden, hoor. Zeker als ze straks nog glazen in moest gaan schenken.

De mannen verloren maar voor een seconde hun interesse in haar, waardoor ze al beledigd op wilde kijken, maar het was gewoon Alia die de glazen opnieuw in kwam schenken. Niets bijzonders. De aandacht werd binnen een paar secondes weer op haar gericht, dus kon ze verder met haar act, alsof er niets aan de hand was. Natuurlijk was er veel meer aan de hand dan wat Haily liet zien, want zij had -in de tijd dat Sam haar nog eventjes alleen had gelaten toen hij al naar de mannen ging- haar hak een klein beetje aangepast. Er zat nu een erg scherpe punt aan namelijk, een punt die vrij veel pijn kon doen en dat ging hij doen ook. Zelfs haar slachtoffer was al bekend. We zullen je maar niet verder in spanning houden, of wel? Nee, Haily besloot gewoon dat het tijd was, waarna ze de punt van haar hak in het geslachtsdeel van de moordenaar van Hana plantte. Zijn gezicht vertrok van woede en pijn, waarna hij naar Haily's keel greep en haar met een klap op de grond terecht liet komen. Haar hoofd bonkte tegen de muur aan, waardoor ze niet alles meer even helder zag, wel zag ze dat die man de hak uit zijn lichaam trok en woedend naar haar gelopen kwam.

Jace vond het een prima opdracht, Sam zo te zien ook, dus die namen ze zonder twijfel aan. Bovendien waren er altijd consequenties, dat konden ze wel hebben, deden ze al een flink aantal jaren. 'We nemen de opdracht aan, wanneer wil je hem bij voorkeur dood hebben?' Ja, zelfs daar konden ze nog rekening mee houden, want misschien moest Black zelf eerst nog wat dingen afhandelen. Je wist maar nooit? Nee, je wist het inderdaad niet, daarom vroeg hij het ook. 'Fantastisch, het maakt niet uit hoe snel, als je het maar binnen een week doet en...' Hij wilde nog iets gaan zeggen, dat zag je aan zijn gezicht, alleen werd hij onderbroken doordat Haily opeens een van zijn mannen aanviel en daarna zelf tegen de muur gesmeten werd. Onmiddellijk gebaarde Jace met zijn hoofd naar Alia dat ze naar de keuken moest, wegwezen hier, het was niet de bedoeling dat ze hierbij ging zijn. Het was zelfs al niet de bedoeling dat Haily dat deed en dan ook nog eens aangevallen werd, hoewel dat dan weer Sam's probleem was. Daar ging Jace zich niet mee bemoeien.

De aanval had hem enigszins verrast en als hij heel eerlijk was had hij precies hetzelfde gedaan, maar daar ging het nu niet echt om. Het feit dat Haily binnen de kortste keren op de grond lag en de man die ze zonet had aangevallen rechtop stond en op haar afliep, dat was net iets minder. Shit. Hij liep op de man af, versperde hem de weg door zijn arm voor zijn borst te leggen en duwde hem zo iets achteruit, waarna hij zich omkeerde. 'Je kent de regels,' mompelde hij. 'Ik zou zeggen neem haar mee naar een kamer, maar ik denk niet dat dat nu zal lukken.' Hij had moeite om zijn lach in te houden, merendeels om het feit dat hij het stiekem een heel grappig tafereel vond, maar goed. Black zou dat niet zo leuk vinden. 'Kom maar terug wanneer je... Genezen bent.' Hij liep op Haily af, tilde haar opnieuw over zijn schouder en drukte een kusje op haar slaap. Hij bracht haar naar de kamer waar ze in het begin had verbleven, haar eigen kamer. In zijn huis, ongeveer. Wachtend tot ze weer bij zou komen, al betwijfelde hij of hij er nog bij zou zijn na deze actie. Hij liep de kamer uit, op zoek naar een verband voor haar buik - dat hij ook snel vond. In een snelle beweging wikkelde hij het om de wond heen, bond het strak vast en streelde toen een lok haar uit haar gezicht. 'Goed gedaan, kleine meid,' fluisterde hij, waarna hij de kamer verliet en deze weer op slot deed. Opnieuw naar de eetkamer, waar Jace en Black zo te zien een niet al te gezellig gesprek voerden. Problemen zouden ze wel hebben, was niet te vermijden. Het was slechts hopen dat Jace er zich uit kon praten en dat ze - ondanks het voorval - de opdracht nog steeds mochten uitvoeren en er geen consequenties aan vast hingen.

Het ging allemaal snel, te snel om te bevatten en daar had ze geen tijd voor. Ze zag hoe Haily tegen de muur vloog, waarna ze een blik van Jace opving die haar vertelde dat ze weg moest gaan, hier weg. Kamer uit. Niet meer uitkomen tot hij haar kwam vertellen dat het goed was. Waar zat ze nu eigenlijk? Ze moest eerlijk toegeven dat ze geen flauw idee had. Maakte niet uit, de pijn in haar hoofd had zijn hoogtepunt bereikt en dat overstemde op dit moment alles, ook de verdere geluiden die uit de andere kamer kwamen. Ze kneep haar ogen stevig dicht, plaatste haar handen op haar oren en drukte zo hard mogelijk om zo min mogelijk geluid te horen. Niet dat het echt hielp, hoe harder ze drukte, hoe meer pijn haar polsen deden en na zo'n tien seconden had ze opgegeven. Ze hoopte, wenste vurig, dat deze avond snel voorbij was. Dit alles, eigenlijk. Deze nachtmerrie of welke naam je dit ook kon geven. Alles. Toen ze duidelijk om zich heen keek, zag ze dat ze zich in de keuken bevond. Keuken, ijs. Voor haar hoofd. Ja. Ze stond voorzichtig op, liep naar de koelkast toe en trok de sectie van de diepvriezer open. Twee ijsblokjes, die ze in een vaatdoek wikkelde en tegen haar hoofd legde. Nu was het slechts hopen dat het zou werken, zelfs een klein beetje zou dit al veel draaglijker maken. En niemand mocht de keuken binnenkomen, of ja, niemand van de mannen. Alleen Jace, want hoe naïef het ook klonk : ze vertrouwde hem en ze wilde zichzelf er voor de kop mee slaan, maar dat was geen goed idee in haar staat.

Nou ehm ja, omdat ik dus dat kusje wilde van Sam is Haily bewusteloos, das lastig typen ._.

Opeens schoot Black in de lach, een zware, hese lach verspreidde zich door de kamer. 'Son, je moet nooit een meisje van Allegiance uitdagen, de vorige waarbij je dat probeerde is dan nu misschien aan het verrotten, maar ik geloof dat ze wel je vinger eraf heeft gehakt.' Het was waar dat hij één vinger miste en Black vond het blijkbaar erg leuk om hem daarop te wijzen. 'Je wist waar Haily vandaan kwam, je wist dat ze wraak zou willen en je wist ook dat ze het zou krijgen, daar is ze wel de meid voor. Laat dat kind met rust, ga straks naar de dokter of naar een van die hoeren van je en dan is het klaar, sevvie?' Zijn laatste woord was een stuk minder vrolijk dan de zinnen die hij sprak, maar dat maakte wel heel erg duidelijk dat hij geen tegenspraak duldde.
'Jace, Samuel, veel succes met die krengen van jullie, ik heb in die jaren geleerd dat een vrouw erg vals kan zijn als het om haar vrijheid, haar lichaam of wraak gaat. Ik ga ervan uit dat binnen een week die Schot dood is, anders weten jullie de consequenties en ik denk dat Son heel graag eens een nachtje met Haily door zou brengen. Goedendag,' zonder nog een woord verdwenen alle mannen door de deur en Jace haalde opgelucht adem.

Aan het gelach van Black te horen had hij eerst het ergste verwacht, maar zijn verdere woorden brachten een tevreden glimlach op zijn gezicht. 'Begrepen,' mompelde hij zachtjes, waarna hij naar Jace glimlachte. Black had het niet opgevat zoals hij dat verwacht en de gevolgen van deze avond waren tot nu toe nihil. Nou ja, de gevolgen na een week - wanneer de Schot niet dood was - zouden misschien erger kunnen zijn, maar hij twijfelde niet aan zijn capaciteiten, net zomin hij aan die van Jace twijfelde. Nou ja, hij kon nu wel weer terug naar Haily, wachten tot die wakker werd en het dan vooral niet hebben over wat er was gebeurd. Dat was voor hem het beste, misschien was het ook uit haar herinneringen verdwenen na de klap. Kon wel zijn, eigenlijk. Nou ja, zag hij dan wel. Hij knikte even naar Jace, keek toe hoe de mannen het huis uitliepen en daarna uit het zicht verdwenen en liep toen weer naar zijn kamer, naar Haily. Zo te zien was ze nog niet volledig bij bewustzijn en kon hij haar ook even alleen laten. Dan restte alleen nog de vraag wat hij dan wél zou gaan doen, misschien vond Haily wat andere kleren wel leuk. Hij had nog wel wat dingen liggen, ergens. Hij liep naar zijn eigen slaapkamer, trok daar de kleerkast open en haalde daar een paar dingen uit waar Haily wel in zou passen. Nou ja, eenmaal hij deze dingen had liep hij terug naar de plek waar Haily was, tilde haar zacht overeind, waarna hij de kleding die ze nu droeg uittrok en haar aankleedde met de kleding die hij had gevonden. Zo, was ook weer in orde. Hij glimlachte even en ging toen in de hoek van haar kamer zitten, wachtend tot ze enig teken van leven vertoonde.

Het ijs hielp, maar haalde niet alle pijn die ze had weg. Een zacht geklop en zachte steken van pijn bleven achter en wanneer het ijs gesmolten is, werden ze opnieuw erger. Of het door de alcohol kwam wist ze niet, maar als dat wel het geval was zweerde ze plechtig dat ze nooit meer een glas alcohol aan zou raken. Ze merkte dat het stiller werd en na een tijdje hoorde ze zelfs niets meer, alleen iemand die opgelucht ademhaalde. En dat moest Jace zijn, of tenminste, dat dacht ze. Ze nam het zekere voor het onzekere en bleef zitten waar ze nu zat. Opstaan was geen goede idee, want dan zou haar evenwicht haar toch in de steek laten en lag ze binnen de kortste keren weer op de witte tegels. Dan maar wachten, veel kon ze toch niet doen. Ze ging met haar rug tegen een van de kastjes zitten, controleerde even of alle verbanden nog goed zaten en toen dat het geval was concentreerde ze zich op andere dingen dan alleen de pijn in haar hoofd, voetstappen bijvoorbeeld.

Heel, heel langzaam en zorgvuldig ging het ene oog een paar millimeter open, om daarna weer meteen te sluiten. Daarna het andere oog. Langzaam. Langzaam. Dicht. Haily had namelijk meteen gezien dat Samuel ook in de kamer was en ze wist niet precies of hij boos op haar was of niet. Waarschijnlijk wel, gezien wat ze gedaan had bij die gast, hoewel het helemaal verdiend was. Opeens vlogen haar ogen toch open en keek ze Sam recht aan, waarbij ze ook opmerkte dat ze andere kleren aan had, dus dat moest hij wel gedaan hebben. Fijn. Kreunend trok ze zichzelf overeind en keek hem aan, klein beetje schuw, maar ergens ook wel weer uitdagend. 'Ik heb nu zeker geen paar dagen vrij?' Daar kon je bijna vergif op innemen, hoewel hij er nu niet heel erg boos uit zag, maar dat maakte niet zo heel erg veel verschil. Hij was vast goed in het verbergen van zijn emoties. Of niet, maar dan leek het tenminste zo, want ze had hem nog niet kunnen voorspellen en dat was erg vreemd. Normaal gesproken kon ze wel raden wat een jongeman dacht, sowieso omdat ze vaak hetzelfde dachten, maar bij hem was dat echt heel anders.

Black was de deur uit en Samuel was naar boven gegaan, naar dat kreng van hem toe. Hopelijk kreeg ze flink op d'r kop, want als hij gewoon toeliet dat ze dit had gedaan en haar dan ook nog die dagen vrij ging geven, dan zou het nog veel erger worden. Dan zou ze denken alles te kunnen flikken en dan kon het ook nog overslaan op Alia, iets waar hij totaal geen behoefte aan had. Alia was erg braaf geweest en had dus die twee dagen vrijheid verdient, ze mocht gaan en staan waar ze wilde, mits het binnen dit huis bleef. Hij ging wel een keer naar een hoerenhuis, mocht hij behoefte hebben aan een verzetje. Zonder al te veel moeite zette hij de tafel terug waar Haily op had gestaan, om daarna naar de keuken te lopen en daar trof hij Alia aan met een ijsklomp op haar hoofd. Verbaasd trok hij een wenkbrauw op. 'Ik heb geen idee wat er met je hoofd is, maar jij krijgt nooit meer alcohol van me. En vanaf nu heb je twee dagen vrij, mits je binnen het huis blijft, benut het goed want daarna ben je weer van mij. Is dat duidelijk?'

Hij grinnikte even om haar vraag en vroeg zich af of het wel nodig was om antwoord te geven, ze kende het antwoord toch al. Tenzij ze een uilskuiken was, goed. 'Nee, die krijg je inderdaad niet. En als je nog een keer zoiets flikt, heb ik een leuk idee om je om het leven te brengen en het kan wel eens heel lang duren.' Hij grinnikte, alweer, waarna hij opstond en voor het meisje ging zitten. 'Je hebt geluk gehad, Black was in een goede bui. Al heeft hij wel duidelijk gemaakt dat een paar mannen wel tevreden zouden zijn met jou.' Een geamuseerde glimlach leek niet aan zijn gezicht te kunnen ontsnappen en hij bleef nog heel even naar het meisje kijken, waarna hij meteen een paar plannen maakte. Trouwens, het kleine meisje moest nog gestraft worden om haar actie en mocht het nou net zo zijn dat hij een leuk idee had. De leukste straffen waren die waar je achteraf schade van ondervond en dat was precies wat hij nu toe zou passen. Hij liep de kamer weer uit, draaide deze voor de zekerheid op slot en liep toen naar de badkamer, waar nog een paar steriele injectienaalden lagen. Naar de keuken, waar hij een zakje met het spul haalde. Oplossen in een klein beetje water, daar de injectienaald mee vullen en klaar. Haily zou nu niets voelen van de pijn, of ja, de cocaïne zou alles ongeveer vervagen, maar wanneer deze dan uitgewerkt was, zou alles dubbel zo hard aankomen. Het handige was dat ze zich dan nu ook niet kon verweren. Hij had trouwens ook nog wat leuke ideetjes achter de hand die hij graag op haar toe zou passen. Hij liep de kamer weer binnen, greep Haily's arm beet en zocht daar naar een goede ader, die hij al snel gevonden had. 'Geen zorgen, dit is voor vandaag het enige beetje pijn die je zal voelen,' sprak hij, waarna hij de naald in haar ader schoof en het opgeloste spul in haar bloedbaan injecteerde.

Ze hoorde voetstappen die harder weerklonken dan ze konden zijn, maar het feit dat het Jace was met de boodschap dat ze nu een dag of twee vrij had, stelde haar ietwat gerust. Ze moest lachen om zijn andere opmerking, wat alleen maar in meer gebonk resulteerde en een moeizame kreun van pijn verliet haar lippen. 'Ik hoef dat spul niet meer,' antwoordde ze. 'Als ik had geweten dat dit het resultaat was, verdomme, hoe kunnen mensen daar tien glazen van opdrinken?' Ze kwam moeizaam overeind, legde haar arm op Jace's schouder, in een poging zichzelf te ondersteunen. Het enige wat hij niet mocht doen was zich wegtrekken, want dan zou ze binnen de kortste keren weer op de grond liggen en daarna overeind raken zou een onmogelijke klus zijn. Het was dan ook wel logisch dat ze de nacht op de keukenvloer zou doorbrengen en dat was nou niet wat onder het benutten van je vrijheid viel. Bovendien lag het niet eens lekker. 'Was hij boos?' vroeg ze. 'Black?' Ze had er geen zaken mee en dat wist ze zelf wel, maar ze wilde het wel weten. Gewoon om de situatie in te schatten en enige uitspattingen van Jace te vermijden of te begrijpen, ongeveer. Nou ja, ze zag wel of ze het mocht weten of niet.

'Nee, die krijg je inderdaad niet. En als je nog een keer zoiets flikt, heb ik een leuk idee om je om het leven te brengen en het kan wel eens heel lang duren.' Was hij niet al constant bezig met het ombrengen van haar, of had ze dat verkeerd gemerkt. Hij was in ieder geval bezig met het kapot maken van haar leven - niet dat daar veel voor nodig was - en dat ging hem erg goed af. Jammer, misschien had ze ooit nog iets over kunnen houden aan dit avontuur, zoals haar leven, maar dat leek er niet in te zitten. Was het waard. Zijn gezicht was het waard geweest. 'Je hebt geluk gehad, Black was in een goede bui. Al heeft hij wel duidelijk gemaakt dat een paar mannen wel tevreden zouden zijn met jou.' Haily schoot in de lach, sarcastisch, hard. 'Een páár? Iedere man is tevreden met mij, ik kan iedere man in vervoering brengen en iedere man, welke leeftijd hij ook heeft, een stijve bezorgen. Zijn mannen wilden me al constant, al voor ik geclaimd was door jou, dus wat je nu lult is onzin. Doe niet alsof ik dom ben, Samuel.' Dat was ze in sommige opzichten wel, maar meestal namelijk niet. Geïrriteerd keek ze op toen hij opeens de kamer uit liep en haar gewoon achter liet, leuk gesprek was dit. Meestal waren mensen niet zo onbeleefd, je kon ook niet anders verwachten van een moordenaar en verkrachter in één. Vlak nadat hij terug gekomen was en haar pols pakte, zag ze de naald. Alle kleur trok weg uit haar gezicht, haar lichaam verkrampte en ze dook ineen. Achterover, weg van de naald. Doodsbang keek ze toe terwijl hij het in haar pols ging steken en toen de naald in aanraking kwam met haar huid, begon ze zo hard te gillen dat het gewoon pijn moest doen aan zijn oren. Stoppen? Geen denken aan, pas als die naald uit haar pols was.

'Ik hoef dat spul niet meer. Als ik had geweten dat dit het resultaat was, verdomme, hoe kunnen mensen daar tien glazen van opdrinken?' Ja, hij moest lachen om het kleine meisje dat overduidelijk heel slecht tegen alcohol kon. Eerlijk gezegd, kon ze er gewoon helemaal niet tegen en voor hem was dat heel, heel erg grappig om te zien. 'Het duurt even voordat je het onder de knie hebt, maar dan moet je gewoon vaker drinken en eerder beginnen met drinken. Ik denk niet dat jij het ooit onder de knie zal krijgen, dus begin er ook maar niet aan, te zien aan hoe jij je nu gedraagt.' Jace wist niet zo goed wat hij nu met dat meisje aan moest, ze had vrij gekregen van hem en dus kon hij haar niet commanderen en/of laten gillen van de pijn. Jammer, daar had hij wel zin in. Plus dat hij zin had in een verzetje, niet met een of andere hoer die je moest betalen, maar met haar. Ging ze nooit goed vinden. Nooit. Dat wist hij ook wel. Geen enkel meisje zou dat goed vinden als ze in haar positie waren. Daarom pakte hij maar een blikje bier uit de koelkast, liep naar de woonkamer en liet zichzelf op de bank vallen. Om de televisie aan te zetten op een Jackie Chan film, die toevallig op televisie was. Hij kon altijd wel lachen om dat soort films, bovendien hoefde je toch niet altijd serieus te doen als moordenaar? En hij moest ook nog met sam overleggen hoe ze hun klus gingen klaren, maar Sam was zo te horen nog eventjes druk bezig.

Hij had haar reactie duidelijk gemerkt en wist nu ook waar ze niet tegen kon, best handig voor later. Het gegil deed hem echter niets, het zorgde er alleen voor dat hij het hele goedje nét iets trager inspoot. Natuurlijk zat het na een tijdje volledig in haar bloedbaan en verwijderde hij de naald weer, waarna hij een kusje op haar pols gaf. Nu was het slechts even wachten tot hij duidelijk begon te merken dat het spul zijn werk deed. Misschien dat hij ook Jace wat kon brengen voor zijn meid, maar die had volgens hem wel een paar dagen vrij. Beter niet dan. Hij ging echter met zijn rug tegen de muur leunen, speelde wat met de naald die hij in zijn hand hield en wachtte tot Haily tekenen zou vertonen die hij wilde zien. Hij haalde daarna zijn spullen wel, hij had een paar leuke ideetjes. Onder andere dezelfde tatoeage als hij had, ook op haar lichaam plaatsen, alleen niet in de vorm van een tatoeage. Je had wel meerdere dingen om een tekening op iemands lichaam te maken, een mes en een beetje zout was daar één van. Of hij kon een naald gebruiken, werkte misschien iets preciezer, duurde alleen wel langer. Hij tilde Haily op zijn schoot, waarna hij zich omdraaide zodat zij met haar rug tegen de muur zat en drukte een paar zachte kusjes in haar hals. 'Vertel eens, waarom wilde je wraak op hém?' Zijn handen gleden onder haar shirt heen, raakten de huid van haar onderrug aan en zijn lippen bleven voorzichtig haar hals bewerken, wachtend op antwoord. Hij zou het wel krijgen, hoor, alles wat hij wilde weten. Wanneer zij niet meer helder na kon denken, zo had hij al vaker informatie verkregen die ze eigenlijk niet kwijt wilden.

Haar steun was natuurlijk weer weg, maar omdat ze al een tijdje op haar benen stond en nog net het aanrecht vast had kunnen houden, stond ze nog steeds overeind. Voorzichtig zette ze een paar stappen naar voor, steeds met een klein beetje steun. Twee dagen dus, ze was benieuwd of hij het twee dagen vol zou houden. Zij ging zich alleszins niet laten bewerken door één van zijn wapens in die twee dagen, of iets anders. Hij zocht het dan zelf maar uit, hij had ervoor gekozen haar twee dagen vrij te geven dus hij moest het zelf maar zien uit te zoeken waar hij zijn agressie of lusten op uit zou werken. Ze was ondertussen al in de woonkamer geraakt, waar Jace een film zat te kijken. Ze besefte ook nu pas dat ze geen shirt meer droeg en omdat ze toch mocht doen wat ze wilde, liep ze door naar zijn slaapkamer. Ze had haar evenwicht ongeveer terug en hield zich soms alleen nog vast aan de muren, wat haar toch enigszins lukte. Eenmaal in zijn slaapkamer trok ze zijn kleerkast open, nam het eerste beste shirt eruit en trok het over haar hoofd heen. Het had duidelijk de geur van Jace, maar het maakte haar vrij weinig uit als dit één van zijn lievelingsshirts was. Hij was een beetje te groot, dat wel, maar echt klagen deed ze niet. Het was een voordeel, dat hij te lang was. De broek die ze droeg voelde beklemmend aan en deze lag binnen de kortste keren op de grond, al waren haar bovenbenen wel deels bedekt door de t-shirt die ze droeg. Tevreden met de kleding die ze droeg en na het uitstampen van haar sokken en schoenen, liep ze naar de woonkamer en ging op de bank zitten. Niet naast Jace, maar op het andere stuk van de bank. Hoewel de film haar niet echt interesseerde, keek ze toch mee omdat het het beste was wat ze voorlopig kreeg.

Het maakte voor Haily niet uit hoelang die naald in haar lichaam zat, iedere seconde dat haar huid en de naald in contact waren, kwam het ijselijke gegil uit haar mond en probeerde ze haar pols van hem weg te trekken. Nu wist hij dus waar ze bang van was, fijn. Geweldig. Erger kon het niet worden. Of wel, want ze voelde half en half al wat voor soort spul hij in haar bloed had gespoten en het was niet de eerste keer dat Haily in contact kwam met drugs. Vroeger, een tweetal jaar geleden, had ze wel eens wat drugs gebruikt, maar ze was er doodziek van geworden en haar baas had het haar verboden. Een ''showgirl'' zoals hij haar noemde, moest wel op haar best zijn en niet ergens kotsend in de goot liggen. Maar dit spul leek anders te zijn, alsof het veel zwaarder, sterker was. Verdomme, dan kregen we dat ook nog. En niet te vergeten dat hij haar nu op zijn schoot trok om haar nek te overladen met kusjes. 'Doe dat als ik helemaal weg ben, als het even kan.' Gromde ze hem toe, waarbij ze hem van haar weg duwde. Hoewel, wegduwde? Het was meer proberen een zetje te geven, want de kracht in haar armen leek te verdwijnen. Alsof ze er zelf niet meer de controle over had. Niet wetend wat ze kon doen om die controle terug te krijgen, keek ze paniekerig om haar heen en de muren draaiden een beetje. Shit, nee. 'Vertel eens, waarom wilde je wraak op hém?' Een lichte giechel kwam uit haar mond. 'Hij had Hana verkracht en vermoord, hij hoefde niet dood, maar nu kan hij nooit meer een meisje aanranden,' opnieuw giechelde ze en alsof ze een onschuldig meisje was, knipperde ze verleidelijk naar hem. Haily was zich helemaal niet meer bewust van wat ze aan het doen was en als ze weer bij bewustzijn zou komen, dan was het zeer zeker dat ze erg veel spijt ging hebben.

Het interesseerde Jace niet wat Alia ging doen, het maakte hem zelfs niet uit als ze zou besluiten om naar Samuel toe te gaan en eens te bekijken wat hij dat kind aan het doen was dat ze zo gilde. Was trouwens wel vervelend hoor, hij probeerde goddamned een film te volgen en Sam begon zijn meid te martelen. Perfecte combinatie. Enige voordeel nu was dat Alia weg was, dan had hij dus ook niet de neiging om haar plat te leggen op de bank, zijn lippen op die van haar te drukken en opnieuw haar tweede maagdelijkheid te nemen. Gewoon, verkrachten, voor de mensen onder ons die niet helemaal begrijpen wat hij bedoelde. Misschien zou ze het wel een keertje vrijwillig doen, of tegelijk met hem klaar komen. Zou een leuke wending geven aan het geheel. Kon hij wel eens proberen om haar zo ver te krijgen, maar niet nu. Niet nu, wel verdomme. Moest ze het nog erger voor hem maken dat hij haar niet aan kon raken door nu een shirt van hem aan te hebben en verder niets? Ja, lingerie. Wauw, dat gaf echt heel erg veel effect, daar had hij wat aan. Verdomme, dat kind ging ook nog aan de andere kant van de bank zitten. Godver. Jace had echt de neiging om alles vol te schelden, maar hij hield zich in en bekeek gewoon de televisie voor hem. Focussen.