Arya & Levi voor de zoveelste keer

Hij kon er wel om lachen, dat ze zich snel uit de voeten maakte. De sneeuw uit dus. Met haar blote voeten. Hij gaf haar eventjes de tijd om zich te verstoppen, hoewel hij niet al te veel verstopplekken mogelijk achtte voor het meisje. De zolder, haar kamer, of zijn eigen kamer waren de drie opties. En hij gokte niet dat ze naar zolder zou kunnen komen zonder dat het op zou vallen.
Na niet al te lange tijd -maar hij had haar genoeg tijd gegeven om zich waar dan ook te verstoppen- volgde hij de voetsporen de keuken uit. Ze was slim geweest, had eerst gezorgd dat hij haar voetstappen niet zou kunnen volgen, voordat ze op weg was gegaan naar haar verstopplek. Hij liep de trap op, merkte direct op dat ze niet op zolder kon zijn omdat het touwtje doodstil hing, dus liep door naar haar kamer. Die opende hij, aangezien hij niet op slot was geweest. Leeg. Dan was er maar optie over en dat was zijn eigen kamer, waar hij naartoe bewoog toen hij de deur van de andere kamer gesloten had. Hij stapte zijn eigen kamer in, waar hij direct het hoopje mens in zijn bed zag liggen. Natuurlijk had hij het kunnen weten, als ze het over samen smelten had, zou ze dat echt niet in haar eigen bed gaan doen. Hij schudde zijn hoofd, maar liep op haar af. Gek kind, zijn hele bed werd nat en hij wist zeker dat haar voeten niet zo gemakkelijk opwarmden. Maakte niet uit. 'Gevonden,' zei hij zachtjes, waarna hij naast haar in bed kroop en een arm om haar heen sloeg. Ze was in ieder geval een stuk warmer dan daarnet, omdat ze al even in zijn bed had gelegen. Hij gaf haar een kus op haar voorhoofd en bleef heel eventjes zo liggen, om de ergste kou uit zijn lichaam te bannen. De sneeuw had hij achtergelaten in de keuken, maar de kou was wat lastiger geweest. Toen keek hij naar het meisje. 'En nu, meisje met ijsklontvoetjes? Heb ik je op tijd gevonden, of ben je al zonder mij gesmolten?'

Het duurde nog best lang voordat ze iemand op de gang hoorde en dan nog liep die persoon de andere kant op. Natuurlijk kon dat best Levi zijn, alleen was het dan wel jammer dat hij niet meteen bedacht had waar ze zou zitten. Er waren genoeg plaatsen waar ze zich kon verstoppen, de badkamer was ook in haar gedachtes voorgekomen, maar dit was wel een van de duidelijkste. Sterker nog, deze was logisch. De badkamer was niet zo warm, of ze moest meteen onder de douche gaan staan. Levi was niet welkom in de kamer die ze met Sarah deelde en zolder was al helemaal koud, waardoor zijn kamer en dan voornamelijk zijn bed overbleven.
Het had inderdaad lang geduurd, maar uiteindelijk kwam Levi dan toch zijn eigen kamer binnen en kroop bij haar in het bed. Hij sloeg zijn arm om haar heen en glimlachend kroop ze tegen hem aan. Op deze manier zou hij ook snel opwarmen, hoewel de sneeuw nog steeds een klein beetje in zijn haar zichtbaar was. Arya klom dan ook bovenop hem, zodat hij ''nergens'' heen kon en ging in kleermakerszit op zijn buik zitten. 'Vertel eens, wat had je gedacht dat er ging gebeuren als je me vond?' Heel onschuldig keek ze hem aan, terwijl ze zijn hand pakte en met zijn vingers begon te spelen. 'Je zal echt wat meer moeite voor me moeten doen hoor, Levi, ik bedoel, het duurde twee maanden voordat we een normaal gesprek hadden. Je dacht toch niet dat het nu mákkelijk zou worden voor je?' Even zette ze grote ogen op. De gedachte dat ze het hem makkelijk zou maken, was gewoon absurd! Niet dat ze het erg zou vinden, alleen hield ze van spelletjes en daar had Levi nu eenmaal pech, aangezien hij een leuk slachtoffer was.

Hij jammerde bijna toen ze boven op hem ging zitten, daar kreeg hij het nou niet bepaald warmer van. Maar goed, als ze dit spelletje wilde spelen, kon ze het krijgen ook. Kleine meisjes hoorden niet bovenop te zitten. Hij maakte zijn handen van haar los, pakte haar bij de heupen en draaide hen om, zodat zij nu op het bed lag en hij erboven hing, met een brede lach op zijn gezicht en een ondeugende glans in zijn ogen. Zijn handen lieten haar heupen los en pakten nu haar polsen, die hij tegen het bed duwde. Nu kon zíj nergens meer heen. Hij hing vlak boven haar, maar kuste haar nu niet. 'Lieve Arya, je hebt me een aantal verwachtingen gegeven toen je het over samen smelten had. Het zou zonde zijn als ik je verkeerd begrepen had, denk je niet?' Hij drukte nu een kus in haar hals, maar duwde zichzelf al snel weer een stukje overeind en keek haar aan, nog steeds met die ondeugende lach. Laat hem oké hij vindt dit leuk. Hier kreeg hij het ook wel warm van, moest hij eerlijk toegeven. Hoewel het nog een stuk warmer kon gaan worden dan dit. Maar dan moest zij wel ergens suggereren dat ze dat wilde, anders ging er niets gebeuren. Dit ging van twee kanten komen. Van Levi hoefde dat niet altijd hoor, maar in het geval van Arya was het van allergrootst belang dat zij wilde wat hij wilde. 'Vertel me eens, wat voor een moeite zal ik voor je moeten doen? En wat krijg ik daarvoor terug?' Och, hij kon best wat gepraat hebben, tussendoor. Tussendoor ja, want hij gaf zichzelf de toestemming om af en toe met zijn lippen haar huid aan te raken, met zijn lippen over de zachte, koude huid te dansen en haar af en toe te kussen. Daarna keek hij weer op, afwachtend. Hij was toch wel heel benieuwd naar wat zij daarvan vond en erop te zeggen had. Of ze een sterk weerwoord had of dat ze iets anders zou doen, wat hij niet verwachtte.

Hé, het was niet eerlijk dat hij zijn kracht in de strijd gooide, die had zij namelijk niet en hij in ieder geval genoeg voor tien. Zeker als je het met haar vergeleek. Dat was niet eerlijk. Nu lag zij dus onder hem, het was maar goed dat ze haar kleding nog aan had, aangezien dat alles nog een stuk moeilijker zou maken voor hem. Arya liet toe hoe hij af en toe kusjes op haar huid plaatsen, maar verder dan dat zou hij nog niet gaan, niet als het aan haar lag. Hij vroeg zelf wat hij moest doen om voor haar genoeg moeite te doen. Een bredere lach kwam op haar gezicht te staan.
'Heb je even tijd dan? Ik wil wel graag een massage, dat is een hele belangrijke, als je slecht bent in masseren... Tsja, het spijt me, maar dan heb je echt geen recht meer om dicht bij me in de buurt te zijn. Ik bedoel, ik weet nog vrij weinig over je in bed, dan moet je in ieder geval je handen kunnen gebruiken voor we daaraan beginnen.' O, de implicaties, ze hield ervan om hem te pesten. 'Overigens moet je wel hardhandig zijn, maar niet té, ik ben maar een klein, fragiel meisje. Dat was pas punt één, ik wil ook wel graag je bankpas met pincode. Je gaf me heel veel complimentjes toen ik die jurk aan had, dat was erg fijn om te horen en ik wil best nog wat van die jurken. Probleem is dat ze volgens mij best duur zijn, maar je hebt wel genoeg geld, toch? Status is niet alles, geld is ook belangrijk!' Het meisje kwam, na haar woorden, even overeind en drukte een kus op zijn lippen, voor zover dat mogelijk was, aangezien ze niet heel ver naar boven kon, immers had hij nog steeds haar polsen in de houdgreep. Echter liet ze dan ook niet los toen ze weer naar beneden ging. Arya zette haar tanden in zijn lip en trok hem mee naar beneden. Ook zij kon dit spelletje spelen. Sterker nog, ze was benieuwd wie er langer mee door kon gaan.

Oh, dan kon ze het krijgen ook. Hij liet zich in eerste instantie mee trekken toen ze in zijn lip beet, maar ach. Als ze dan een massage wilde, nog een beetje hardhandig ook, kon ze die krijgen. Hij liet haar polsen los en trok haar een stukje overeind, bracht zijn lippen bij haar oor en beet zacht in het oorlelletje. 'Weet waar je aan begint, lieve Arya,' mompelde hij zachtjes, waarna hij zonder verder nog tijd te verspillen, haar shirt over haar hoofd heen trok. Hij herinnerde zich nog vagelijk dat hij de deur achter zich op slot had gedaan -dat heb ik niet geschreven but believe me he did- dus gestoord zouden ze niet worden. Daarna moest ook haar bh uit, want een massage was niet erg makkelijk als er zo'n bandje van een bh in de weg zat. Had ze trouwens wel geluk dat hij ervaring had met het masseren van lichamen, niet dat hij ging vertellen waar hij dat vandaan had maar hij had de ervaring. Kon haar dus prima een massage geven, zo hardhandig als ze zelf wilde. Hij trok trouwens ook zijn eigen shirt uit, dat plakte aan zijn lichaam van de gesmolten sneeuw, een iets minder praktisch idee van Arya. Nu haar bovenlichaam ontdaan was van kleding, moest hij uiteraard eerste even de huid inspecteren. Met zijn handen. Zijn handen gleden licht over haar bovenlichaam, vlak langs haar borsten. Als ze het hardhandig wilde, kon ze het hardhandig krijgen. 'Maak jij je maar geen zorgen om die jurk, ik vind je veel leuker zonder,' mompelde hij zachtjes, hoewel ze zich echt geen zorgen zou hoeven maken om geld. Dat was er inderdaad genoeg, maar hij zou haar aankoopgedrag wel even in de gaten moeten houden. Dat waren zaken waar hij zich later druk om moest maken, voor nu draaide hij haar om zodat ze met haar buik op zijn bed lag en hij ging op haar benen zitten. 'Mevrouw wil een massage,' mopperde hij zachtjes, terwijl hij met zijn handen over haar rug gleed, 'maar het mag wel een beetje hardhandig,' hij zette zijn handen wat steviger op de huid, masseerde deze zoals het hoorde en zette wat meer druk, was af en toe misschien iets te ruw voor een gewone massage. Had ze hem maar niet uit moeten dagen. Uiteindelijk boog hij zich over haar heen, lagen zijn lippen weer bij haar oor. 'Alleen niet te hardhandig, want mevrouw is een klein, fragiel meisje.' Hij drukte een kus in haar nek, meerdere zelfs. Zorgde dat hij geen enkel plekje van haar rug had overgeslagen met zijn massage, liet zijn handen toen naar de zijkant van haar lichaam glijden, naar de zijkant van haar borsten. Maar ging niet verder, nog niet.

Ze had moeten verwachten dat hij deze kans aan ging grijpen om haar kleding uit te trekken. Echt een verrassing had dat niet moeten zijn, enige punt was dat hij dit keer sneller ging dan ze gedacht had, wat toch een berekenende blik in haar ogen teweeg bracht. Levi was een stuk moeilijker in te schatten dan haar vorige bedpartners. Immers had ze met de meeste eerst een beetje gespeeld voor ze hen toeliet in deze mate, of het waren pleziertjes voor een nacht en het interesseerde haar dan niet echt wat voor iets ze deden, zolang het voor even maar genoeg plezier bracht dat ze hen niet meteen het bed uit schopte. Zo ging het al een tijdje overigens, ze had al een aantal maanden geen ''vriend'' gehad, wat toch wel tegen haar principes inging.
Het verbaasde haar wel dat hij haar serieus omdraaide en daadwerkelijk ging masseren, op zijn eigen speciale manier, maar hij deed het wel. Arya hoorde hem mopperen en zachtjes moest ze om hem lachen. Rare vent. 'Hm, wat zal ik er nog meer uit slaan? Status, check, geld, check, massage, chéck. Er is nog maar één ding die ik van je wil hebben, dat is niet waar ik wil momenteel heel veel, maar iets dat niet per se hier in bed is en dan zal ik erover dénken of je genoeg moeite gedaan hebt.' Zonder pardon draaide ze om en mepte zijn handen van haar lichaam weg. 'Als je me traint, dan mag je, het is jouw keuze.' Ze had al meer training dan de meeste meisjes, immers leerde je dat wel met haar vader, maar dat betekende niet dat ze niets meer te leren had. Levi kon haar vast nog wel wat dingen leren die ze niet kende. 'En nee, dan bedoel ik niet dingen in bed leren, aangezien het nog maar de vraag is wie van ons meer ervaring heeft op dat gebied.'

Ach, blijkbaar had hij het wel redelijk gedaan, gezien ze niet direct gillend wegrende. Wat haar toch niet zou lukken, aangezien hij toch nog op haar benen zat. En de deur was op slot. Niet om haar binnen opgesloten te houden, maar hij moest toegeven dat het wel goed uit zou komen als ze er toch ineens vandoor besloot te gaan.
Toen begon ze uiteraard te praten over wat ze hier nog meer uit kon slaan en hij fronste eventjes. Of hij genoeg moeite voor haar had gedaan? Hij kon een heleboel dingen noemen die hij voor haar had gedaan, niet alleen nu maar ook daarvoor. Uiteindelijk was hij degene geweest die de kerstboom naar buiten had gebracht, haar had moeten zoeken voor dit spelletje en wat al nog meer. Maar goed, als ze hem ermee wilde pesten kon ze nog wel even doorgaan, hoewel er blijkbaar nog maar één ding op haar lijstje stond en dat kon ze hem niet vertellen zonder zich om te draaien en zijn handen van haar lichaam te slaan. Wat was dit voor een raar iets? Levi trok een verbaasde wenkbrauw op, maar luisterde toch naar wat ze te zeggen had en nam het serieus in overweging. Hij schudde zijn hoofd, maar dat weer om zijn verbazing uit te drukken. 'Je bent een rare vrouw,' zei hij bij wijze van antwoord, waarna hij haar aankeek. Pakte haar kin en dwong haar hiermee om hem recht aan te kijken, nog geen seconde lang. In haar ogen kon hij zien dat ze het meende, dus hij zuchtte en zwichtte. 'Goed dan, ik zal binnenkort eens met je aan het trainen gaan. En niet in bed.' Hij was er niet zeker van of dit een goed idee was, maar als ze te sterk was kon hij altijd nog op haar gaan zitten. Zijn gewicht won het toch wel van haar en als ze zich een beetje kon verdedigen, hoefde hij haar niet iedere keer weer uit benarde situaties te redden. Er waren best veel voordelen. 'Wil je nu direct beginnen of heb ik al genoeg moeite gedaan?' vroeg hij daarna, met ogen die weer ondeugend stonden. Ja, hij had zijn belofte gemaakt en daar zou hij zich heus wel aan houden, daar hoefde het meisje zich geen zorgen om te maken.

Als hij er nu pas achter kwam dat ze een rare vrouw was, dan had hij de laatste tijd toch echt niet opgelet. 'Natuurlijk ben ik raar, wie anders zou het lef hebben om zo met jou om te gaan?' Plagend fluisterde in zijn oor en ging daarna weer met haar lichaam naar beneden, zodat ze hem aan kon kijken. Tegen hem had ze gesproken over omgang, in het algemeen dus, maar ze had ook gewoon kunnen vragen wie er anders het lef had om met hem in bed te belanden. Zeker als je eigenlijk zijn gevangene was, aangezien Arya heel goed wist dat hij haar nog steeds tegen zou houden als ze er nu vandoor probeerde te gaan. Wat best een probleem kon zijn. Het was toch jammer als ze niets stiekem kon doen in deze huizen. Er was dan wel nog de optie dat ze door alle huizen zou lopen tot er eentje niet oplette of ze naar buiten ging, maar Levi werd dan vast boos, was ook niet geheel handig. Niet als ze in zijn bed wilde slapen.
Levi vroeg of ze nu wilde trainen of dat hij wel genoeg moeite had gedaan. Zachtjes begon ze te lachen en even schudde ze haar hoofd. Arya hield haar hoofd schuin om hem in de gaten te houden, trok een wenkbrauw op en knikte daarna goedkeurend. 'Dan zal ik jou wel trainen in bed hoor,' het meisje sloeg haar armen om zijn nek en trok hem op die manier een stuk naar beneden zodat ze er beter bij kon. Zonder dat hij enige inspraak had over wat er precies ging gebeuren, zoende ze hem al. Niet zo flut als hij dat de hele tijd deed, die kusjes van hem waren misschien wel lief, maar veel te zoetsappig voor haar smaak. Ze wilde meer. Béter. Wat dan ook de reden was dat ze met haar tong zijn lippen open forceerde. Mits Levi dit niet deed, dan zou ze zelf er wel voor werken.

Natuurlijk was ze raar, dat had hij wel geweten. In ieder geval ongelofelijk brutaal. Wie anders zou zo tegen hem durven te praten en op deze manier te beslissen wat er ging gebeuren? Hij doelde daarbij uiteraard op haar laatste actie, die hem niet zozeer ontstemde, maar wel werkelijk verbaasde. Och ja, hij moest niet vergeten dat ze het hardhandig wilde hebben. Niet dat hij nu de mogelijkheid nam om aan die wens te voldoen, hij liet zich eerst maar eens uitgebreid zoenen. En laten we even wel wezen, hij zoende ook uitgebreid terug. Hij hing nu vlak boven haar, steunde met zijn ellebogen aan de zijkant van haar hoofd en met zijn benen zorgde hij ervoor dat hij haar niet platdrukte, dat zou waarschijnlijk niet zo in de smaak vallen. Hij voelde haar lippen stevig tegen die van hem, haar tong die een opening probeerde te creëren naar zijn mond. Die gaf hij haar, maar tegelijkertijd verplaatste hij zijn gewicht naar één elleboog en zo kreeg hij een hand vrij, die hij op haar lichaam legde. Niet alleen legde, maar ook over de huid liet strelen. Ondertussen was hij met zijn tong ook al op verkenningstocht gegaan door haar mond, dat leek hem niet meer dan eerlijk als zij probeerde in zijn mond te komen. Hij voelde de vlinders door zijn buik dansen, alsof ze slechts twee gewone twintigers waren in de bloei van hun leven. Niet het geval, zeker niet het geval. Maar voor nu, mocht het even zo lijken. Heel even. Zijn hand lag nu onder de ronding van haar borst, maar bleef daar niet lang liggen toen zijn vingertoppen op zoek gingen naar de tepel van een perfect gevormde borst. Ach, het was een bleef een man die zijn handjes niet lang zou thuishouden, tenzij ze ineens besloot zich terug te trekken. Wat hij niet helemaal eerlijk zou vinden, door alle dingen die ze al had gezegd, maar goed. Hij ging er stiekem vanuit dat ze het niet zou doen.

Ze waren net ''lekker'' bezig, om het even plat te stellen, toen er hard op de deur geslagen werd en Arya lichtjes verstijfde. Heel even verbrak ze hun kus en drukte kusjes via zijn kaak, richting zijn oor. 'Wáág het eens, ik kijk je nooit meer aan,' haar stem was wat ruwer dan normaal, waarna ze al snel zijn lippen weer wist te vinden.
'Levi! Er is een aanval geweest op een van onze posten, twee van ons zijn dood en de overige vijf zwaar gewond. De aanvallers wisten weg te komen en we hebben geen idee wie het waren. We hebben je nodig, voor zowel de families als een opdracht of we achter hen aangaan of niet. Ik heb geen idee wat je daar doet, hoewel ik het kan bedenken alleen niet met wie, maar we hebben je nodig en Karin doet de truc niet, dat weet jij zelf ook wel. We zijn in de vergaderzaal.' Als je goed luisterde, kon je een geërgerde zucht vanuit de gang horen, waarna de man weg stampte, waarschijnlijk richting de zaal waar hij net over sprak. Ergens wist Arya wel dat Levi hier op zou moeten reageren, dat was erg, maar wat erger was, was het feit dat hij haar uit haar concentratie gehaald had. Waarom deed hij dat nou? Er was geen reden voor hem om dit te verpesten, zeker niet nu ze op het punt waren waar ze wilde zijn, wat ze even nodig had. Afgezien van het feit dat ze dit gewoon graag wilde met de persoon die boven haar hing. Niet veel later, een paar secondes eigenlijk maar, werd er opnieuw op de deur geklopt met de mededeling dat ze de familie in gingen lichten en wel echt moesten weten wat de afkoopsom was, anders was het waarschijnlijk veel te hoog naar Levi's smaak. Jep, Arya was er nu helemaal uit. Zuchtend viel ze op het kussen en keek hem aan. 'Ik haat jou en je mannen, wat een verschrikkelijke timing hebben jullie.'

Hij had zwaar de neiging gehad om het gebonk op de deur te negeren en zich op Arya te blijven focussen, bij haar te blijven, maar het zou niet mogen. Niet toen hij hoorde dat er doden gevallen waren. Met een ontevreden gezicht maakte hij zich van haar los, hoewel hij daar heel veel moeite voor moest doen. Nee, blij was hij niet geworden van deze mededeling en hij ging het zeker kort houden. Hij keek het meisje verontschuldigend aan. 'Je weet dat ik het niet zomaar kan negeren. Maar het spijt me echt. Je mag zelf weten of je hier blijft, het zal niet te lang duren. Je kunt ook meegaan, of naar je eigen kamer gaan.' Hij beet even op zijn lip, dat laatste had hij natuurlijk liever niet omdat hij heel graag dit stuk van de avond voort wilde zetten op een later tijdstip, maar hij zou het goed snappen als ze daar geen zin meer had. Stelletje sfeerverpesters waren het ook. Met een ontevreden zucht kwam hij van het bed af, trok hij snel een droog shirt uit de kast en trok dit over zijn hoofd heen. Even keek hij het meisje vragend aan, benieuwd wat ze zou doen, maar veel tijd had hij niet. Geweldig. Doden, gewonden en een wraak die genomen moest worden. Wat hij allemaal wel niet voor deze organisatie over had, hij was veel liever bij Arya gebleven. Héél veel liever. Ach, wat had hij graag in dit bed gebleven, hij was veel liever een normaal lid van de organisatie geweest. Geen moeilijke beslissingen om te nemen, geen geld om te betalen of te innen. Hij legde in ieder geval de kleren van Arya, die hij op de grond had laten vallen in zijn eerdere haast, op het nachtkastje. Dan kon ze er tenminste makkelijk bij als ze besloot zijn kamer te verlaten. Goed, hij zou dus spionnen in moeten gaan zetten om erachter te komen wie dit had gedaan. En hij zou de families geld moeten betalen. En lichamen moeten afleveren. Ook zou hij moeten kijken hoe het met de vijf mannen was die nog in leven waren. Of Sarah het afkon met de hulp die ze had, of dat er meer mensen ingeschakeld moesten worden. Het zou ook eens allemaal gladjes verlopen.

Verbaasd trok ze haar wenkbrauw op toen hij voorstelde dat ze ook naar haar eigen kamer kon gaan. Dat was nogal verwarrend, hoewel ze aan zijn gezicht ook wel kon zien dat hij het niet zo bedoeld had. Maakte niet uit. Arya had al iets anders bedacht dat ze ging doen en hoewel ze niet wist hoe blij Levi ervan zou worden, wist ze wel dat zij het heel erg leuk zou vinden. Ze was geen hoer, maar ze kon wel de acties van eentje na-apen. 'Ga nou maar, je ziet wel of ik er nog ben wanneer je terug komt,' ze blies hem een handkusje toe. Nadat Levi de kamer verlaten had (idk deed hij dat??? vanaf nu dus wel), trok ze haar shirt over haar hoofd heen (zie dat ik expres de bh weg laat oke ja hint doei) en ging achter hem aan naar de vergaderkamer.
In eerste instantie stond ze bij de verkeerde kamer, ze dacht toch echt dat hij hierheen gegaan was. Verdomme, dan moest ze nog op deze manier door het huis heen lopen ook. Of ze vroeg het gewoon aan een van de mannen hier. Snel klampte ze er eentje aan. 'Welke vergaderzaal is Levi heen?' De blik in haar ogen vertelde hem waarschijnlijk wel dat ze graag nu antwoord wilde, hij wees dan ook naar een van de kamers.
'Officieel gezien zou hij daarheen gaan, maar daar was niet genoeg plaats voor iedereen, dus is er besloten om het huis hiernaast de grotere zaal te pakken. Genoeg informatie, madame?' De man trok een wenkbrauw naar haar op en glimlachend knikte ze, voordat ze de gang weer op verdween.

Hij was uiteindelijk met tegenzin vertrokken uit zijn eigen kamer, was in een vergaderruimte terecht gekomen en had het hele gezelschap direct ergens anders heen moeten dirigeren, want ze hadden uiteraard een ruimte gekozen die veel te krap was. Eenmaal geïnstalleerd in de andere ruimte, liet hij zich op de hoogte brengen van wat er nou precies gebeurd was, hoewel hij merkte dat hij er niet helemaal bij was. Had misschien te maken met de grove onderbreking die net plaats had gevonden in zijn eigen slaapkamer, maar oké. Daar gingen ze het verder niet over hebben.
Er kwam iemand binnen die verslag deed van de wonden van de overlevenden, drie van de vijf waren stabiel en er werd nog gevochten voor de levens van de twee anderen. Levi stuurde hem dus weer direct terug, samen met nog iemand om te helpen. Sarah zou daar waarschijnlijk ook zijn en hij vertrouwde de vaardigheden van het meisje wel, maar in haar ééntje of met twee mensen zou het veel te zwaar zijn, vijf man in leven houden. Dat was één ding, maar er waren ook nog de twee doden. Goede mannen uiteraard. De families waren op de hoogte gebracht, zouden een geldbedrag gestort krijgen als schamele compensatie en hadden er ook voor gekozen om hun overledenen zelf te begraven, in Rusland dus. Dat zou een pittige klus worden, want dat betekende dat Levi de twee over de grens moest gaan krijgen. Niet de eerste keer, maar het bleef een moeilijke klus. Nu restte er nog een boel andere dingen die geregeld moesten worden, er waren nog maar een paar dingen besproken eigenlijk. Daarbij kwam dat iedereen door elkaar praatte, wraakacties hier en daar en zus en zo, waar Levi alleen maar hoofdpijn van kreeg. Hij gaf een klap op de tafel en eventjes was iedereen stil. Dat hielp dus blijkbaar.

Niet veel later was Arya eindelijk bij de juiste kamer aangelopen en glipte gewoon naar binnen, zonder toestemming te vragen of wat dan ook. Het interesseerde haar sowieso niet zo heel veel wat de rest ervan vond, ze was hier alleen voor Levi, in de kamer dan niet in het algemeen, en ze zou krijgen wat ze wilde hebben. Net op dat moment sloeg Levi met zijn vlakke hand op de tafel en ze schrok zich dood, net als ongeveer iedereen in de ruimte, waarna het al snel stil werd. Alle mannen keken richting Levi, waardoor een aantal haar ook opmerkten en verbaasd richting Arya keken. Een paar wenkbrauwen gingen omhoog. Maakte niet uit.
Glimlachend liep ze op Levi af en ging achter hem staan, waarna haar handen zachtjes over zijn rug streken, langs zijn schouders en keel en door gingen richting zijn buik. In zijn shirt, wel te verstaan, aangezien ze niet van plan was om zijn huid en haar handen te scheiden. 'Ga vooral door met je gesprekken Levi, ik geef je alvast een voorproefje voor als je klaar bent. Natuurlijk, hoe sneller je klaar bent, hoe eerder je mee kan doen in dit spelletje, maar dat is geheel aan jou.' Het meisje fluisterde de woorden in zijn oor, negeerde de blikken van zijn mannen en kriebelde zachtjes over zijn spieren. Arya voelde zijn buikspieren, abs zoals je dat kon noemen en ze vond het fantastisch, maar er kon nog wel een schepje bovenop. Met haar lippen begin ze een spoor te trekken van zijn ene schouder, richting de andere. 'Schiet wel op, ik ben niet zo geduldig en ik heb niets tegen kijkers, misschien leren ze daar nog wat van.' Eigenlijk praatte ze tegen zijn huid, maar hij kon het vast wel horen.

Het was doodstil, misschien was dat ook de reden dat hij de voetstappen achter zich direct herkende. Daardoor schrok hij niet van de handen op zijn lichaam of de stem bij zijn oren, hoewel hij moest zeggen dat hij verrast was door haar aanwezigheid. En, hij kon niet anders zeggen dan dat dit hem nerveus maakte. Niet zozeer dat iedereen kon zien dat Arya zich zo gedroeg, maar wel dat ze hem zo afleidde terwijl hij bezig was met belangrijke dingen. Oh, zij was ook heel belangrijk hoor, dat was een feit, maar zich volledig concentreren zou niet al te makkelijk gaan op deze manier. Dan maar snel doorgaan met waar ze mee bezig waren voordat hij door het meisje overrompeld werd. 'Goed, nu iedereen stil is kan ik tenminste een plan uiteen zetten,' zei hij nors, hoewel dat lastig ging door het meisje dat hem op plagende manieren af bleef leiden. Alsof ze een hoer was, maar dat was een vergelijking die te min was. Door haar aanwezigheid hoefde hij zich in ieder geval niet af te vragen wat hij zo tegen zou komen als hij terug kwam op zijn kamer, dat leek hem nu wel duidelijk. Wacht, terug concentreren. Wat lastig ging. 'Ik wil twee spionnen op deze zaak, een spoorzoeker en iemand van de technische kant. Die zullen samen moeten werken in deze, aangezien we willen voorkomen dat een zaak zoals deze nogmaals voorkomt..' hij begon met het verder uiteenzetten van zijn ideeën, waarbij het viertal mannen dat samen zou moeten werken, vrijwel zonder zijn begeleiding aan de slag zou moeten gaan. Als ze iets vonden moesten ze het uiteraard wel melden, maar pas als ze concrete namen hadden, gingen er andere mensen met deze zaak aan de slag. Tot die tijd was opperste paraatheid verwacht, aangezien Levi niet van plan was meer lichamen terug te smokkelen naar Rusland. Oh ja, hij koos ook direct twee mannen uit die dat zouden moeten doen. Er zouden nog wat brieven uitgeschreven worden voor de families, maar morgen zouden ze met de lichamen onderweg moeten.
Voor Arya zou dit niet echt interessant zijn om te horen en Levi betwijfelde of ze überhaupt luisterde. Hij raakte zelf de draad van zijn verhaal wel eens kwijt terwijl hij praatte, het zou niet gek zijn als zij hem ook niet helemaal kon volgen.

Al dat geprietpraat vond ze helemaal niets, ze wist heus wel dat er af en toe belangrijke dingen besproken werden door Levi en zijn mannen, maar dit was er niet eentje van. Natuurlijk had ze weer de verkeerde bijeenkomst gekozen om bij te gaan zitten. De volgende keer zou ze wel zorgen dat ze ook welkom was, alleen dan waarschijnlijk in een iets andere stemming, aangezien de manier waarop ze nu met Levi ''bezig'' was, haar ook wel afleidde van het onderwerp waarover gesproken werd.
Een zucht verliet haar lippen terwijl ze boos haar nagels in zijn huid zette en ze met een harde ruk naar boven trok, hiermee flinke krassen op zijn buik achterlatend, waar zelfs een paar bloeddruppels uit rolden. Arya trok hem zo ver mogelijk naar achteren in zijn stoel, draaide om hem heen en ging op zijn schoot zitten. Een been aan iedere kant, zodat hij haar er niet zomaar vanaf kon duwen. Dit kon Levi wel als hij dit wilde, maar dan zou hij al helemaal niets meer van haar krijgen en ze zou hem vergiftigen. Hij had haar dan voorschut gezet, wat verwachtte hij? Een ondeugende twinkeling verscheen in haar ogen, terwijl ze hem aankeek en haar armen zachtjes rond zijn nek legde. 'Schiet op,' ze fluisterde de worden in zijn oor, waarna ze zijn oorlel tussen haar tanden nam en er zachtjes aan trok. Zacht. Het kon harder, dat wist ze heel goed, maar voor nu was het nog plagend. Dit zou veranderen als hij niet snel klaar was. In het opzicht van deze bijeenkomst, niet de andere vorm, dat zou wel een domper zijn. Haar handen streelden zijn rug, sterker nog, haar nagels stonden met flinke halen in zijn huid. Het duurde te lang.

Hij was overduidelijk niet de enige die van zijn stuk gebracht was door het optreden van Arya. Hij was niet van haar gewend dat ze zichzelf zo ten toon stelde aan zijn mannen, laat staan bij hem op schoot. Hij kon heel eerlijk zeggen dat hij er niet vies van was hoor, van het meisje op zijn schoot dat nu zacht in zijn oor beet, maar hij moest nog heel even dit afsluiten. Daarna zou hij haar direct weer mee naar boven nemen, waar belangrijkere dingen te doen waren. Hij legde ondertussen zijn handen op haar heupen, zodat ze ook niet meer zomaar van zijn schoot kon gaan als ze dat bedacht had. 'Goed,' zei hij, op ietwat schorre toon, 'dan lijkt het me verder wel duidelijk. Ik neem aan dat jullie zelf aan de slag kunnen. Morgen gaan we hier op verder, de meesten van jullie lijken niet al te fit meer.' Hij keek de ruimte rond, zag vermoeide kringen rond ogen, mannen die hun ogen maar lastig open konden houden, maar ook een enkeling die met wel heel veel afgunst naar Levi keek. Die kregen een vernietigende blik terug. 'Voor nu is de vergadering gesloten. Er zijn een heleboel zaken waar voor gezorgd moeten worden.' Hij kneep in de huid die hij vasthield, niet al te hard maar toch zeker wel goed voelbaar voor het meisje dat zich als een volleerde hoer op hem geworpen leek te hebben. Hij had al krassen op zijn rug staan, vermoedde hij zo. Hij pakte het meisje stevig vast, zodat ze niet zou vallen als hij overeind kwam, wat hij dus ook deed. Hij ging haar niet terug laten lopen, ze had kortere benen dan hij en feitelijk was hij nu niet meer zo geduldig als hij hiervoor geweest was. Een massage kon ze wel vergeten, het mocht nu wel iets meer worden dan dat. En met iets meer, bedoelde hij veel meer. Verdorie, dit gedrag van haar was alles behalve kalmerend geweest, maar hij kon niet zeggen dat hij het niet heerlijk had gevonden. Hij was en bleef een man. Een man die nu naar zijn kamer liep, met een bloedmooie vrouw in zijn armen. 'Genoot je daarvan?' gromde hij naar haar, maar niet omdat hij boos was. God, hoe kon hij nu boos op haar zijn? Hij was maar al te blij dat ze onderweg niet Sarah of Karin tegen kwamen, dat zou een gekke situatie opgeleverd hebben.

Er ontstond een glimlach op Arya's gezicht toen ze merkte dat Levi de vergadering afrondde. Sowieso was het al goed dat hij zijn handen op haar heupen had gelegd, iets anders zou ze ook niet geaccepteerd hadden en het was al helemaal leuk dat ze via een spiegel sommige blikken van de mannen kon zien. Soms had je dat soort dingen als vrouw gewoon nodig. Het was zeker mooi om te zien dat je gewild was, zelfs als dat door mannen was die over het algemeen genoegen namen met hoeren. Levi kwam daarentegen niet zo over. Waarschijnlijk had hij wel hoeren gehad, maar hij zou er al snel achter komen dat zij nog veel beter was.
Uiteindelijk tilde hij haar toch op. De vergadering was gesloten. Terwijl hij, met haar in zijn armen, richting zijn slaapkamer ging -tenminste ze ging ervan uit dat hij daarheen ging, zo goed kende ze de gangen hier niet en ze had geen idee welke kant hij anders op moest gaan- hoorde ze hem tegen haar grommen en zachtjes begon ze te grinniken. 'Nee, Levi, ik denk eerder dat de vraag is of ik jou liet genieten, want geloof me, ik had heel veel plezier.' Plagend liet ze haar nagels dit keer langs de huid in zijn nek gaan, terwijl ze nogmaals in zijn oor beet. 'Maar ik denk dat je reacties wel genoeg bevestiging waren hoor, hield je stem het een beetje?'

Hij onderdrukte een geluidje toen ze weer in zijn oor beet. Wat een vrouw had hij zich nu weer op de hals gehaald? Ze was in ieder geval een stuk minder saai dan had kunnen zijn, daar was hij zeker van. Ach, hij kon nog veel plezier met haar hebben. Daarbij, zij kon ook plezier met hem hebben. Dat zou wel in orde komen. Hij duwde de deur van zijn kamer open, trok deze daarna achter zich dicht -en op slot uiteraard- waarna hij naar het bed liep en haar daarop neerlegde, voor zover dat ging met haar benen om hem heen geklemd. Hij gromde nogmaals zachtjes. 'Zou je genoegen nemen met een ander antwoord dan "nee"?' vroeg hij zachtjes, waarna hij zijn lippen in haar hals drukte. Niet om te kussen, maar hij beet in de huid. Het was haar eigen schuld, had ze hem maar niet ongelofelijk op moeten geilen de momenten daarvoor. Hij kon best vriendelijk zijn, had best langer kunnen wachten, geduld kunnen opbrengen, maar door de dingen die zonet voorgevallen waren, voelde hij daar de nood niet toe. Er waren belangrijkere dingen te doen. Dus het shirt, dat Arya snel aangetrokken had voordat ze achter hem aanging, werd over haar hoofd heen getrokken toen hij haar even losliet. Viel op de grond. Het was Levi in de vergaderruimte al opgevallen dat Arya een bh overbodig had gevonden, dat kwam hem nu alleen maar goed uit. Minder kleding om uit te trekken, meer naakt lichaam waar hij nu al van zou genieten, door het aan te raken, te strelen, in de huid te bijten, knijpen, krassen. Shit, hij ging zijn gedachten vanavond echt niet meer duidelijk op één rijtje krijgen. Niet zo lang zij hier was. Hij wilde niet dat ze weg zou gaan.

Het was maar goed ook dat de deur achter hen dicht en op slot ging. Arya kon namelijk niet beloven dat ze zachtjes ging zijn, in zowel haar handelingen als in hoe ze Levi aan zou pakken, en dan was het al genoeg dat mensen het hoorden, kijken ging wel heel ver. Natuurlijk snapte ze ook wel dat mensen graag wilden kijken, geen van hen had haar ooit ''in actie'' gezien, niet wanneer ze niet acteerde om iemand mee te krijgen en dat telde toch echt niet. Arya herinnerde het latex pakje van de eerste keer nog, daarmee had ze flink wat aandacht gekregen, daarentegen had wel ongeveer iedereen gezien waar ze mee kon showen. Levi was de enige die het persoonlijk zou zien. Behalve Sarah dan, ze gingen vaak genoeg samen naar een privé sauna en tsja, dan zag je elkaar ook naakt.
Ze kwam op het bed terecht, zonder Levi los te laten, waar eigenlijk nog best wat kracht voor nodig was en grinnikte zachtjes na zijn opmerking. 'Als je nee had gezegd, zou je een leugenaar zijn, maar ook daar kan ik mee leven,' om hem te plagen, ging Arya niet verder met bijten, maar drukte zachte kusjes langs zijn kaak, richting zijn mond. Niet dat ze echt van plan was om zacht te zijn hoor, zodra ze zijn lip te pakken had in haar tanden, trok ze hem naar beneden zodat ze haar lichaam beter tegen dat van hem aan kon vleien. Haar handen waren ondertussen druk bezig met de resten van Levi's shirt aan de kant gooien, heel misschien had ze die namelijk kapot gescheurd met haar nagels. Geen spijt. Totaal niet. Zijn broek zou ze ook kapot gescheurd hebben als dat geen stevigere stof was, dus die moest op de normale manier uit.

Meer naakt lichaam. Ja, zijn shirt was nu ook van zijn lichaam verdwenen. Geen verrassing, gezien de schade die Arya er al eerder aan had aangebracht. Dat was gelukkig niet zijn favoriete shirt geweest, anders zou hij het misschien nog jammer gevonden hebben ook. Feit was wel dat hij in gedachten moest gaan houden dat Arya in combinatie met zijn shirts heel destructief was, dus opletten wat hij droeg. Hij vermoedde dat dit nog wel eens vaker zou kunnen gebeuren namelijk, als hij haar vannacht beviel. Dat zou vast wel. Hij was niet overconfident hoor, maar vertrouwen in zijn eigen kunnen had hij werkelijk wel.
Hij lag nu zo goed als op haar, maar paste er toch voor op om niet zijn volle gewicht op haar te laten rusten. Hoe zeer ze ook haar best deed om hem dichter tegen zich aan te drukken, haar pletten leek hem geen verhoging van de feestvreugde. Daarbij, als hij niet helemaal op haar ging liggen, had hij de ruimte om één hand om één borst te sluiten. 'Om dit soort dingen hoef ik niet te liegen, lieve Arya. Je bent slimmer dan dat, je wist toch wel dat je me wat moeite bezorgde daar.' Daarvoor kneep hij in de tepel die hij nu tussen zijn vingers hield. Niet te hard, maar wel duidelijk voelbaar. Dat was de straf voor het afleiden tijdens die vergadering. Of ja, straf? Een opwarmertje, eerder. Nee, nog niet eens een opwarmertje. Een deel van het opwarmertje van een deel van de straf. Een klein stukje. Hij lachte in zichzelf, drukte zijn onderlichaam even tegen dat van haar aan, maar merkte al snel dat hij hier weinig plezier uithaalde. Dus liet hij haar borst los, legde zijn handen op haar heupen zoals hij eerder had gedaan, maar zocht nu naar de rits zodat hij haar broek los kon trekken, naar beneden kon duwen. Nog meer naakt lichaam, hij zou niet snel klaar met haar zijn vannacht. En zij waarschijnlijk ook niet met hem, aan de hongerige blik in haar ogen te zien.

Een kreun verliet haar lippen terwijl ze langzaam overeind kwam. Haar hoofd lag half onder de dekens, maar helemaal op Levi's borst, hoewel ze wel even goed moest kijken hoe dat precies in z'n werk ging. Het was niet alsof ze gewend was wakker te worden op Levi, ze had wel één keer eerder in zijn bed geslapen. Arya porde in zijn zij, zodat Levi ook wakker zou worden en ging daarna overeind zitten. De dekens vielen van haar lichaam af, waardoor je ook meteen zag dat ze naakt was, en een beetje verveeld keek ze naar beneden. Natuurlijk wist ze nog wat er gisteren gebeurd was, daar was ze zich wel degelijk van bewust, alleen was ze niet zeker of het een slim idee geweest was. Wie sliep er nou weer met de man die je eigenlijk tegen je zin gevangen hield, maar je toch enigszins een mate van vrijheid gaf? De relatie was al ingewikkeld genoeg, laat staan dat zij er nog even bij gooide dat ze met hem sliep. Niet dat hij slecht was, oh, ze zou het zo opnieuw doen nu ze wist hoe goed hij in bed was, maar dat was een detail waar ze eigenlijk geen aandacht aan hoorde te besteden. Detail. Geen detail. Dit was geen kleine gebeurtenis, God, niets aan Levi was klein, daar was ze ook weer achter gekomen.
'Wakker worden, slaapkop,' nogmaals porde ze in zijn zij, dit keer met haar elleboog, zodat hij sowieso wakker moest worden. Het was toch te gek dat zij eerder wakker was dan hij. De tijd dat ze hier ''logeerde'' was dat nog nooit gebeurd en ze ging er dan ook vanuit dat het kwam door haar fantastische kwaliteiten in bed. 'Ach, gut, heb ik je uitgeput gisteren? Arme jongen,' ze pruilde naar hem, grijnsde en klom bovenop zijn borst. 'Word je nog wakker of moet ik geweld gebruiken?'

De beelden van de voorgaande avond en nacht speelden nog door zijn hoofd en hoewel Levi niet echt meer sliep, bevond hij zich in een soort sluimertoestand waarin hij zich alles nog eens goed voor de geest kon halen. Hij merkte dan ook wel dat het meisje dat op zijn borst had gelegen, wakker aan het worden was, maar was zich er niet in zoverre van bewust dat hij erop reageerde. Pas toen ze begon te porren, leken zijn gedachten weer een beetje terug te keren naar de echte wereld en hij opende zijn ogen. 'Ik ben al wakker, je hoeft echt geen geweld te gaan gebruiken.' Niet dat hij zich echt zorgen maakte om haar 'geweld', zo sterk was ze nou ook weer niet. Sterk genoeg, dat had hij gisteren wel ondervonden. Maar niet zo sterk dat hij bang moest zijn. Hij glimlachte, duwde zichzelf overeind en pakte daarbij het meisje vast, omdat ze anders achterover van zijn borst zou kukelen. 'Maar als je het zo graag wilt horen, je hebt me inderdaad redelijk uitgeput gisteren.' Hij zette haar van zich af en rekte zich eens goed uit. Het was niet dat hij spierpijn had van de voorgaande avond, maar hij voelde de spieren in zijn lichaam wel. Tja, wat zou hij zeggen? Het was lang geleden dat hij zulke goede training had gehad, laat staan zulke goede.. seks. Om het woord maar gewoon in de mond te nemen. Hij schudde zijn hoofd, alsof hij daarmee de roes weg kon schudden die zich meester van hem had gemaakt. Een blik op zijn wekker hielp daar gelukkig wel mee, het was later dan de bedoeling. Er moesten dingen gedaan worden, hij zou gemist worden als hij nog langer boven bleef. Tijd om op te staan en kleren aan te trekken, leek hem zo. Want ook hij was poedelnaakt, net zoals het meisje dat naast hem op het bed zat.

'Oh, maar dat wist ik al wel, je sliep heel lief en aangezien ik toch echt als eerste wakker werd, betekent dat dat ik gewoon een betere conditie heb dan jij. Afgezien van al het andere waarin ik beter ben, maar dat laten we wel even buiten wegen.' Ze liet toe dat Levi haar van zijn lichaam af tilde, echter bleef ze wel op het bed zitten terwijl ze hem aankeek. Een kleine glimlach stond toch wel op haar gezicht. Haar vader zou haar eigenhandig vermoorden als hij wist met wie ze nu weer in bed gedoken was. Hij hield al niet van het type waar ze normaal gesproken op viel, maar Levi was dan wel weer een flinke stap verder, laat staan dat ze eigenlijk gewoon vijanden waren van elkaar. Niet dat hij er veel over te zeggen had, hij was er niet en als het aan Levi lag dan zag ze hem ook niet. Toch een puntje in hun relatie waar ze nog aan moesten werken.
Terwijl Arya in gedachte verzonken was, vloog de deur open en kwamen er twee mannen naar binnen. Schijnbaar was dat toegestaan als er echt iets aan de hand was. 'Levi, er was een inval twee huizen verder, al onze mannen zijn dood en Sarah is...' Pas op dat moment besefte hij de fout, immers had hij Arya nog niet gezien en hij wist niet of het slim was deze informatie te delen waar het meisje bij was. Ondertussen was het daar allang te laat voor, aangezien ze overeind was geschoten en haar blik switchte tussen de mannen en Levi.
'Wat is er met Sarah? Waar is ze? Is ze gewond? Levi!' Natuurlijk ging ze ervan uit dat hij de informatie had en zelfs als dat niet het geval was, dan kon hij er wel voor zorgen dat de man verder ging met praten aangezien het een van zíjn mannen was. Naar haar zou er niet geluisterd worden, naar hem wel. Simpele logica.

Hij was van plan om te reageren op de brutale opmerkingen van het meisje, maar daar kreeg hij de kans niet voor. (ELKE IK HAD DE DEUR OP SLOT GEDAAN) De deur werd open gegooid en het beetje privacy dat hij had gedacht te hebben, was in rook opgegaan. En laten we wel wezen, het nieuws wat de vent kwam brengen, was genoeg om iedereen een ochtendhumeur te bezorgen. Vooral als ze nog steeds naakt waren. 'Rustig blijven, Arya. Je leidt mijn mannen af met je naakte verschijning.' Het was een droge opmerking, misschien zelfs grappig in een andere situatie. Maar op dit moment was hij bloedserieus. Hij gebaarde de boodschapper dat hij verder moest gaan vertellen. 'Sarah.. is meegenomen. Ze was vanmorgen vroeg bij de gewonden van gisteren, die trouwens dood zijn nu, maar haar hebben we niet teruggevonden...'
Levi zuchtte eens diep. 'En vertel me nu eens rustig wie de inval hebben gedaan en wie Sarah meegenomen hebben. Zonder die informatie zijn we nergens.'
De man leek er niet blij van te worden dat hij dit moest gaan vertellen. Hij mompelde iets onverstaanbaars en Levi trok een wenkbrauw op. 'Herhaal dat nog eens?'
'De politie, Levi. Ze hebben onze schuilplaats gevonden.'
Politie. Zijn blik schoot naar Arya. Had ze een manier gevonden om informatie door te spelen, waren ze hier daarom gekomen? Waarom was ze dat niet met hen meegegaan? Nee, Arya was het niet geweest. Het moest een vijand van hen geweest zijn, een anonieme tipgever. Hij kwam overeind, het deerde hem eventjes niet dat er geen kleding om zijn lichaam zat. Met snelle bewegingen trok hij wat aan en hij vloekte in het Russisch. Begon ook maar direct met uitdelen van bevelen. En Arya, iemand moest Arya in de gaten gaan houden terwijl hij dit fikste. Hij geloofde niet dat het meisje zou blijven nu haar beste vriendin veilig was.